Άδεια Κουφοντίνα: Εσφαλμένη παρέμβαση της Εισαγγελέως του ΑΠ

Η αναίρεση που άσκησε η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου εναντίον του σχετικού Βουλεύματος το οποίο αρνήθηκε να χορηγήσει την επίμαχη άδεια στον Κουφοντίνα της 17 Νοέμβρη, είναι πλήρως εσφαλμένη.

Για ποιο λόγο; Το άρθρο 55 του ισχύοντος Σωφρονιστικού Κώδικα θέτει μια τυπική προϋπόθεση για τη χορήγηση της τακτικής άδειας, όταν έχουμε να κάνουμε με καταδικασμένο σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης ( όπως ακριβώς συμβαίνει με την υπόθεση του τρομοκράτη Κουφοντίνα). Η προκείμενη προϋπόθεση απαιτεί ο κατάδικος να έχει εκτίσει τουλάχιστον οκτώ χρόνια από την επαχθή ποινή του. Και ο Κουφοντίνας έχει εκτίσει αυτά τα οκτώ χρόνια .

Δεν έχει καμία δικονομική σημασία, το ότι τα μέλη του Συμβουλίου Βόλου αναφέρθηκαν στις πολλαπλές ισόβιες καθείρξεις στις οποίες είχε καταδικαστεί ο Κουφοντίνας και συνηγόρησαν για την μη παροχή άδειας. Με το σκεπτικό, μάλιστα,  ότι η περίπτωση τούτη δεν ρυθμίζεται από το άρθρο 55 του Σωφρονιστικού Κώδικα.

Η αλήθεια είναι ότι ο Κουφοντίνας μπορούσε να πάρει άδεια , αν περιοριζόταν κανείς μόνο σε αυτό το τυπικό μέγεθος ( αφού όπως είπαμε είχε εκτίσει τα οκτώ χρόνια και το άρθρο 55 δεν κάνει καμία διάκριση ανάμεσα σε μία ή σε πολλαπλές ισόβιες καθείρξεις , σε ότι αφορά τη χορήγηση άδειας)!

Όμως το σχετικό Συμβούλιο το οποίο αρνήθηκε στον Κουφοντίνα την παροχή αδείας , κατ΄ ουσία έφθασε σε αυτό το δικονομικό συμπέρασμα, χρησιμοποιώντας  μια άλλη ουσιαστική προϋπόθεση.

Με άλλα λόγια το Συμβούλιο αρνήθηκε στον Κουφοντίνα την παροχή της άδειας, γιατί υποστήριξε ότι αν αφεθεί ελεύθερος, έστω και για μερικές ημέρες , υπάρχει ο κίνδυνος να διαπράξει και νέες αξιόποινες πράξεις.

Και είναι μια από τις ελάχιστες φορές που ένα τέτοιο Διοικητικό όργανο αιτιολογεί με την παράθεση πραγματικών γεγονότων την επικινδυνότητα ενός καταδίκου (Κουφοντίνα), σταθμίζοντας παράλληλα και το ότι ο τελευταίος δεν είχε δείξει ποτέ ούτε την ελάχιστη «μεταμέλεια» απέναντι στα θύματά του εκείνα τα οποία είχε δολοφονήσει!

Και η αναγκαία αιτιολόγηση σε αυτές τις περιπτώσεις ήταν ακριβώς το μέγεθος εκείνο το οποίο επί χρόνια απαιτούσε ο Συνήγορος του Πολίτη  (υπόθεση 369 /7/ 2008 με αναλυτική  εισήγηση του Ευτύχη Φυτράκη).

Έτσι το επίμαχο Βούλευμα του Βόλου αναφέρεται μεταξύ των άλλων στις δηλώσεις που είχε κάνει ο Κουφοντίνας στα μαζικά μέσα ενημέρωσης στις 30.5.2018 . Δηλαδή ότι «θα ξαναπιάσουμε το κόκκινο νήμα των αγώνων». Η παραδοχή τούτη παραπέμπει ευθέως στη βία και καταδεικνύει – όπως λένε τα μέλη του Συμβουλίου- ένα πρόσωπο , που εμπράκτως αποτάσσεται την έννομη τάξη!

Και είναι πραγματικά παράδοξο, ότι η Εισαγγελέας του ΑΠ ασκεί αναίρεση για εσφαλμένη εφαρμογή ή ερμηνεία ( ενώ έχουμε να κάνουμε με διάταξη του Σωφρονιστικού Κώδικα και όχι με διάταξη του Ουσιαστικού Ποινικού Δικαίου)! Κάτι το οποίο είναι πρωτοφανές για όσους γνωρίζουν στοιχειωδώς τα δικονομικά μας πράγματα!

Τέλος, υπάρχει και κάτι πιο σοβαρό. Με άλλα λόγια η Εισαγγελέας του ΑΠ μπορεί να ασκεί αναίρεση κατά παντός αμετάκλητου βουλεύματος, ως «επόπτης δικονομικής νομιμότητας» ( άρθρο 483 παρ. 3 ΚΠΔ). Όμως η τεράστια τούτη εξουσία δεν επεκτείνεται και στις αμετάκλητες κρίσεις Διοικητικών οργάνων , όπως είναι ακριβώς το όργανο εκείνο το οποίο αρνήθηκε τη χορήγηση άδειας στον Κουφοντίνα.

Επομένως η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ενεργοποίησε μια εξουσία την οποία δεν είχε και κατά συνέπεια η αναίρεση της κ. Δημητρίου πρέπει να απορριφθεί ως τυπικά απαράδεκτη!

Τέλος υπάρχει και ένα γενικότερο ιδεολογικό διακύβευμα που ξεφεύγει από την υπόθεση Κουφοντίνα. ‘Έτσι στο μέλλον οποιοδήποτε φίλοι ενός καταδικασμένου μπορούν να απειλούν και να επιβάλλουν τις απόψεις τους!

Και κάτω από αυτό το πρίσμα η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου με την εσπευσμένη και εσφαλμένη αναίρεση που άσκησε δεν έδωσε την εντύπωση ότι η Δικαιοσύνη λειτουργεί ανεξάρτητα!

O Γρηγόρης Καλφέλης είναι Καθηγητής της Νομικής Σχολής στο ΑΠΘ (kalfelis@law.auth.gr)