Ο Τσίπρας κάνει «αρένα» την προεκλογική περίοδο – Κίνηση απελπισίας για να αναπτερώσει το καταρρακωμένο ηθικό

Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, μία ημέρα μετά το εκλογικό Βατερλώ του, αποδεικνύει ότι δεν έχει μάθει από τα παθήματά του. Είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως και κυρίως δε διδάσκεται από τα λάθη του διότι απλά δεν τα αναγνωρίζει.

Είναι η λογική που πιστεύει ότι ψιχαλίζει ενώ τελικά τον φτύνουν, η τακτική της υπεκφυγής από το πραγματικό πρόβλημα που ταλανίζει τον ίδιο και το κόμμα του. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το ότι ο πρωθυπουργός επιμένει να διχάζει τους Ελληνες. Να τους βάζει ταμπέλες και κυρίως να αφορίζει όλους όσοι δεν είναι μαζί του.

Παρ’ ότι έχει χάσει με σχεδόν 10 μονάδες διαφορά, παρ’ ότι το μήνυμα του κόσμου ήταν ηχηρό χαστούκι στον ίδιο και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται με το ίδιο αλαζονικό ύφος, με την ίδια τακτική του «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν».

Διαχωρισμοί, εμφυλιοπολεμικό κλίμα, οι ίδιες βαρετές κατηγορίες στην εγχώρια ολιγαρχία την οποία ξεχνά ο κ. Τσίπρας ότι έχει προσκυνήσει, ότι ο ίδιος έχει γίνει ελίτ στα κότερα και στα μυστικά τραπέζια νομής της εξουσίας. Την ολιγαρχία που ο Τσίπρας υπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο, κάνοντάς της χάρες κάτω από το τραπέζι.

Ο πρωθυπουργός έβαλε το δίλημμα των επόμενων εκλογών «ή αυτοί ή εμείς», χαρίζοντας για τον εαυτό του το ρόλο του προοδευτικού και στους άλλους, τη ΝΔ το ρόλο του συντηρητικού, του ακροδεξιού, του αναχρονιστικού.

Ξανά πόλωση

Παρά το γεγονός ότι μόλις πριν από λίγες ώρες ο ελληνικός λαός αποδοκίμασε αυτές τις πρακτικές, ο Τσίπρας έκανε αυτό που μπορούσε. Εβαλε ξανά μια νέα διαχωριστική γραμμή ρίχνοντας στο τραπέζι τα όπλα που χρησιμοποιούσε μέχρι σήμερα.

Ακραία πόλωση, όλοι οι άλλοι φταίνε, εμείς είμαστε οι ηθικοί, εμείς θα είμαστε οι νικητές.

Ηταν φανερό ότι ο Τσίπρας προσπάθησε να αναπτερώσει το καταρρακωμένο ηθικό των στελεχών και των οπαδών του. Σε μια ομιλία που έβριθε από ερμηνείες του εκλογικού αποτελέσματος που τον βόλευαν, ο πρωθυπουργός απλά συνέχισε από εκεί που σταμάτησε την Κυριακή το βράδυ.

Μη έχοντας άλλα όπλα στη φαρέτρα του είναι ξεκάθαρο ότι, προκειμένου να ξαναετοιμάσει το στράτευμα για μάχη, ξαναστήνει στον απέναντι τοίχο τον ταξικό εχθρό. «Εμείς ή αυτοί». Είναι το ξεκάθαρο δίλημμα πάνω στο οποίο θα κτίσει όλη τη μάχη μέχρι τις εθνικές εκλογές.

Πίεση στο ΚΙΝΑΛ

Προς τον σκοπό αυτό, δείχνει επίσης ότι θέλει να παγιδεύσει τις λεγόμενες προοδευτικές δυνάμεις, κυρίως το τρίτο κόμμα, το ΚΙΝΑΛ. Να θέσει τη Φώφη Γεννηματά προς ενός διλήμματος που λέει ότι θα πρέπει να επιλέξει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει.

Θεωρώντας ότι ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το προοδευτικό μέτωπο καλεί όλους τους υπόλοιπους να στοιχηθούν πίσω από αυτόν για την τελική μάχη με την επάρατη Δεξιά.

Πρόκειται για το τελευταίο κόλπο του, που πάντως δεν είναι και μεγάλη επιτυχία στις ευρωεκλογές. Ο κόσμος αποδοκίμασε την διαχωριστική γραμμή που επιχείρησε να βάλει ή στην καλύτερη περίπτωση δεν πείστηκε με τα όσα υποστηρίζει ο Τσίπρας.

Οσο για την προσπάθεια να αναλύσει τα αίτια του πρώτου πολιτικού του φιάσκο; Τα περί οργανωτικών αδυναμιών ή ότι η ΝΔ πήρε λιγότερες ψήφους ή ότι φταίει η αποχή, πρόκειται για παιδαριώδη προσπάθεια να εξηγήσει όχι τα ανεξήγητα, αλλά τα δύσκολα που πρέπει να αποδεχθεί.

Στο διάγγελμά του την Κυριακή ο κ. Τσίπρας είπε λίγο – πολύ ότι φταίει ο κόσμος γιατί δεν κατάλαβε τι ψήφισε. Ότι φταίει το… 80% που δεν κατάλαβε την προοδευτική, φιλολαϊκή πολιτική του. Ηταν το πρώτο λάθος του, η ύβρις να κουνήσει το δάκτυλο στο λαό.

Το δεύτερο λάθος γίνεται με την ατζέντα της πόλωσης που καθόρισε στην ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή.

Το σκληρό ροκ που θα επικρατήσει τον επόμενο μήνα θα γίνει σκληρότερο αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης πέσει στην παγίδα και απαντήσει στα πυρά. Αν η προεκλογική περίοδος μετατραπεί σε αρένα ζημιωμένη θα είναι η χώρα και τα μικροκομματικά συμφέροντα θα επικρατήσουν του εθνικού συμφέροντος.

Και τη βασική ευθύνη στον διαχωρισμό σε «γαλάζια» και «πράσινα» καφενεία μιας άλλης εποχής, θα έχει ο κ. Τσίπρας.