Το κουτσαβάκι υπουργός και ο χρυσαυγιτισμός

Οταν πριν από μερικές ημέρες έγραφα για τον Παύλο Πολάκη, τον… σύγχρονο καουμπόι που διαφημίζει το ελεύθερο κάπνισμα σε όλους τους κλειστούς χώρους, ποτέ δεν περίμενα ότι οι διαστάσεις που θα έπαιρνε θα ήταν τέτοιες που να δείχνουν γιατί η Ελλάδα είναι μπανανία και γιατί έχει τους κυβερνώντες που της αξίζουν.

Ο υπουργός Υγείας όφειλε να είναι μπροστάρης της αντικαπνιστικής εκστρατείας κι όχι να μοιάζει με κουτσαβάκι της δεκαετίας του ’30 με το τσιγαράκι στο στόμα, επιδεικτικά την ώρα που ρίχνει λεβέντικους χώρους. Αυτός ο υπουργός, λοιπόν, αντί να ζητήσει συγγνώμη, ειδικά μετά την παρέμβαση ακόμη και του Επιτρόπου Υγείας, ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε ότι έτσι γουστάρει και καπνίζει όπου θέλει και όποτε θέλει. Κι ότι για ακόμη μια φορά οι άθλιοι, διαπλεκόμενοι δημοσιογράφοι τον έχουν στοχοποιήσει, όπως και κάποιοι επιχειρηματίες που τους έκοψε τη δουλειά και γι΄ αυτό του ανεβάζουν φωτογραφίες. 

Όχι, δεν απολογήθηκε για τη φωτογραφία, για το πραγματικό γεγονός, για το παράδειγμα που έδινε εκείνη την ώρα ως υπουργός, αλλά γιατί κάποιος τόλμησε να βγάλει τη φωτό και οι δημοσιογράφοι να την επικρίνουν. Είναι η κλασική Πολλάκεια τακτική να υπεκφεύγει, να στρέφει αλλού τα φώτα για να γλιτώνει ο ίδιος. Έχοντας μαθητεύσει καλά δίπλα στον φίλο του Πάνο Καμμένο, έχει αναπτύξει με μεγάλη επιτυχία ψεκασμένες τακτικές, θεωρίες συνωμοσίας και φυσικά το σύνδρομο «Βασιλάκης Καΐλας». 

Δηλαδή το φτωχό και τίμιο παιδάκι που παλεύει με όλους γιατί όλοι τον πολεμούν κι αυτός είναι… ο μοναχικός καουμπόης που «τους έχει», όπως είπε πρόσφατα ο υπουργός. 

Ο Πολάκης είναι ένα κράμα τζάμπα μάγκα με μεγάλο εγώ και ενός πρωτογονισμού που δεν υποχώρησε ακόμη κι όταν σπούδασε στα πανεπιστήμια, ακόμη κι όταν δούλεψε ως γιατρός, ακόμη κι όταν έγινε δήμαρχος και βουλευτής, υπηρέτης δηλαδή του δημόσιου συμφέροντος. 

Ο Πολάκης είναι μοναδικός και καλά θα κάνει να μην αλλάξει, άλλωστε ο πρωθυπουργός που έχει πάντα τη σοφία (και την ευθύνη) των επιλογών, για όλα αυτά που είναι τον έκανε υπουργό. 

Βεβαίως, για να πούμε την αλήθεια υπάρχουν πολλοί χειρότεροι από τον Πολάκη, ας ρίξουμε μια ματιά μόνο στις επιλογές μας όταν βάζουμε στη Βουλή ό,τι πιο χυδαίο, ομοφοβικό, ρατσιστικό, εθνικιστικό και εγκληματικό πολλές φορές, έχει βγάλει αυτός ο τόπος.

Ο Πολάκης μπορεί να χαρακτηριστεί και γραφικός, είναι… αρσακειάδα μπροστά στον χρυσαυγιτισμό που κυριαρχεί σε όλες τις εκφάνσεις της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.  

Αυτό όμως δεν τον απαλλάσσει από τις ευθύνες του για τη συμπεριφορά που επιδεικνύει. Αν νομίζει ότι τον… γουστάρουν όλες οι λούγκρες, που είπε και ο Κραουνάκης, κι επομένως μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, έχει πολύ μεγάλο λάθος. 

Σε μια άλλη χώρα, πολιτισμένη, σοβαρή και μετρημένη ο πρωθυπουργός θα είχε πετάξει πυξ λαξ τον υπουργό που θα κάπνιζε έτσι και θα επιδείκνυε τέτοια άθλια συμπεριφορά. Θα τον είχε πετάξει πολύ νωρίτερα, τότε που στοχοποίησε δικαστές, τότε που στοχοποίησε δημοσιογράφους. Δεν το έκανε, θα τον λουστεί μέχρι τέλους διότι όμοιος ομοίω αεί πελάζει ή όπως λέει κι ο λαός «κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι».