Θλίψη σκόρπισε στον καλλιτεχνικό κόσμο η είδηση του θανάτου του Τάκη Μόσχου.
Ο αγαπημένος ηθοποιός νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα στο νοσοκομείο σε κώμα μετά από σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων που είχε υποστεί.
Στενοί του φίλοι ήταν από την αρχή αυτής της περιπέτειας στο πλευρό του δημοσιοποιώντας το πρόβλημα της υγείας του, αλλά και κάνοντας έκκληση για οικονομική ενίσχυση του ηθοποιού.

Στο παρελθόν, ο Τάκης Μόσχος είχε δημοσιοποιήσει το πρόβλημά του εθισμού του στα ναρκωτικά και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε. Η περιπέτεια που έζησε τον έσπρωξε να αλλάξει τη ζωή του, να φύγει από την Αθήνα και να ζήσει στη Σκόπελο.

Η Γλυκιά Συμμορία που άφησε ιστορία

H Γλυκιά Συμμορία είναι ο τίτλος ελληνικής κινηματογραφικής ταινίας του 1983, σε σενάριο και σκηνοθεσία Νίκου Νικολαΐδη, στην οποία πρωταγωνιστεί ο Τάκης Μόσχος. Η ταινία, παραγωγής Αφών Βεργέτη και Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας ταινιών την οποία ο σκηνοθέτης ονόμασε «Τα χρόνια της χολέρας».

Η τριλογία ξεκίνησε με την ταινία «Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα»(1979) και τελείωσε με το «Ο χαμένος τα παίρνει όλα» (2002), και αφορά τις τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα. Ο πρωτότυπος ελληνικός τίτλος είναι μια απευθείας αναφορά στον ελληνικό τίτλο της ταινίας του 1969 του Σαμ Πέκινπα Η άγρια συμμορία. Η διανομή της ταινίας έγινε στην Ελλάδα από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και στο εξωτερικό από τη Restless Wind.

Η Σκόπελος

Ο Τάκης Μόσχος, όπως είχε παραδεχθεί και ο ίδιος, σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του, έζησε μία πολυτάραχη ζωή με πολλές καταχρήσεις και ουσίες, αλλά κατάφερε να γλιτώσει. Τελικά βρήκε το «λιμάνι» της ζωής του στη Σκόπελο.

Ο ίδιος σημείωνε στη συνέντευξη του: «Έφυγα από την Αθήνα γιατί κούρασα και κουράστηκα, με τη γκλάβα μου. Κάποια στιγμή δεν πήγαινε άλλο, από καμιά άποψη. Και προέκυψε η Σκόπελος, εντελώς τυχαία».

»Πήγα μερικά καλοκαίρια, ένα φθινόπωρο αποφάσισα να μείνω λίγο περισσότερο, μετά μπήκε ο χειμώνας και δεν ήθελα να φύγω, και τελικά, αφού έβγαλα τον πρώτο χειμώνα, πήρα τον αέρα, που λένε.

» Είμαι πολύ τυχερός που βρέθηκε αυτό το μέρος, για να με πετάξει το κύμα εκεί, για να μην πνιγώ. Αυτό που κάνω στη Σκόπελο είναι πολύ πιο ιερό από οποιαδήποτε ταινία. Σκηνοθετώ μία ομάδα από ερασιτέχνες και ανεβάζουμε δυο παραστάσεις το χρόνο και γυρνάμε εκεί, στα γύρω νησιά, σαν μπουλούκι. Είναι πολύ ωραίο. Πολύ».

Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα skopelos.com, το τελευταίο διάστημα ασχολούνταν με την Ερασιτεχνική Θεατρική Ομάδα Σκοπέλου (ΕΘΟΣ) στην οποία διατελούσε σκηνοθέτης, ενώ ήταν και σκηνογράφος, ενδυματολόγος, επιμελητής μουσικής, βαφέας και συντηρητής του παλιού κινηματογράφου «Ορφέας», στον οποίο δίνονται παραστάσεις.

«Είχα μια υπεροψία στο παρελθόν. Θέλω να ακούω καλά λόγια για τη δουλειά μου, για μένα, αλλά πια έχω κατέβει από το καλάμι. Και έτσι το ευχαριστιέμαι περισσότερο» είχε εξομολογηθεί στο παρελθόν.

Η τελευταία του θεατρική εμφάνισή του ήταν τον Ιούλιο του 2012 στη Μικρή Επίδαυρο με την Αντιγόνη του Σοφοκλή, ως μέλος της ομάδας ΑΣΙΠΚΑ.

Έκτοτε συμμετείχε σε τρεις ταινίες: τους «Αισθηματίες» του Ν. Τριανταφυλλίδη, «Το Μαξιλάρι» του Κ. Καλογιάννη και πιο πρόσφατα στην «Τσακισμένη Ψυχή» του Β. Χριστοφιλάκη.

Headlines