Μήνυμα Ιερώνυμου για το Πάσχα: Η βασιλεία του θεού είναι για όλους

«Ο Αναστάς Κύριος δεν είναι μια μακρινή ιστορία, είναι μια ολοζώντανη παρουσία. Το θεωμένο και αναστημένο Του σώμα είναι αυτό το μυστήριο της Εκκλησίας. Υπάρχει χώρος για όλους στη γιορτή της πίστης», τονίζει, μεταξύ άλλων, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στο Πασχάλιο μήνυμά του και προτρέπει: «Ας μη φοβηθούμε την κοινωνική μας συνθήκη, είναι για όλους η Βασιλεία του Θεού. Ας μη φοβηθούμε τα λάθη μας, είναι άπειρη η συγχώρηση. Ας μη φοβηθούμε το θάνατο, ηλευθέρωσε γαρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος. Ας εισέλθουμε λοιπόν στη χαρά του Κυρίου».

Αναλυτικά, το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου αναφέρει:

«Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια», συγχωρήσωμεν λοιπόν «πάντα τη Αναστάσει»

Μελώδημα της Θεολογίας η Αλήθεια του Θεού και του ανθρώπου!

Η Λατρεία μας γίνεται πράγματι μελωδία της Θεολογίας, σύμφωνα με ένα αρχαίο εκκλησιαστικό συγγραφέα. Είναι η εκπληκτική ποίηση των ημερών που εκχέει την πίστη ως τραγούδι και εορτή. Την πίστη στον Σταυρό και την Ανάσταση του Χριστού.

Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν. Το μυστήριο του Σταυρού είναι το μυστήριο της αγάπης. Η ανάληψη της ευθύνης για την ενότητα όλων, για την υπέρβαση της διάσπασης της ανθρώπινης φύσης, του ανθρώπινου χάους, που είναι αποτέλεσμα της αμαρτίας και οδηγεί στο θάνατο. Ήπλωσε τας παλάμας ο Χριστός στο Σταυρό και ήνωσε τα το πριν διεστώτα. Η Ανάσταση του Χριστού, αυτή η πράξη του Θεού μέσα στην Ιστορία, οδηγεί τον σταυρικό τρόπο ζωής, τη θυσία χάριν όλων, με την άπειρη Χάρη που συνοδεύει αυτή τη θυσία, πέρα από το θάνατο• πέρα και από το βιολογικό θάνατο. Δίνει νόημα στη ζωή και στην Ιστορία.

Αν ο Χριστός δεν αναστήθηκε είναι μάταια η πίστη μας, όπως μας βεβαιώνει η Αγία Γραφή. Αλλά αληθώς ο Χριστός αναστήθηκε. «Εξηγέρθη ως ο υπνών Κύριος»• σαν από ύπνο. Δώρισε στην ανθρώπινη φύση την αθανασία, την επανέφερε «προς την προτέραν ευγένειαν». Αναμένουμε την τελική κατάργηση του θανάτου, όταν στα Έσχατα όλοι θα αναστηθούν για να συναντήσουν τον Κύριο και «ούτω πάντοτε συν Κυρίω εσόμεθα».

Πώς να αψηφίσει κανείς ωστόσο τον κοινό σε όλους τους ανθρώπους πόνο; Πως να μη θυμηθούμε την κραυγή ενός μεγάλου του 20ουαιώνα, δοσμένη μέσα από τη λογοτεχνία, την απόγνωση του ήρωα μέσα στην επιδημία της πανούκλας, όταν έβλεπε «να πεθαίνουν άνθρωποι που ήταν πλασμένοι για να ζήσουν», χωρίς να μπορεί ο ίδιος να τους δώσει ζωή. Πράγματι συχνά το κακό, φυσικό και ηθικό, φαίνεται να κυριαρχεί. Σταυρωμένοι στο Γολγοθά της Ιστορίας, ζούμε οι άνθρωποι τον πόνο και κάποτε τον τρόμο από την έλλειψη νοήματος, ένα τρόμο ισχυρότερο και από το φυσικό πόνο.

Όμως η Ανάσταση του Θεανθρώπου κατήργησε όχι μόνο το θάνατο, κατήργησε σύνολο το κράτος του διαβόλου. Ανήκει στην ελεύθερη επιλογή μας να μεταβάλλουμε τις συμφορές σε αναζήτηση βαθειά του Θεού, ο Οποίος είναι το πραγματικό αντικείμενο της επιθυμίας μας, να κάνουμε τον προσωπικό μας Σταυρό αναζήτηση του Σταυρού του Χριστού. Να ζήσουμε την Ανάσταση υπαρξιακά και να δεχθούμε τον Χριστό μέσα στην καρδιά μας• «σχώμεν τον Χριστόν κατοικούντα εν ταίς καρδίαις ημών». Οι Απόστολοι προσδιορίζοντας την ταυτότητά τους και την αποστολή τους, στην προοπτική μάλιστα της ελεύσεως του Αγίου Πνεύματος, αποκαλούνταν μάρτυρες της Αναστάσεως. Αυτή είναι και η δική μας χριστιανική ταυτότητα.

Ο αναστημένος Χριστός δημιουργεί καινή κτίση και μας καλεί σε ριζικά νέα ζωή. Ζωή μακριά από την κακία, την πονηρία, την αδικία, την ανισότητα, τη βία, τους πολέμους, την αλαζονεία. Ζωή ειλικρίνειας και αλήθειας. Ζωή μέσα στο φως της Αναστάσεως. Μας καλεί επιτακτικά ο λόγος του Θεού• «ίνα ώσπερ ηγέρθη Χριστός εκ νεκρών διά της δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν». Φανέρωση αδιάψευστη αυτής της ζωής είναι η σχέση με τους αδελφούς. Συγχωρήσωμεν λοιπόν πάντα τη Αναστάσει.

Αδελφοί μου,

Ο Αναστάς Κύριος δεν είναι μια μακρινή ιστορία, είναι μια ολοζώντανη παρουσία. Το θεωμένο και αναστημένο Του σώμα είναι αυτό το μυστήριο της Εκκλησίας. Υπάρχει χώρος για όλους στη γιορτή της πίστης.

Ας μη φοβηθούμε την κοινωνική μας συνθήκη• είναι για όλους η Βασιλεία του Θεού.

Ας μη φοβηθούμε τα λάθη μας• είναι άπειρη η συγχώρηση.

Ας μη φοβηθούμε το θάνατο• ηλευθέρωσε γαρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος.

Ας εισέλθουμε λοιπόν στη χαρά του Κυρίου.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ!