Πολιτική αθλιότητα και εξαγορά ψήφων η τακτική «Αλέξη δώστα όλα»

Κάποτε ήταν ο νέος πολιτικός. Αυτός που εμφανιζόταν οδηγώντας μηχανή, δεν φορούσε ποτέ γραβάτα και δεν έκανε ακριβές διακοπές σε κότερα. Αυτός που θα έφερνε την ανατροπή και θα στέκονταν απέναντι στην Μέρκελ και το ΔΝΤ. Αυτός που δεν θα έκανε αυτά που έκαναν οι παραδοσιακοί πολιτικοί.

Όμως, τα χρόνια πέρασαν και ο Αλέξης Τσίπρας, που όχι μόνο δεν είναι πια και τόσο νέος αλλά και έχει πλέον την εμπειρία 4,5 ετών διαχείρισης της κυβερνητικής εξουσίας, αποφάσισε ότι καλές οι καινοτομίες αλλά όταν έρχεται η ώρα της κάλπης καλό είναι αξιοποιείς τα δοκιμασμένα κόλπα των παραδοσιακών πολιτευτών.

Το ψηφοδέλτιο με τη σύνταξη

Η ατάκα του πρωθυπουργού με το πώς το ψηφοδέλτιο αναγράφει επάνω τη 13^η σύνταξη, θα μπορούσε να είναι βγαλμένη από προεκλογική εκστρατεία της δεκαετίας του 1950 σε ορεινό χωριό της ελληνικής επαρχίας, με τοπικό κομματάρχη να εξηγεί τη σημασία της ψήφου στο κόμμα του.

Είναι, όμως, ενδεικτική του τρόπου που βλέπει την προεκλογική εκστρατεία ο Αλέξης Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Η γραμμή είναι απλή: τώρα το πρότυπο είναι ο Αντρέας Παπανδρέου και το «Τσοβόλα δώστα όλα».

Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί η κυβέρνηση επιλέγει να κάνει τόσο πολλές παροχές προεκλογικά. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι μέσα σε σύντομο διάστημα είχαμε την 13^η σύνταξη, τις μειώσεις στη φορολογία και τις 120 δόσεις.

Ουσιαστικά, από την αρχή της χρονιάς η κυβέρνηση έχει μπει σε ένα σαφές προεκλογικό κλίμα: η αύξηση του κατώτατου μισθού, η κατάργηση του υποκατώτατου και η ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης για τη ρύθμιση που διαδέχτηκε το νόμο Κατσέλη για την προστασία της πρώτης κατοικίας, όλα αυτά είναι σαφές ότι προλείαιναν το έδαφος για να πάει η κυβέρνηση στις εκλογές με φιλολαϊκό κλίμα.

Ακόμη και η ανακοίνωση αυξημένου αριθμού εισακτέων στα Πανεπιστήμια είναι προφανές ότι εντάσσεται στο ίδιο προεκλογικό κλίμα.

Το προεκλογικό timing

Όμως, οι ίδιες οι τωρινές παροχές είναι εντυπωσιακές στο αμιγώς προεκλογικό timing τους. Και το πιο χαρακτηριστικό είναι ότι κυβέρνηση δεν ακολούθησε το δρόμο των προεκλογικών υποσχέσεων αλλά των προεκλογικών παροχών.

Αυτό φάνηκε στο μπαράζ των μέτρων που επέλεξε να πάρει και να εφαρμόσει εδώ και τώρα. Είναι σαφές για παράδειγμα ότι ήθελε να πάει στις εκλογές έχοντας χορηγήσει την 13^η σύνταξη, ήθελε να πάνε οι συνταξιούχοι και οι συγγενείς τους με νωπή τη χορήγηση της 13^η σύνταξης.

Και επειδή ήξερε ότι η αντιπολίτευση αναγκαστικά θα έγειρε δημοσιονομικά ζητήματα ή κίνδυνο κυρώσεων, η κυβέρνηση ουσιαστικά με ατάκες σαν κι αυτές του πρωθυπουργού ήθελε να στείλει μήνυμα στους συνταξιούχους ότι αυτή η σύνταξη την οποία πήραν οι συνταξιούχοι δεν είναι βέβαιο ότι θα δοθεί και τις επόμενες χρονιές και άρα πρέπει να ψηφίσουν για να είναι σίγουροι ότι θα την πάρουν και την επόμενη χρονιά.

