Η αγωνία του Τσίπρα πριν από το… 3-0 και το χάος της επόμενης ημέρας στον ΣΥΡΙΖΑ

Αντιμέτωπος με το φάσμα της ήττας και με τη διαχείριση του… 3-0 στις μάχες με τον Κυριάκο Μητσοτάκη βρίσκεται πλέον ο άχαστος Αλέξης Τσίπρας.

Όλα τα στοιχεία των ερευνών, πρόθεση ψήφου, παράσταση νίκης, δημοφιλία αλλά και ποιοτικά χαρακτηριστικά δείχνουν ότι η Νέα Δημοκρατία θα κερδίσει με άνεση τις εκλογές της 7ης Ιουλίου ενώ είναι περισσότερο εφικτός από ποτέ ο στόχος της αυτοδυναμίας που θα επιτρέψει στον Μητσοτάκη να κυβερνήσει μια ολόκληρη τετραετία.

Στο Μέγαρο Μαξίμου και την Κουμουνδούρου έχει πέσει κατήφεια διότι βλέπουν ότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη, όσα μέτρα κι αν ανακοινώσουν, όσες παροχές κι αν υποσχεθούν. Βλέπουν ότι ο κόσμος δεν τους πιστεύει πια κι ότι θέλει να αλλάξει σελίδα. Προσωρινά ή για πολύ καιρό αυτό θα φανεί το βράδυ των εκλογών. Και η κατάσταση χειροτερεύει μετά τις αποκαλύψεις για το «στήσιμο» της υπόθεσης Novartis από τον «Ρασπούτιν».

Ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε πριν μερικές ημέρες ένα πρόγραμμα ασύνδετο, μια πρόταση με ατάκτως ριγμένες προτάσεις για την οικονομία που δεν είχαν όραμα αλλά σκοπιμότητα. Κι αυτό δεν ήταν άλλο τίποτε παρά μόνο η απέλπιδα προσπάθεια να πείσει τους πολίτες να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ για να ζήσουν σε έναν παράδεισο, αφού πρώτα έκανε κόλαση τη χώρα επί μία τετραετία.

Η σχέση του κυβερνώντος κόμματος με την κοινωνία έχει διαρραγεί και δεν φαίνεται από πουθενά ότι μπορεί να γυρίσει το ματς, ούτε καν ντέρμπι δεν μπορεί να γίνει.

Η αλήθεια, πάντως, και τα καλά για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι δύο: Το πρώτο ότι αντέχει στα επίπεδα του 25% συν – πλην, έχει δηλαδή μια ισχυρή βάση στην οποία μπορεί να στηριχθεί. Θεωρείται ότι είναι οι αντιδεξιοί πολίτες που δεν θέλουν να επανέλθει η δεξιά στην εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ ηγεμονεύει καθαρά πλέον τον κεντροαριστερό χώρο και λόγω της αδυναμίας του ΚΙΝΑΛ να αυξήσει τα ποσοστά του και να μπει δυνατά στο πολιτικό παιχνίδι, διεκδικώντας –γιατί όχι- και την επάνοδό του στη διάδα των κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία.

Το δεύτερο καλό για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι… ο Τσίπρας ο οποίος διατηρεί ένα μεγάλο μέρος της δημοφιλίας του, αρκετός κόσμος τον θεωρεί ακόμη ικανό να είναι πρωθυπουργός, κάτι που αποτελεί παρακαταθήκη για τον ίδιο. Εκτός κι αν μετά τις επερχόμενες εκλογές έρθουν όλα τούμπα, η ήττα είναι πολύ βαριά και υπάρξουν εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ.

Τα καλά πάντως σταματούν εδώ καθώς από εκεί και μετά το… χάος. Ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει μέσα από τα χέρια του την εξουσία αλλά η αλαζονεία που τον έφερε μέχρι εδώ παραμένει.

Ακόμη και η συγγνώμη που ζήτησε ο Τσίπρας για πρώτη φορά αφορούσε τις μετατάξεις, τα ρουσφέτια των στελεχών του δηλαδή που δήλωσε ότι δεν γνώριζε. Αν δεν γνώριζε τότε μάλλον δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε τη χώρα, ούτε το κόμμα του. Αν γνώριζε τότε απλά είναι υποκριτής γιατί ενώ έχει γίνει ίδιος με τους προηγούμενους προφασίζεται ότι είναι κάποιος άλλος.

