Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Η’)

Στην τελευταία από τις πύλες για τις οποίες δίνει πληροφορίες ο αγγελιαφόρος, αυτός που ετοιμάζεται να επιτεθεί, αυτός που παρακαλεί τους θεούς της Θήβας να κυριεύσει την πόλη, είναι ο Πολυνείκης.

Ο Ετεοκλής εξωτερικεύει την απελπισία του για τη θεομίσητη γενιά του και οδηγείται στην απόφαση να αντιμετωπίσει ο ίδιος τον εισβολέα στην έβδομη πύλη, αδελφός τον αδελφό.

Ο αγώνας του έχει διττή σημασία: αγώνας του βασιλιά για την ελευθερία της πόλης του, αλλά και αγώνας συγγενικού αίματος, καθώς ο γιος του Οιδίποδα, δέσμιος της κατάρας του πατέρα του, ετοιμάζεται να σκοτώσει τον αδελφό του, να γίνει αδελφοκτόνος.

Στο πλαίσιο της αισχύλειας τραγικότητας, η ίδια πράξη, η ίδια ενέργεια σημαίνει αναγκαιότητα, καθήκον, υπηρεσία, αλλά και —ταυτόχρονα— έγκλημα, βαρύτατη ενοχή.

Πίσω από τον υπερασπιστή της πόλης, που έχει επίγνωση του καθήκοντός του, διακρίνεται το βασιλόπουλο που ξεκινά για να σκοτώσει τον αδελφό του.

Η προδιαγεγραμμένη μοίρα των τέκνων καταδεικνύει την παντοδυναμία του πεπρωμένου.

Ο Ετεοκλής αντιλαμβάνεται πλήρως ότι τραβά το δρόμο της καταστροφής, μιλά για το σκοτάδι μέσα στο οποίο βρίσκεται ως ένας άνθρωπος παραγκωνισμένος από τους θεούς και βαδίζει προς το θάνατο με τα εξής λόγια: «Δεν μπορείς να ξεφύγεις από τις συμφορές όταν τις στέλνουν οι θεοί».

Στο τελικό μέρος του έργου, ένα σύντομο μήνυμα του αγγελιαφόρου μάς γνωστοποιεί τον αλληλοσκοτωμό των δύο αδελφών και προετοιμάζει τον κομμό, τη θρηνητική ωδή, και για τους δύο νεκρούς.

Η έξοδος των Επτά επί Θήβας, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, αποκτά δραματικό τόνο με την εμφάνιση της Αντιγόνης και της Ισμήνης.

Την εμφάνισή του κάνει και ο κήρυκας ενός σώματος προβούλων, που κυβερνά πλέον τη Θήβα. Αυτός απαγορεύει την ταφή του Πολυνείκη, του προδότη της πατρίδας του.

Η Αντιγόνη αναγγέλλει την αντίθεσή της, προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος για καινούριες συμφορές.

Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Α’)

Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Β’)

Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Γ’)

Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Δ’)

Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Ε’)

Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος ΣΤ’)

Αισχύλος, το πνεύμα του δικαίου (Μέρος Ζ’)