Μια συγκλονιστική ιστορία, δείγμα της ελληνικής παρακμής, της ανοργανωσιάς και της έλλειψης σοβαρού σχεδίου για την πορεία της χώρας διαχρονικά, παρουσίασαν τα «Νέα Σαββατοκύριακο». Στο ρεπορτάζ του Γιώργου Παππά από τη Γερμανία καταγράφηκε η ιστορία ενός ελληνικού σχολείου στο Μόναχο που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και που τελικώς χάνεται για το ελληνικό δημόσιο.

Πρόκειται για το ακίνητο στη Hachinger Bach Str., στη συνοικία Berg am Laim στο ανατολικό Μόναχο. Οι εργασίες για την κατασκευή του έργου σταμάτησαν πριν από τρία χρόνια, το ημιτελές κτίριο θα κατεδαφιστεί και το οικόπεδο που αγόρασε η Ελλάδα το 2001 επιστρέφει στον Δήμο Μονάχου.

«Oι διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν την 1.03.2019 και υπήρξε συμφωνία των δύο πλευρών στο οικονομικό σκέλος και στον τρόπο εξυπηρέτησης των αναγκών στη βάση των δεδομένων που είχαν προκύψει», λέει στα «ΝΕΑ» ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, Παυσανίας Παπαγεωργίου.

Η εκπρόσωπος του Δήμου Μονάχου, Κριστίνε Φρανκ, επιλέγει προσεκτικότερη διατύπωση. «Οι εποικοδομητικές διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και Δήμου Μονάχου, ιδίως για την επαναγορά του οικοπέδου στη Hachinger-Bach-Straße δεν έχουν ολοκληρωθεί πλήρως», λέει η κ. Φρανκ στα «ΝΕΑ». Εννοεί ότι συμβολαιογραφικά δεν μπήκαν ακόμα οι υπογραφές. Αυτό πρέπει να γίνει μέχρι τις 31 Μαρτίου. Αλλά η εξωδικαστική συμφωνία είναι έτοιμη ύστερα από εντατική διαπραγμάτευση από το περασμένο φθινόπωρο. Γνώστης της λύσης είναι και ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας.

«Σίγουρο είναι ότι το ημιτελές κτίριο πρέπει να κατεδαφιστεί, προκειμένου να κατασκευαστεί ένα νέο, μεγαλύτερο σχολικό κτίριο από την πόλη του Μονάχου», λέει η Κριστίνα Φρανκ. Πρόκειται για μεγάλη νίκη για τον Δήμο Μονάχου, ο οποίος δεν φείδεται χρημάτων για την επαναγορά του οικοπέδου και την κατεδάφιση του κτιρίου. Η θέση του οικοπέδου, μεταξύ ενός νηπιαγωγείου και του Γυμνασίου «Μichaeligymnasium», είναι επίζηλη για τον Δήμο Μονάχου που έχει αυξημένες ανάγκες σχολικής στέγης. «Στο κτίριο αυτό, η πόλη του Μονάχου μπορεί να θέσει στη διάθεση της Ελληνικής Δημοκρατίας χώρους για ελληνικά σχολεία μέχρι 500 μαθητών», εξηγεί η κ. Φρανκ. Δηλαδή, λιγότερους από τους μισούς σημερινούς μαθητές στα τέσσερα ελληνικά σχολεία του Μονάχου.

Το χρονικό

Το οικόπεδο είχε αγοραστεί από την Ελλάδα το 2001, αλλά αντιδράσεις και προσφυγές περιοίκων και τοπικών παραγόντων καθυστέρησαν την έναρξη οικοδομικών εργασιών – η πρώτη πολεοδομική άδεια εκδόθηκε το 2008. Ωστόσο οι προθεσμίες δεν τηρήθηκαν από την ελληνική πλευρά, με αποτέλεσμα να ενεργοποιηθεί η ρήτρα επιστροφής του οικοπέδου ύστερα από αγωγή του Δήμου Μονάχου το 2013.

