Μέλη της περίφημης ομάδας μισθοφόρων «Βάγκνερ» φέρονται να είναι οι περίπου 100 κομάντος που έφθασαν στη Βενεζουέλα με μεταγωγικά αεροσκάφη της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας, μεταδίδουν διεθνή think tanks που ειδικεύονται σε θέματα στρατηγικής.

Πρόκειται για έναν από τους πιο γνωστούς ιδιωτικούς στρατούς παγκοσμίως. Τις τάξεις του απαρτίζουν πρώην στρατιωτικοί των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, οι οποίοι είτε δρουν παράλληλα με τον επίσημο στρατό στις ανά τον κόσμο πολεμικές εμπλοκές του, είτε αναλαμβάνουν αυτόνομες αποστολές που πρέπει να μείνουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Πρόκειται για σκληροτράχηλους πολεμιστές, εκπαιδευμένους στις πιο ακραίες συνθήκες. Εκτελούν στο έπακρο πάσης φύσεως αποστολές. Ανταρτοπόλεμο, καταδρομικές και αμφίβιες επιχειρήσεις, πτώσεις με αλεξίπτωτο κ.α.

Η αποτελεσματικότητά τους στις αποστολές που έφεραν εις πέρας στη Συρία και στην Ουκρανία εκτόξευσαν στα ύψη τη δημοτικότητά τους.

Η μονάδα και η βάση της

Αρχικά η ομάδα αποκαλούνταν «Σλαβικό Σώμα» και είχε ηγέτη τον απόστρατο αντισυνταγμαtάρχη Ντμίτρι Ούτκιν ο οποίος, ως το 2013, ήταν διοικητής της 700ης Αυτόνομης Μονάδας Ειδικών επιχειρήσεων της 2ης Ανεξάρτητης Ταξιαρχίας Ειδικών Δυνάμεων του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας.

Στην περιοχή του Κρασνοντάρ, στην στρατιωτική βάση της 10ης Ανεξάρτητης Ταξιαρχίας της Διεύθυνσης Στρατιωτικής Κατασκοπίας βρίσκεται, σύμφωνα με δημοσιεύματα, η βάση εκπαίδευσης της μονάδας, η οποία πλέον επεκτείνεται και στο τομέα της ασφάλειας, υπογράφοντας συμβόλαια με πολυεθνικές εταιρείες ή ακόμα και με κυβερνήσεις.

Εκεί βρίσκονται τα «Γραφεία Στρατολογίας» και «Ασφαλείας», το πεδίο βολής και ο στίβος μάχης, καθώς και πολλά άλλα κτίρια, την χρήση των οποίων η δημοσιογραφική έρευνα, δεν μπόρεσε να διακριβώσει. Οι επικεφαλής εκπαιδευτές έχουν τα προσωνύμια «Ρους» και «Ασιάτης». Ο πρώτος στο παρελθόν χρημάτισε Ειδικός Εντεταλμένος ανακριτής του Υπουργείου Εσωτερικών της Ρωσίας και ο δεύτερος ήταν χωροφύλακας στην Κριμαία μέχρι το 2014.

Στον θυρεό της μονάδας «Βάγκνερ» αναγράφεται η φράση «Για την Σημαία και τον Σταυρό».

Στα πεδία των μαχών

Η πρώτη επιχείρησή της ήταν ο αφοπλισμός των ουκρανικών μονάδων στην Κριμαία το 2014. Στη συνέχεια συμμετείχαν στις πολεμικές επιχειρήσεις στο Ντονμπάς. Τον Οκτώβριο του 2015 η μονάδα αυτή μεταφέρθηκε στη Συρία όπου είχε και τα πρώτα της θύματα κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού της ρωσικής αεροπορικής βάσης.

