ΚΕΦίΜ: Το κρατικό χρήμα πήγε σε ζημιογόνες εταιρείες αντί σε έργα που σώζουν ζωές

Στην 5η χειρότερη θέση, μεταξύ των 26 ευρωπαϊκών χωρών  βρίσκεται η Ελλάδα ως προς τους κατά κεφαλή θανάτους από τροχαία δυστυχήματα, βάσει των στοιχείων για το 2016, σύμφωνα με μελέτη του ΚΕΦίΜ.

Από την έκθεση προκύπτει ότι ενώ το κράτος θα μπορούσε να μειώσει δραστικά την απώλεια ανθρώπινων ζωών από τροχαία δυστυχήματα, με κόστος μόλις 50 εκατ. ευρώ ετησίως, δαπανούσε επί χρόνια πάνω από 120 εκατ. ευρώ ετησίως για να καλύψει της ζημιές της ελλειμματικής Ολυμπιακής.

Σύμφωνα με την έρευνα η συχνότητα των θανάτων από τροχαία δυστυχήματα στον οδικό άξονα Κορίνθου-Πατρών μειώθηκε κατά 90% σε σχέση με την προ του 2008 περίοδο, μετά την ολοκλήρωση του έργου από την κοινοπραξία «Ολυμπία Οδός».

Σύμφωνα με το ΚΕΦίΜ, αν ο οδικός άξονας Κορίνθου-Πατρών είχε ολοκληρωθεί το 2005, τότε τα επόμενα τρία έτη που τη διαχείρισή του την είχε ως επί το πλείστον το κράτος, θα είχαν σωθεί 84 ανθρώπινες ζωές ή 28 άνθρωποι ετησίως.

Όπως τονίζει το ΚΕΦίΜ, η λειτουργία αυτοκινητοδρόμων κατά την τελευταία δεκαετία μείωσε τους θανάτους από τροχαία κατά 52%. Στις Περιφέρειες Ηπείρου, Δυτικής Ελλάδας, Στερεάς Ελλάδας και Πελοποννήσου όπου το πρόβλημα ήταν οξύτερο, η μείωση ανήλθε στο 70%, 54%, 50% και 52% αντίστοιχα.

Δεδομένου του ότι η συνολική κρατική δαπάνη για την πλήρη αναβάθμιση του αυτοκινητοδρόμου ανήλθε σε περίπου 1,5 δις ευρώ για 30 χρόνια, όσο δηλαδή διαρκεί η παραχώρηση στην Ολυμπία Οδό ΑΕ, η μείωση της συχνότητας των θανάτων από τροχαία κατά 90% στην Κορίνθου-Πατρών ισοδυναμεί με ετήσιο κόστος περίπου 50 εκατ. ευρώ. Ακόμη όμως και με πολύ μικρότερο κόστος, με την εφαρμογή μόνο προσωρινών κυκλοφοριακών ρυθμίσεων, η συχνότητα των θανάτων μειώθηκε κατά περισσότερο από 75%.

Τα στοιχεία αυτά τονίζουν την ανάγκη της σωστά ιεραρχημένης διάθεσης των δημόσιων πόρων.

Ενώ τα έργα για την αναβάθμιση του αυτοκινητοδρόμου Κορίνθου-Πατρών δεν υλοποιούνταν με τίμημα δεκάδες ανθρώπινες ζωές κάθε χρόνο, το κράτος επί χρόνια δαπανούσε τεράστια ποσά σε άλλα πεδία, όπως για την κάλυψη των ελλειμμάτων της Ολυμπιακής.

Το 2008, σε έκθεση του τότε υπουργείου Μεταφορών για την αποκρατικοποίηση της Ολυμπιακής, αναφέρεται ότι οι συσσωρευμένες ζημίες της ξεπερνούσαν τα 2,6 δις ευρώ, με καταγραμμένες ζημίες 124 εκ. ευρώ το 2005, 142 εκατ. ευρώ το 2006 και 133 εκατ. ευρώ το 2007. Συνεπώς, η χρηματοδότηση των έργων αναβάθμισης του οδικού άξονα Κορίνθου-Πατρών θα απαιτούσε περίπου το 40% των ετήσιων κρατικών δαπανών για την Ολυμπιακή. Σε επίπεδο οφέλους, η αποφυγή των θανάτων από τροχαία δυστυχήματα δεν συγκρίνεται με τη λειτουργία μιας κρατικής επιχείρησης, οι υπηρεσίες της οποίας μπορούσαν να προσφερθούν – και τα τελευταία χρόνια προσφέρονται με επιτυχία – από τον ιδιωτικό τομέα.

Η ανορθολογική αυτή ιεράρχηση των αναγκών διάθεσης δημόσιων πόρων αντανακλάται και στα αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με την οποία οχτώ στους δέκα Έλληνες δηλώνουν πως η ποιότητα των δημόσιων υπηρεσιών δεν αντιστοιχεί στο επίπεδο των φόρων και των κοινωνικών εισφορών που καταβάλλουν. Αυτό το ποσοστό είναι το υψηλότερο ανάμεσα στις 21 χώρες της έρευνας και πάνω από 20 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από τον μέσο όρο.