Αν ψήφιζε η Σουηδική Ακαδημία

Την περασμένη Κυριακή το βράδυ, ο Αλέξης Τσίπρας είναι προφανές ότι βρέθηκε ενώπιον ενός διλήμματος. Μετά το αποτέλεσμα – συντριβή των ευρωεκλογών, έπρεπε ή να προκηρύξει άμεσα εκλογές ή να αφήσει τη χώρα να σέρνεται έως το φθινόπωρο και την κυβέρνησή του να σαπίζει. Διάλεξε το προφανές. Και για πρώτη φορά στην τετραετή του θητεία σκέφτηκε κι ενήργησε ως πρωθυπουργός και όχι ως αρχηγός κόμματος.

Η απόφαση έγινε δεκτή με ανακούφιση από τους περισσότερους. Καταρχήν, από την πλειονότητα της κοινής γνώμης, που με ικανοποίηση είδε το – κάτι παραπάνω από ισχυρό – μήνυμά της να «διαβάζεται» σωστά από τον Πρωθυπουργό.

Αλλά, αν τώρα, μία εβδομάδα μετά, η εξέλιξη αυτή φαίνεται φυσιολογική, σας ενημερώνουμε ότι για τα δεδομένα διακυβέρνησης της χώρας από το 2015 και μετά δεν ήταν. Για παράδειγμα, αν ο κ. Τσίπρας δεν είχε ανακοινώσει πρόωρες κάλπες την Κυριακή το βράδυ, αλλά το άφηνε για την επομένη, το πιθανότερο είναι ότι σήμερα η χώρα θα όδευε προς εκλογές το… φθινόπωρο. Κι όποιος έχει διαφορετική άποψη, δεν έχει παρά να φέρει στο μυαλό του μία από τις πάμπολλες παράδοξες, το λιγότερο, αποφάσεις που πήρε το Μαξίμου σε ανάλογες περιστάσεις όλα αυτά τα χρόνια. Και σε αυτήν τη βάση να κάνει τη σχετική αναγωγή.

Το σκηνικό θα διαμορφωνόταν περίπου ως εξής:

Δευτέρα μεσημέρι, στο πρωθυπουργικό επιτελείο «θα επικρατούσαν περισσότερο ψύχραιμες απόψεις», όπως θα διέρρεε αρμοδίως. Πώς μεταφράζεται αυτό; Κάποιοι, δηλαδή οι συνήθεις ύποπτοι, κυβερνητικοί αλλά και κομματικοί, θα έπειθαν τον μάλλον «χαμένο» κ. Τσίπρα ότι «δεν χρειάζεται να βιαστείς» και ότι «υπάρχει χρόνος να ανατραπεί το κλίμα». Κι αν – επαναλαμβάνουμε – η παραπάνω εκδοχή σάς φαίνεται υπερβολική, απλώς θα υπενθυμίσουμε πως ήδη τον έπεισαν ότι προλαβαίνουν να αλλάξουν το κλίμα σε έναν μήνα. Σε τέσσερις μήνες δεν θα προλάβαιναν; Ακολούθως:

Α) θα ξεκίναγε το γνωστό κυνήγι μαγισσών, στη βάση της γνωστής λογικής πως «για την ήττα φταίνε τα συμφέροντα και όσοι τα υπηρετούν και γενικότερα όλοι οι άλλοι εκτός από μας»,

Β) θα ετοιμαζόταν ένα νέο πακέτο παροχών, αλλά χωρίς αντίκρισμα, αφού λεφτά δεν υπάρχουν, στη βάση της λογικής «μέχρι να δοθούν, ποιος ζει, ποιος πεθαίνει» και

Γ) θα εξασφαλίζονταν δυο – τρεις απόψεις ξένων ηγετών για το πόσο εμπνευσμένος είναι ο έλληνας Πρωθυπουργός. Ενδεχομένως, κι ένα Νομπέλ Ειρήνης.

Μόνο που αυτό ακριβώς δεν έχουν αντιληφθεί εδώ και πολύ καιρό σε αυτή την κυβέρνηση. Οτι στις εκλογές δεν ψηφίζουν ούτε τα μέλη της Σουηδικής Ακαδημίας ούτε οι αποστολές των ξένων πρεσβειών στην Αθήνα, αλλά ο ελληνικός λαός. Κι αυτός είχε – εδώ και καιρό – πολύ διαφορετική άποψη για την παρούσα κυβέρνηση. Και την Κυριακή, απλά, το απέδειξε.