Η Σοφία Παπάζογλου και ο Θοδωρής Κοτονιάς μιλούν -και τραγουδούν- για τον Μανώλη Ρασούλη

Δυο φίλοι καλλιτέχνες που έχουν συνεργαστεί αρκετές φορές στο παρελθόν, σμίγουν ακόμα μια φορά επί σκηνής της μουσικής σκηνής Babel, με ένα πρόγραμμα αφιέρωμα στα τραγούδια του Μανώλη Ρασούλη.

Του ανθρώπου που άλλαξε την πορεία του λαϊκού τραγουδιού, που έδωσε τα ‘’όπλα’’ να ‘’εκδικηθεί’’ η μέχρι τότε ‘’γυφτιά’, μαζί με μια παρέα από ανθρώπους που σημάδεψαν για πάντα τη καρδιά μας.

Με πρώτο από όλους το Νικόλα Παπάζογλου, το Νίκο Ξυδάκη, τον Πέτρο Βαγιόπουλο, τον Χρήστο Νικολόπουλο,  τη Βάσω Αλλαγιάννη, τον Διονύση Σαββόπουλο, και άλλους.

Τις Πέμπτες στη Babel, o Θοδωρής Κοτονιάς και η Σοφία Παπάζογλου με τη ζεστή τους ερμηνευτική ικανότητα, μας βάζουν στη παρέα και μας φέρνουν κοντά με τα τραγούδια που μεγαλώσαμε μαζί. Ένα αφιέρωμα που πραγματοποιείται στον πιο «οικείο» χώρο του Μανώλη Ρασούλη, στο «Babel Πυρήνας Τέχνης» στο Μαρούσι , που έχει δημιουργήσει η κόρη του Ναταλία με τον άντρα της Κωνσταντίνο Στεφανή.

Ποια αρετή θεωρείτε ότι κάνει επίκαιρα ακόμα και σήμερα τα τραγούδια του Μανώλη Ρασούλη;

Σοφία: Ο τρόπος που προσεγγίζει τον ακροατή ο Μανώλης Ρασούλης είναι άμεσος και λόγιος, ποιητικός και λαϊκός μαζί. Και το κυριότερο μοντέρνος.  Θίγει θέματα που σε όλες τις εποχές προβληματίζουν τους ανθρώπους. Κοινωνικά, πολιτικά, υπαρξιακά, ερωτικά…. Οι λέξεις που χρησιμοποιεί ελληνικές και δανεικές ξένες, γίνονται κατανοητές από ένα μικρό παιδί όσο κι από έναν μεγάλο. Αυτό τον κάνει κατανοητό, τα συναισθήματα μεταφέρονται άμεσα, αγγίζουν αμέσως την καρδιά και ανασύρουν μνήμες. Αρετή του μεγάλη είναι και τα λογοπαίγνια διότι είχε ένα υπέροχο, μοναδικό ιδιότυπο  χιούμορ, που είναι ολοφάνερο στους στίχους του. Γι’ αυτό παραδέχονται όλοι ότι άλλαξε μια για πάντα την ελληνική στιχουργία. Εδώ ας πούμε, στο Τι γυρεύεις μες στην Κίνα Τσάκι Τσαν, συνδυάζει απαράμιλλα τα παγκόσμια πολιτικοκοινωνικά με τον έρωτα!

Παράτα πια μου φώναξαν την γη των τραγουδιών
και γίνε τίμιος έμπορος πυρηνικών βομβών.
Μολών λαβέ τους φώναξα και πήγαν να με φάνε
και ενωμένοι όλοι μαζί ακόμη με βαράνε.
Στην διεθνή αμνησία μου, θυμήθηκα τον Μάο
και πόσο ανεξίτηλα εσένα αγαπάω

Θοδωρής: Ο Μανώλης Ρασούλης  ως άνθρωπος ανήσυχος , φιλοσοφημένος και λαϊκός άνθρωπος με χιούμορ ,γέννησε τραγούδια με δύναμη, και απλότητα .Έτσι μέχρι σήμερα ακόμα και σε αυτή την εποχή αγγίζουν τα τραγούδια του τις καρδιές όλων…

Ποιο τραγούδι  χαίρεστε να τραγουδάτε περισσότερο στο πρόγραμμα;

Σοφία: Ειλικρινά δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο. Όλα τα τραγουδάω με την ίδια χαρά και ευχαρίστηση!

