Το Μαξίμου «καίει τα σπαρτά» στις τράπεζες – Στο βωμό των εκλογών θυσιάζουν και την οικονομία;

Σε ένα, όχι και τόσο πρωτοφανές, κομματικό – λαϊκίστικο παιχνίδι με τις τράπεζες επιδίδεται η κυβέρνηση αδιαφορώντας για όλα όσα μπορούν να προκύψουν για το σύνολο της οικονομίας.

Στο δρόμο προς τις κάλπες ο Αλέξης Τσίπρας και οι επιτελείς του δεν έχουν κανένα πρόβλημα να… κάψουν τα σπαρτά προκαλώντας ανεπανόρθωτη ζημιά. Οι ίδιοι που πήραν το 2014 το τραπεζικό σύστημα με αξία περί τα 34 δις ευρώ και το ξεπούλησαν λίγο πάνω από 800 εκατ. ευρώ σε ξένους το 2015, με τις απώλειες να ξεπερνούν το 90% και οδηγώντας σε μια αχρείαστη ανακεφαλαιοποίηση, ετοιμάζονται τώρα για ένα ακόμη λάθος.

Αντί οι αποφάσεις για τα κόκκινα δάνεια και την προστασία της πρώτης κατοικίας να λαμβάνονται από το οικονομικό επιτελείο και τις άμεσα ενδιαφερόμενες, δηλαδή τις τράπεζες, τελικώς συμβαίνει το εξής παράλογο. Οι αποφάσεις να καθορίζονται από τον Αλέκο Φλαμπουράρη και τους κομματικούς καρεκλοκένταυρους της Κουμουνδούρου που εισηγούνται στο Μέγαρο Μαξίμου δήθεν φιλολαϊκά μέτρα.;;

Με απλά λόγια το κόμμα κάνει κουμάντο ζητώντας να εφαρμοστεί μια πολιτική τύπου «Αλέξη δώστα όλα», πράγμα που σημαίνει ότι προκειμένου να μην συντριβεί ο ΣΥΡΙΖΑ στις κάλπες πρέπει να συντριβούν οι τράπεζες και να οδηγηθούμε σε νέα ανακεφαλαιοποίηση. Κι όπως γνωρίζουμε πολύ καλά, αυτή τη φορά δεν θα υπάρξουν ιδώτες επενδυτές να βάλουν τα λεφτά τους στο τραπεζικό σύστημα και να πιαστούν για ακόμη μια φορά κορόιδο στην Ελλάδα.

Την ανακεφαλαιοποίηση θα την πληρώσει για άλλη μια φορά ο ελληνικός λαός, κι ενδεχομένως με κούρεμα στις αποταμιεύσεις του.

Εμφραγμα στο οικονομικό επιτελείο

Στο οικονομικό επιτελείο έχουν πάθει… έμφραγμα με τα όσα ακούγονται ότι εισηγούνται στον Αλέξη Τσίπρα για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Την ώρα που έγινε μια μεγάλη προσπάθεια και τα κόκκινα δάνεια μειώθηκαν από τα περίπου 106 δις ευρώ στα 85-86 δις ευρώ, στην κυβέρνηση τείνουν να επικρατήσουν λογικές που θα οδηγήσουν τους δανειολήπτες σε νέα στάση πληρωμών. Δεν θα πληρώσουν ακόμη και εκείνοι που έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν αν ξέρουν ότι υπάρχει ομπρέλα προστασίας για όλους.

Σε περίπτωση που ισχύει η πρόταση που φέρεται να έχει κάνει ο Αλέκος Φλαμπουράρης για όριο προστασίας στις 250 χιλιάδες και χωρίς εισοδηματικά κριτήρια τότε θα μιλάμε για την απόλυτη καταστροφή.

Αν και τις τελευταίες ώρες φαίνεται να επικρατεί μια σχετική λογική και να γίνεται παζάρια στην πρόταση που μιλά για όριο στις 100 χιλ. ευρώ και για εισοδήματα πάνω από 20 χιλ. ευρώ.

Διότι είναι προφανές ότι πρέπει να προστατευτούν τα νοικοκυριά που έχουν πληγεί από την κρίση.

Είναι προφανές ότι πρέπει να υπάρξουν γενναίες ρυθμίσεις, κουρέματα, επιδοτήσεις δόσεων για όσους αποδεδειγμένα δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και μετά βίας διαθέτουν μια πρώτη κατοικία. Όμως, είναι αδιανόητο να ενταχθούν σε τέτοιες ρυθμίσεις όσοι διαθέτουν σπίτια αξίας (αντικειμενικής) πάνω από 150 ή 200 χιλιάδες ευρώ και ταυτόχρονα έχουν εισοδήματα που τους επιτρέπουν να εξυπηρετούν τις δόσεις τους.

Μια κακή ρύθμιση θα προβλέπει ότι μαζί με όσους πράγματι έχουν μεγάλη ανάγκη και πρέπει να υπάρχει προστασία για να μη χάσουν τα σπίτια τους, θα ωφεληθούν και οι στρατηγικοί κακοπληρωτές. Την ώρα που το 80% με 90% της πρώτης κατοικίας είναι αξίας από 100 χιλ. ευρώ και κάτω τότε μιλάμε για προστασία στα πολύ ακριβά ακίνητα των προβεβλημένων προαστίων ανά την Ελλάδα.