Οι μισθοφόροι της ομάδας Βάγκνερ συμμετείχαν στην απελευθέρωση της Παλμύρας το 2016 από τους τζιχαντιστές τρομοκράτες του ISIS, ενώ τα θύματα που είχε για το διάστημα από το φθινόπωρο του 2015 μέχρι την άνοιξη του 2016 ήταν 32 νεκροί και περίπου 80 βαριά τραυματισμένοι οι οποίοι διακομίστηκαν σε στρατιωτικά νοσοκομεία της Ρωσίας και παρέμειναν εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που συμμετείχαν τόσο στην εκπαίδευση όσο και στις επιχειρήσεις στη Συρία το διάστημα 2015-2016, η εκπαίδευση που γινόταν στο Μόλκινο ήταν δίμηνης διάρκειας και οι εκπαιδευόμενοι είχαν στη διάθεσή του πολεμοφόδια σε απεριόριστο αριθμό, συμπεριλαμβανομένων και των πανάκριβων αντιαρματικών βλημάτων.

Στην Συρία είχαν στην διάθεσή του τεθωρακισμένα Τ-72, συστήματα ΒΜ-21 «Grand», πυροβόλα 112 χιλιοστών D-30. Το οργανόγραμμα την άνοιξη του 2016 περιλάμβανε 2349 στρατιωτικούς, χωρισμένους σε τέσσερις λόχους ανιχνευτών, ομάδες διοίκησης, μία ίλη τεθωρακισμένων, μια μεικτή ομάδα πυροβολικού, μονάδες διοικητικής υποστήριξης και μονάδες καταδρομών.

Μέχρι και το τέλος του 2016 οι μισθοί καταβάλλονταν κανονικά. Το ίδιο και τα παράσημα με τα μετάλλια. Στο τέλος της άνοιξης, η επιχείρηση σταμάτησε.

Στα τέλη του 2016, η μονάδα άρχισε ξανά τις στρατολογίες και τις ανακλήσεις από την «εφεδρεία» μόνο που αυτή τη φορά, η αποστολή ήταν η φύλαξη των πετρελαιοπηγών της Συρίας.

Η δεύτερη αποστολή ξεκίνησε στις αρχές του 2017 και συγκεκριμένα τον Ιούνιο. Βασικός στόχος της αποστολής αυτής ήταν η φύλαξη των πετρελαιοπηγών στην ευρύτερη περιοχή της Παλμύρας. Σύμφωνα με πληροφορίες οι νεκροί κυμαίνονται από 40 έως 60, ενώ οι τραυματίες φέρονται να είναι διπλάσιοι. Σχετικά δημοσιεύματα υπήρξαν στη ρωσική εφημερίδα RBK αλλά και σε εκθέσεις της Conflict Intelligence Team.

Ωστόσο, ανάμεσα στις δύο επιχειρήσεις, στην Συρία παρέμεναν μονάδες διοικητικής υποστήριξης, καθώς επίσης και μονάδες στρατιωτικών συμβούλων οι οποίοι συμμετείχαν σε τοπικού χαρακτήρα μάχες, όπως η ορεινή Λατάκια και οι πετρελαιοπηγές στις περιοχές του Σαέρ και στο Χαλέπι.

Αόρατοι πολεμιστές

Σύμφωνα με το ρωσικό Υπουργείο Αμύνης, οι ρωσικές απώλειες στη Συρία το 2017 ήταν δέκα στρατιωτικοί. Ωστόσο, το Reuters επιμένει πως τους πρώτους επτά μήνες του 2017 οι ρωσικές απώλειες πλησιάζουν τις 40. Η δημοσιογραφική ομάδα που ερεύνησε την υπόθεση επιβεβαίωσε τις απώλειες αυτές μιλώντας με συγγενείς, φίλους και τοπικούς αξιωματούχους από τις γενέτειρες των θυμάτων και επιμένει πως ο αριθμός αυτός δεν αντανακλά τους πραγματικούς αριθμούς, στο βαθμό που έχει πληροφορίες για ταφές θυμάτων σε ανώνυμους τάφους και μέσα σε γενική, επιβεβλημένη σιωπή.

Headlines