Θοδωρής: Τα τραγούδια αυτά μας μεγάλωσαν, ο συναισθηματικός δεσμός είναι μεγάλος, το ’’κυρ διευθυντά των δίσκων’’ θα διαλέξω μαζί με την εισαγωγή του ‘’βρέχει στην εθνική οδό’’ !

Υπάρχει κάποιο λιγότερο ακουσμένο τραγούδι του που σας αρέσει και θεωρείτε σπουδαίο;

Σοφία: Αγαπώ πολύ «Το δασάκι» απ’ την εκδίκηση της γυφτιάς, που δεν είναι τόσο γνωστό. Όταν είχα πάρει τον δίσκο σε βινύλιο το 1992 τον είχα λιώσει στο πικάπ! Θέλω όμως να πω πως όλοι οι στίχοι του είναι σπουδαίοι. Κάτι θα βρει σε κάθε στίχο να σε αγγίξει, να σε προβληματίσει…

Θοδωρής: Πολλά…ένα από αυτά είναι το «φίλε αδερφή ψυχή»

Τον είχατε γνωρίσει;

Σοφία: Ναι τον γνώρισα και μάλιστα εκείνη την περίοδο ήθελα πολύ να συνεργαστώ μαζί του. Και έγινε! Κοιτάξτε ήταν ένας sui generis άνθρωπος και καλλιτέχνης. Κόντρα στο σύστημα και τους συστημικούς, ένα παγκόσμιο μυαλό, ευφυής, χιουμορίστας απίστευτος, όπως είπα και πιο πάνω και νοιώθω τυχερή που τον συναναστράφηκα και συνεργάστηκα μαζί του. Ταιριάζαμε πολύ και γελούσαμε πολύ! Είχαμε κοινές απόψεις για πολλά θέματα κτλ. Ο Μανώλης μου λείπει.

Θοδωρής: Είχα τη χαρά να είμαι δίπλα του δύο φορές στο ιστορικό μαγαζί του Σάκη του Βλαχάβα την ‘’Σκιά του φεγγαριού’’ στα Εξάρχεια και άλλη μία σε ένα αντιρατσιστικό φεστιβάλ.

Τι άλλο θα ερμηνεύσετε στις εμφανίσεις στην Babel τις Πέμπτες;

Σοφία: Θα πούμε με τον αγαπημένο μου Θοδωρή Κοτονιά, που τον θαυμάζω απεριόριστα ως καλλιτέχνη, τραγούδια από την κοινή μας δισκογραφία κάποια από τα πιο ακουσμένα τραγούδια μας και τραγούδια του Νίκου Παπάζογλου που παραπέμπουν στην εποχή που γράφτηκαν τα τραγούδια του Ρασούλη. Τα τραγούδια που αγαπήσαμε, που μας συγκινούν και που θυμίζουν μια Ελλάδα διαφορετική. Ελπίζω η χώρα μας κάποια στιγμή να γίνει μια Πολιτιστική Ελβετία, όπως την είχε οραματιστεί ο Μανώλης.

Θοδωρής: Δε θα μπορούσαν να λείψουν τραγούδια του μεγάλου Νικόλα του Παπάζογλου. Μαζί με την εξαιρετική ερμηνεύτρια και αγαπημένη φίλη, Σοφία Παπάζογλου, θα πούμε τραγούδια από τη κοινή μας δισκογραφία τραγούδια κοινού μουσικού χαρακτήρα ,όπως του Άκη Πάνου και άλλα πολλά… Με τόση όμορφη ατμόσφαιρα από τον κόσμο ,με Μιχάλη Ατσάλη στη κιθάρα ,Νίκο Σαμαρά στο μπουζούκι και Καλογιάννη Βεράνη στο  Βιολί, ‘’ταξιδεύουμε ‘’ απεριόριστα!