
Η «εξομολόγηση» της Φαίης Σκορδά στον Θέμη Γεωργαντά
Τι αποκάλυψε στην εκπομπή του;
Η πανέμορφη παρουσιάστρια ,Φαίη Σκορδά, είναι απόλυτη βασίλισσα της πρωινής ζώνης. Τα τελευταία χρόνια μέσω της πρωινής εκπομπής του ΑΝΤ1 «Το Πρωινό» έχει αποδείξει την τηλεοπτική της δύναμη και βρίσκεται σταθερά πρώτη στις προτιμήσεις του κοινού.
Χτες βράδυ έδωσε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στην νέα εκμπομπή του Θέμη Γεωργαντά, με τίτλο «After Dark». Ενώ επιλέγει να δίνει σπάνια συνεντεύξεις δεν αρνήθηκε το κάλεσμα του φίλου και πρώην συνεργάτη της.

Οι δυο τους μίλησαν για όλα. Για την προσωπική της ζωή, τον χωρισμό της, τον Γιώργο Λιάγκα, τα επαγγελματικά αλλά κυρίως για τα δύο της παιδιά που είναι τα πιο πολύτιμα δώρα της ζωή της.

«Αγαπάω πολύ τα παιδιά και μακάρι να είχα κάνει τρία, τέσσερα και πέντε παιδιά. Ούτε ποτέ φανταζόμουν ότι θα χώριζα» είπε η Φαίη Σκορδά σε ερώτηση του παρουσιαστή για το αν θα ήθελε να κάνει και άλλα παιδιά όταν ήταν παντρεμένη με τον Γιώργο Λιάγκα.
Σε ερώτηση του Θέμη Γεωργαντά αν σκέφτεται να κάνει δεύτερο γάμο και να αποκτήσει τρίτο παιδί, εκείνη απάντησε: «Για μένα τώρα είναι ο Γιάννης και ο Δημήτρης. Και είναι τα πάντα! Σαν σκέψη, πάντως, δεν υπάρχει κάτι… Δεν λέω ότι δεν είμαι γυναίκα ή μου αρέσει να είμαι μόνη μου. Απλώς είναι πάνω από όλα τα παιδιά. Πάνω και από τη δουλειά».
Απάντησε με ειλικρίνεια σε «πικάντικες» ερωτήσεις και αποκάλυψε πως δεν έχει κάνει ποτέ one night stand και πως θα προτιμούσε να κλειστεί στο ασανσέρ με τον Αντώνη Κανάκη, ενώ δεν τον έχει γνωρίσει ποτέ προσωπικά, παρά με την Κωνσταντίνα Σπυροπούλου!
- Ο πανικός για τα media των νέων δεν είναι καινούργιο φαινόμενο – Μήπως χάνουμε το νόημα;
- «Η προσωποποίηση της ανδρείας, της γενναιότητας, του καλού»: Έτσι η Επανάσταση του ’21 επηρέασε την Τέχνη
- Ένας Βάσκος και ένας Σέρβος άλλαξαν την πορεία του ελληνικού ποδοσφαίρου
- Γιατί ο μπακαλιάρος δεν είναι πλέον «το κρέας του φτωχού»
- Πάπας Φραγκίσκος: «Η κατάσταση είχε χαθεί, ήταν σαν θαύμα – Σκεφτήκαμε να τον αφήσουμε να πεθάνει», λέει ο γιατρός του
- Το φαινόμενο «tsundoku» ή πώς οργανώνουμε τα βιβλία που δε θα διαβάσουμε ποτέ