Η τροποποιητική σύμβαση της 12.08.2015, που υπεγράφη επί υπουργού Γιώργου Πελεγρίνη και αρμόδιου υφυπουργού Κώστα Ζουράρι περιλάμβανε ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα για την κατασκευή ενός κλειστού οικοδομήματος και μάλιστα με χρονοβόρες και κοστοβόρες αντισεισμικές προδιαγραφές και ενδοδαπέδια θέρμανση. Ο κ. Παπαγεωργίου μιλάει για «αμφισβητήσιμης αποτελεσματικότητας χειρισμούς κατά την περίοδο 2001-2005» που οδήγησαν σε «δυσμενή έκβαση» και η ελληνική πλευρά «κατάφερε να ανατρέψει στις διαπραγματεύσεις από τον Δεκέμβριο του 2016 μέχρι το Φεβρουάριο του 2019. «Καταβάλαμε προσπάθειες», λέει στα «ΝΕΑ» η γενική πρόξενος Μονάχου, Παναγιώτα Κωνσταντινοπούλου, «προκειμένου να εξασφαλίσουμε την καλύτερη δυνατή λύση για τη στέγαση των ελλήνων μαθητών, μέσα στα υφιστάμενα συμβατικά πλαίσια». Συμμετείχε στις προσπάθειες και ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Φίλιππος Πετσάλνικος που συναντήθηκε με τον δήμαρχο Μονάχου, Ντίτερ Ράιτερ.

Το ζήτημα δεν έμεινε μόνον σε δημοτικό επίπεδο, καθώς η ελληνική πλευρά μπορεί να προσφύγει στα δικαστήρια για την προστασία ελληνικής περιουσίας επί γερμανικού εδάφους. Η κυβέρνηση του Βερολίνου δεν ήθελε επ’ ουδενί να δοθεί εικόνα μιας Γερμανίας που στην κρίση πιέζει την Ελλάδα για περικοπές, αλλά ταυτόχρονα παίρνει πίσω οικόπεδο σχολείου για τα Ελληνόπουλα στο Μόναχο. Το θέμα είχε συζητήσει και ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με τον πρώην υπουργό και νυν πρόεδρο της Δημοκρατίας, Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα στις 5 Δεκεμβρίου 2016. Μία μακροχρόνια δικαστική διαμάχη και την εικόνα της Γερμανίας θα έβλαπτε και την Ελλάδα χωρίς το σχολείο θα άφηνε.

Με τη λύση που δίνεται τώρα, εξηγεί ο κ. Παπαγεωργίου, «το ιδιοκτησιακό καθεστώς ορίζεται από τη σύμβαση αγοράς του 2001 (URNr. 1551/2001), την τροποποιητική του 2015 (URNr. 2079/2015), η οποία υπεγράφη στο πλαίσιο εξωδικαστικής συμβιβαστικής λύσης μετά την κατάθεση της από 12.12.2013 αγωγής του Δήμου Μονάχου ενώπιον του Πρωτοδικείου του Μονάχου». Πρακτικά η ελληνική πλευρά μένει χωρίς οικόπεδο και μισθώνει μακροχρόνια το σχολικό κτίριο που θα χτίσει ο Δήμος Μονάχου. Το χάπι «χρυσώνεται» με το αντίτιμο της επαναγοράς του οικοπέδου από τον Δήμο Μονάχου, το οποίο αθροιστικά με το κόστος κατεδάφισης του υπάρχοντος κτιρίου αγγίζει τα 10 εκατ. ευρώ.

«Ο ελληνισμός του Μονάχου αποκτά ένα κέντρο εκπαίδευσης στο σημείο που του το υπόσχονταν από την αρχή της χιλιετίας» λέει ο κ.Παπαγεωργίου, «ο τρόπος και το κόστος έχει συμφωνηθεί να γίνει με τους καλύτερους όρους και εξ ολοκλήρου από τον Δήμο του Μονάχου».

Αλλά ο Δήμος δεν θα επιβαρύνει ιδιαίτερα τα δικά του ταμεία. Το κόστος υπολογίζεται ότι θα καλυφθεί από την επιδότηση της κυβέρνησης Ανω Βαυαρίας που καλύπτει μέχρι τώρα το 70% του λειτουργικού κόστους των ελληνικών σχολείων υποχρεωτικής φοίτησης στο Μόναχο. Μόλις εγκριθεί από την κυβέρνηση της Ανω Βαυαρίας, θα πέσουν και οι συμβολαιογραφικές υπογραφές.

Headlines