Χούντα χωρίς τανκς

Το κυβερνητικό παρακράτος έδωσε τα ρέστα του για να διαλύσει το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία. Η αστυνομία, έξω από κάθε λογική, έριξε βροχή δακρυγόνων στην καρδιά της διαδήλωσης, για να… σταματήσει μια χούφτα ανθρώπων που της έδωσε την αφορμή να τα ρίξει.

Η δημοκρατία καρκινοβατεί πια στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση του Τσίπρα βρίσκεται πια μισό βήμα πριν από τον ανοιχτό ολοκληρωτισμό. Στην πραγματικότητα, μια ιδιότυπη μορφή χούντας κυβερνά πια αυτόν τον τόπο. Μιας χούντας που δεν έχει τανκς – άλλωστε δεν της χρειάζονται.

Μια κυβέρνηση με δεδηλωμένη που αφού πρώτα στηρίχθηκε από μία άθλια πολιτική συναλλαγή, το αμέσως επόμενο βήμα της ήταν να καταφύγει σε ακραία αστυνομική καταστολή για να διαλύσει ουσιαστικά μια τεράστια διαδήλωση η οποία δεν της αρέσει. Μια κυβέρνηση που φιμώνει πια τον ελληνικό λαό με τα δακρυγόνα. Και που ετοιμάζεται να ψηφίσει μια συμφωνία που βρίσκει αντίθετη τη συντριπτική πλειοψηφία του.

Ακόμα και ο Ζάεφ υπήρξε πιο γενναίος και πιο τίμιος από τον Τσίπρα, που κρύβεται πλέον πίσω από τα χημικά και τα ΜΑΤ. Ο Ζάεφ έκανε δημοψήφισμα. Ο Τσίπρας όχι απλώς δεν έκανε, αλλά χτύπησε ωμά ακόμα και τη διαδήλωση για τη Μακεδονία.

Ολα αυτά, ουδεμία σχέση με δημοκρατία έχουν. Συνιστούν ξεκάθαρες εκφάνσεις ολοκληρωτισμού που η Ελλάδα δεν έχει ξαναζήσει εδώ και δεκαετίες.

Χούντα σήμερα δεν σημαίνει αναγκαστικά και μόνον τανκς στους δρόμους. Σημαίνει όμως θεσμική εκτροπή, σημαίνει μεθόδους παρακράτους, σημαίνει ωμή εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης για πολιτικές διώξεις, σημαίνει κάθετη αντίθεση και ευθεία σύγκρουση με το πρόδηλο λαϊκό αίσθημα. Οπως και σημαίνει να διαστρεβλώνει πλήρως κανείς την εντολή που έχει λάβει στις κάλπες και στα δημοψηφίσματα.

Ο Τσίπρας τα έχει κάνει όλα αυτά. Και όχι μόνον.

Η εξουσία του μπορεί να μην έχει, ακόμα, τη σφραγίδα της παρανομίας και της κατάλυσης του Συντάγματος, έχει όμως πλέον όλη την ουσία τους.