Το βράδυ της 26ης Μαΐου 2019 και μετά την παταγώδη ήττα του ο Πρωθυπουργός δεν ήθελε αυταρχικά να κατανοήσει ένα θεμελιώδες αξίωμα της δυτικής δημοκρατίας . Δηλαδή ότι «η δημοκρατία είναι ένα σύστημα στο οποίο γνωρίζεις ότι μπορείς να χάσεις, αλλά γνωρίζεις, επίσης, και ότι δεν θα χάνεις για πάντα» (Mueller).

Ωστόσο ο Αλέξης Τσίπρας είτε από αυταρχικότητα είτε από μορφωτική ανεπάρκεια δεν ήθελε να κατανοήσει ότι είχε «χάσει» και με τις αμήχανες δηλώσεις του το παραπάνω βράδυ «έδειχνε» καθαρά, ότι δεν διαθέτει αυτό το περίφημο μέγεθος το οποίο ο Πασκάλ Μπρίκνερ χαρακτηρίζει ως «τυραννία της μεταμέλειας»!

Ας θυμίσουμε, λοιπόν, στον «αμετανόητο» Πρωθυπουργό για ποιους (ενδεικτικούς) λόγους καταδικάστηκε από μία μεγάλη μάζα της ελληνικής κοινωνίας!

1. Ο ακρωτηριασμός των εισοδημάτων των πιο φτωχών! Ετσι ενδεικτικά σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου του υπουργείου Οικονομικών, 1,2 εκατομμύρια συνταξιούχοι επιβιώνουν (ή λιμοκτονούν μάλλον) με μια μεικτή σύνταξη κάτω των 500 ευρώ!

Επιπλέον, ας μην ξεχνούμε αυτό που έλεγε ο αμερικανός πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούζβελτ. Δηλαδή ότι δεν είναι ελεύθερο εκείνο το ανθρώπινο ον το οποίο στερείται της δυνατότητας να αγοράζει ψωμί, γάλα κ.λπ.

Υπό αυτή την έννοια οι έλληνες πολίτες καταδίκασαν με την ψήφο τους μία άκρως συντηρητική κυβέρνηση, η οποία τους στέρησε την υπαρξιακή δυνατότητα να είναι ελεύθεροι (με την παραπάνω έννοια)!

2. «Η εργαλειοποίηση» της Δικαιοσύνης. Η κυβέρνηση αποδοκιμάστηκε επίσης, γιατί προσπάθησε με κάθε μέσο να επηρεάσει την ηγετική ομάδα της Δικαιοσύνης. Η τελευταία χυδαία έκφανση αυτής της φιλοσοφίας ήταν η προσπάθεια να δοθεί άδεια στον αμετανόητο τρομοκράτη Κουφοντίνα (με την ελπίδα ότι η κυβερνητική ελίτ θα «αρμέξει» κάποιους ψήφους από τους εραστές της «δημιουργικής καταστροφής», δηλαδή από τους αναρχικούς).

Ετσι ασκήθηκε μια εντελώς εσφαλμένη αναίρεση από την εισαγγελέα του ΑΠ κατά της αρχικής απόφασης που είχε αρνηθεί τη χορήγηση άδειας στον «πιστολά» της 17 Νοέμβρη (γεγονός που κυοφόρησε την ολέθρια εντύπωση ότι η Δικαιοσύνη δεν είναι ανεξάρτητη)!

Και όταν δίνεται η εντύπωση ότι χειραγωγείται και το τελευταίο καταφύγιο ενός πολίτη (η Δικαιοσύνη), τότε βυθιζόμαστε στο λυκόφως της διαφθοράς.

3.  Η ανηθικότητα. Η κυβέρνηση αποδοκιμάστηκε επιπρόσθετα για την απύθμενη ανηθικότητα και τη λούμπεν πολιτισμική λογική κάποιων προσωπικών φίλων του Πρωθυπουργού. Ποιος μπορεί να ξεχάσει άραγε την απάνθρωπη επίθεση του υπουργού Πολάκη εναντίον ενός αναπήρου ατόμου (Κυμπουρόπουλου);

4.  Ο  νεποτισμός. Τέλος,  η «πρώτη φορά Αριστερά» καταδικάστηκε στη συνείδηση των πολιτών, αφού ο κρατικός μηχανισμός γέμισε απαράδεκτα από συγγενείς υπουργών, βουλευτών κ.λπ. Ακόμη και η σύζυγος του Πρωθυπουργού μπήκε στο Πανεπιστήμιο με ειδική νομοθετική ρύθμιση!

Συμπέρασμα; Οι έλληνες πολίτες είπαν ένα μεγάλο όχι σε μια διεφθαρμένη δήθεν Αριστερά!

Ο Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής στο ΑΠΘ

Headlines