Αλλά σε κάθε περίπτωση το να ζητάς συγγνώμη για τις μετατάξεις κι όχι για την κωλοτούμπα του 2015, όχι για το έγκλημα Βαρουφάκη, όχι για το εξευτελιστικό δημοψήφισμα, όχι για την καταπάτηση των θεσμών και του Συντάγματος, όχι για το Μάτι, τότε έχεις πρόβλημα.

Ο κ. Τσίπρας θα έπρεπε να γνωρίζει ότι τα στερνά τιμούν τα πρώτα. Εχει τώρα που χάνει την εξουσία την ευκαιρία να κάνει αυτοκριτική, να ζητήσει συγγνώμη, να… αυτομαστιγωθεί και να αλλάξει αν θέλει να επανέλθει στην πρώτη γραμμή της πολιτικής.

Η επόμενη ημέρα

Πάντως είναι σίγουρο ότι η επόμενη ημέρα για τον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά για τον πρωθυπουργό θα είναι δύσκολη. Δεν είναι μόνο το 3-0 (ευρωεκλογές, δημοτικές – περιφερειακές – εθνικές) από τον «Κούλη» όπως λοιδωρούσαν στο Μαξίμου και στα υπουργεία τον Κ. Μητσοτάκη.

Είναι και το γεγονός ότι πρέπει να μαζέψουν τα κομμάτια τους, να διαχειριστούν την κατάθλιψη από την απώλεια της εξουσίας και να προσπαθήσουν να ασκήσουν και αντιπολίτευση.

Κανείς δεν ξέρει αν ο Τσίπρας αποφασίσει να φύγει ή να μείνει. Είναι ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος του παιχνιδιού στον ΣΥΡΙΖΑ, «ελέγχει το μαγαζί» και κανείς δεν μπορεί να θέσει θέμα ηγεσίας.

Γκρίνια θα βγει, όχι όμως να τεθεί θέμα ηγεσίας αν ο ίδιος ο Τσίπρας δεν το θελήσει.

Αυτό, όμως, δεν ακυρώνει το γεγονός ότι θα υπάρξουν συγκρούσεις εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Ηδη υπάρχουν στο παρασκήνιο μαχαιρώματα για τις θέσεις στη Βουλή. Ηδη υπάρχουν μεταξύ της παλιάς φρουράς και της γενιάς των 40άρηδων που έβγαλε κακήν κακώς ο Τσίπρας μετά τις ευρωεκλογές προκειμένου να δείξει ότι υπάρχει ανανέωση και καθαρά πρόσωπα στον ΣΥΡΙΖΑ.

Η ξαφνική αναρρίχηση των Αλ. Χαρίτση, Εφ. Αχτσιόγλου και Ν. Ηλιούπουλου δεν αρέσει σε αρκετούς στην Κουμουνδούρου που βλέπουν ότι ο Τσίπρας παραδίδει τα κλειδιά στους «Τσιπροφύλακες» με… όχι και τόσο δημοκρατικές διαδικασίες. Όμως, φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός έχει λάβει τις αποφάσεις του. Θα πορευτεί με τους νέους του κόμματος που θεωρεί άφθαρτους και εξελίσιμους, που μπορούν να κάνουν γκελ στην κοινωνία και που θα αντικαταστήσουν φθαρμένα υλικά που υπάρχουν στον ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλά αν ο Τσίπρας ρίξει στις «παλιοσειρές» το φταίξιμο της τρίτης σερί ήττας τότε σίγουρα θα υπάρξουν αντιδράσεις. Ειδικά από κορυφαία στελέχη του κόμματος που δεν θα είναι και βουλευτές, που θα χάσουν και αυτά τα προνόμια.

Σίγουρα η επόμενη ημέρα θα είναι βασανιστική για τον ΣΥΡΙΖΑ που θα βρεθεί για πρώτη φορά στη θέση αυτή. Δηλαδή να πρέπει να ανασυγκροτηθεί για να διεκδικήσει κάποια στιγμή ξανά την εξουσία. Παλιά οι ήττες είχαν άλλο χρώμα καθώς με 4% ή 5% ο στόχος ήταν η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εκπροσώπηση στη Βουλή. Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα εξουσίας με όλα τα καλά και τα κακά που φέρει αυτή η ταμπέλα.