Η σύγκρουση Φλαμπουράρη – Δραγασάκη στηρίζεται ακριβώς πάνω σ’ αυτό που συμβαίνει αυτή την ώρα στις τράπεζες. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης προειδοποίησε για τον κίνδυνο νέας ανακεφαλαιοποίησης θέλοντας επί της ουσίας να βγάλει τον εαυτό του από το κάδρο των ευθυνών αν υπάρξουν δραματικές εξελίξεις. Αν ο πρωθυπουργός επιλέξει τη γραμμή της ψηφοθηρικής πολιτικής που θα τα δώσει όλα, κόντρα στις εκκλήσεις τραπεζιτών και δανειστών, τότε θα πρέπει να έχει και την ευθύνη για την κατάσταση στην οικονομία. Μια οικονομία που θυμίζουμε ότι είναι το μεγάλο… ατού του, αλλά τελικά βλέπουμε να είναι το επικείμενο Βατερλώ του.

Επί τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση έκλεινε τα μάτια στο πρόβλημα των κόκκινων δανείων, παρά τις εκκλήσεις των δανειστών, της Τράπεζας της Ελλάδας και των ξένων οίκων αξιολόγησης. Τώρα, λίγους μήνες πριν από τις εκλογές η κυβέρνηση αποφάσισε να λύσει το πρόβλημα παίζοντας όμως ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι.

Είναι αδιανόητο να μην είναι στο κέντρο του προβλήματος οι κ. Τσακαλώτος, Δραγασάκης και Λιάκος, μαζί με τον κεντρικό τραπεζίτη, Γιάννη Στουρνάρα και τις διοικήσεις των τραπεζών και να κάνει εισηγήσεις ο… Φλαμπουράρης, ο Σκουρλέτης, ο Βερναρδάκης και μια σειρά μικρών και μεσαίων στελεχών που λένε στον Τσίπρα ότι αν πάει σε «φιλολαϊκή» πολιτική θα κερδίσει τις εκλογές.

Παραίτηση

Μάλιστα, σε πρόσφατο αποκλειστικό ρεπορτάζ του το in.gr ανέφερε ότι σημαίνων υπουργός της κυβέρνησης με πρόσβαση στο Μαξίμου, ήταν έτοιμος να τα βροντήξει και να φύγει. Να παραιτηθεί από την κυβέρνηση εξαιτίας των όσων παράλογων ακούγονται για την οικονομία και για την τακτική που ακολουθείται στο Μαξίμου. Δηλαδή να ασκείται πολιτική με βάση τις ανάγκες του κόμματος κι όχι της οικονομίας.

Ο ίδιος υπουργός είναι έξαλλος με όσα γίνονται και τώρα και τρομοκρατημένος (όπως λέει στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις) με τις πρωτοβουλίες που θα πάρει ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας.

Με την συντριβή λόγω Μακεδονικού να είναι πιο ορατή από ποτέ, ο πρωθυπουργός αναζητά μέτρα εντυπωσιασμού, όπως η απόλυτη προστασία της πρώτης κατοικίας. Θα βγει δηλαδή και θα ανακοινώσει προστασία της λεγόμενης «λαϊκής κατοικίας», θέμα που «πουλάει», ειδικά προεκλογικά.

Και από την άλλη, δεν είναι καθόλου τυχαία η στοχοποίηση των τραπεζών και όσων γράφουν ότι υπάρχει κίνδυνος ανακεφαλαιοποίησης. Το περιβάλλον του πρωθυπουργού και τα πρόθυμα troll του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αποδυθεί σε αγώνα δρόμου προκειμένου να κατηγορήσουν για αναλγησία τους τραπεζίτες, τους δανειστές, την ΤτΕ, τον Δραγασάκη και όποιον άλλο κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το τραπεζικό σύστημα. Και ταυτόχρονα να εμφανίζεται η κυβέρνηση ως φιλολαϊκή, που προστατεύει την πρώτη κατοικία των πολιτών και που δεν διστάζει ακόμη και κούρεμα οφειλών να εισηγείται, κόντρα στην τρόικα.

Αν μετά τη συνάντηση σήμερα βγουν οι τραπεζίτες και πουν ότι είναι σε καλό δρόμο, ότι στόχος είναι η προστασία και των τραπεζών αλλά και των πολιτών που έπληξαν τα μνημόνια, η ουσία θα κρύβεται στις λεπτομέρειες. Κι αυτές δεν είναι άλλες από τις πρωτοβουλίες που θα πάρει ο πρωθυπουργός για την αντικατάσταση του νόμου Κατσέλη.

Και εκλογές

Αν υιοθετήσει τη γραμμή Φλαμπουράρη και το όριο προστασίας των κατοικιών είναι πολύ υψηλό και χωρίς εισοδηματικά κριτήρια τότε οι εκλογές είναι πιο κοντά από ποτέ.

Αν επικρατήσει η λογική και οδηγηθεί σε μια λύση πιο μετριοπαθή, που θα μαγειρευτεί επικοινωνιακά με τέτοιο τρόπο ώστε και η πίτα να είναι ολάκερη (φιλολαϊκή πολιτική) και ο σκύλος χορτάτος (να μην καταρρεύσουν οι τράπεζες) τότε οι εκλογές θα μπορούσαν να πάνε κι αργότερα.

Πάντως, οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι η όποια λύση θα έρθει στη Βουλή και θα ψηφιστεί μέχρι τις 11 Μαρτίου, πριν από το Eurogroup. H κυβέρνηση θα μπορούσε να συζητήσει την επιδότηση του επιτοκίου και κλιμακωτά την επιδότηση της δόσης. Παράλληλα, αν οι τράπεζες φέρουν στοιχεία που δείχνουν ότι εξυπηρετούνται τα δάνεια όσων έχουν εισόδημα τότε θα υπάρξει στην τελική λύση και εισοδηματικό κριτήριο.

Όπως λένε, πάντως, κυβερνητικές πηγές για το όριο προστασίας «θα πρέπει να μη βλέπουμε μόνο την αντικειμενική αξία του ακινήτου αλλά και την εμπορική και αν έχουν πληρώσει και πόσο κατά τη διάρκεια του δανείου.