Η προεκλογική υπόσχεση ως προεκλογικός εκβιασμός

Αυτό στην πραγματικότητα αποτυπώνει και την παλιά και δοκιμασμένη πρακτική του προεκλογικού εκβιασμού. Η σωστή προεκλογική παροχή είναι αυτή πρέπει να φαίνεται υπό διακύβευση εάν έρθει άλλη κυβέρνηση.

Αντίστοιχα, η ορθή «τεχνική» για την προεκλογική υπόσχεση είναι να δίνεται μεν προεκλογικά αλλά να προϋποθέτει τη νίκη στις εκλογές για να υλοποιηθεί.

Γι’ αυτό και έχει σημασία να φαίνεται τόσο συγκεκριμένη και «εφικτή» ώστε να μην μπορεί να καταταχθεί στις γενικόλογες και ανεφάρμοστες προεκλογικές «εξαγγελίες» αλλά στις σαφείς «δεσμεύσεις», ώστε αυτός ο εκβιασμός να μπορεί να λειτουργήσει.

Αυτό φαίνεται με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο στο πώς αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ το ζήτημα με τη μη μείωση του αφορολόγητου. Η πρόβλεψη για μείωση του αφορολόγητου από 1/1/2020 έχει ήδη θεσπιστεί. Μόνο που η κυβέρνηση εδώ και πολύ καιρό έχει υποστηρίξει ότι δεν θα εφαρμοστεί. Ωστόσο, δεν προχωράει στην άμεση νομοθετική κατάργηση της σχετικής πρόβλεψης, παρότι η αντιπολίτευση έχει δεσμευτεί ότι θα υπερψήφιζε μια τέτοια ρύθμιση.

Και ο λόγος είναι η κυβέρνηση θέλει οι ψηφοφόροι να συνδέσουν αυτή τη «φιλολαϊκή» ρύθμιση με την ανάγκη να υπερψηφιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. Για την ακρίβεια η κυβέρνηση θέλει να πιστέψουν ότι μόνο εάν υπερψηφιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ θα περάσει και η ρύθμιση.

Όταν τα πράγματα είναι σκούρα, τότε κάνε άλλη μια παροχή

Η κυβέρνηση είναι προφανές ότι είχε και έναν κρυφό «άσο στο μανίκι» που ήταν η προσδοκία της να βγάλει απόφαση η Ολομέλεια του ΣτΕ ότι είναι αντισυνταγματική η περικοπή των δώρων και του επιδόματος αδείας στους δημοσίους υπαλλήλους, γιατί αυτό θα άνοιγε το δρόμο να ανακοινώσει προεκλογικά κιόλας χορήγηση αναδρομικών.

Όμως, η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ ότι ήταν τελικά συνταγματική η περικοπή ανέτρεψε τα σχέδια της κυβέρνησης να πιστωθεί την υλοποίηση της σχετικής χορήγησης αναδρομικών.

Καθόλου τυχαία επέλεξε να απαντήσει με μια άλλη προεκλογική υπόσχεση, αυτή τη φορά για ενδεχόμενη μιας «14^ηςσύνταξης» κοντά στην περίοδο των Χριστουγέννων.

Όπως ακριβώς θα έκανε ο οποιοσδήποτε πολιτευτής παλαιάς κοπής που σέβεται τον εαυτό του.

Όταν το νέο θυμίζει τόσο πολύ το παλιό

Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να μην έχει φτάσει στο «και ποτάμια θα σας φτιάξουμε», όμως είναι σαφές ότι σε αυτές τις εκλογές αποδεικνύει πόσο καλά έμαθε την παραδοσιακή πολιτική: τις προεκλογικές υποσχέσεις, τις παροχές, τη λογική ότι το βραχύβιο εκλογικό κέρδος είναι σημαντικότερο από το μεσοπρόθεσμο κοινωνικό συμφέρον.

Ωρίμανση ή όψιμη αναπαλαίωση; Αυτό ας το κρίνουν οι ψηφοφόροι.