Πρωτούλης: Η αλήθεια για τις θέσεις των κομμάτων στα εργασιακά

Η ετήσια γενική συνέλευση του ΣΕΒ που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη βδομάδα, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα δυνατό κουίζ για τους εργαζομένους αν τους έβαζαν να ξεχωρίσουν ποια είναι η ομιλία του Δραγασάκη και ποια του Μητσοτάκη. Η σύμπλευση των δύο κομμάτων στις βασικές θέσεις και κατευθύνσεις σβήνει τις όποιες διαφορές επιδιώκουν να δημιουργήσουν για να πολώσουν το κλίμα μπροστά στις ερχόμενες εκλογές. Η συζήτηση για τα εργασιακά που έχει ανοίξει είναι αποδεικτική της κοινής σύμπλευσης που υπάρχει, καθώς τα προηγούμενα χρόνια όλοι μαζί και από τα ίδια έδρανα ψήφιζαν Μνημόνια και αντεργατικά μέτρα. Αν και η συζήτηση γύρω από τα εργασιακά έχει πολλές πλευρές, στις πιο εμβληματικές μπορούμε να δούμε την ταύτιση και τον κοινό βηματισμό.

Για τα €751 λ.χ., που με θράσος ο ΣΥΡΙΖΑ επαναφέρει σήμερα λέγοντας πως θα δοθεί με τμηματική αύξηση τα επόμενα δύο χρόνια, έχει πανομοιότυπη θέση και η ΝΔ και πρέπει να θυμηθούμε τα εξής: η μείωση κατά 22% στον βασικό μισθό, έχει την υπογραφή και τη στήριξη όλων των κυβερνήσεων από το 2011, μονοκομματικών και πολυκομματικών. Ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2014 έλεγε πως θα καταργούσε τα θεσμικά μέτρα που θα ακύρωναν την αντιμεταρρύθμιση της μνημονικής περιόδου. Μάλιστα είχε καταθέσει πρόταση νόμου για την άμεση επαναφορά του μισθού λέγοντας πως «η επαναφορά του κατώτατου μισθού όχι μόνο δεν έχει δημοσιονομικό κόστος, αλλά θα έχει αναπτυξιακό αποτέλεσμα». Μόλις ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, το αίτημα για την επαναφορά των μισθών στα €751 που το διεκδικούσαν με αγώνες και κοινό πλαίσιο εκατοντάδες σωματεία και έγινε πρόταση νομού από το ΚΚΕ, το απέρριψε, χαρακτηρίζοντας την πρόταση ως ανεδαφική και αντισυνταγματική.

Οσον αφορά την 7ημερη εργασία που τις τελευταίες μέρες γίνεται αρκετή συζήτηση: πρέπει να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο διατήρησε στην ολότητά τους τους αντεργατικούς νόμους που βρήκε από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, αλλά ενίσχυσε παραπέρα το αντεργατικό πλαίσιο για το σμπαράλιασμα του εργάσιμου χρόνου. Επέβαλε με δικό της νόμο τη 12ωρη δουλειά στους νοσοκομειακούς γιατρούς, διατήρησε τη μείωση της αμοιβής των υπερωριών και συνολικά αποτελεί συνδιαμορφωτή των ευρωενωσιακών πολιτικών που επιτρέπουν και προωθούν τις 12 και 13 ώρες εργασίας τη μέρα, όπως και τη δουλειά για έως και 12 συνεχόμενες μέρες!

Παράλληλα ο ΣΥΡΙΖΑ που φώναζε το σύνθημα «καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά» πριν γίνει κυβέρνηση, όχι μόνο δεν κατάργησε τα μέτρα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που απελευθέρωναν την Κυριακή αργία, αλλά τα επέκτεινε ακόμα περισσότερο. Μάλιστα, ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Παπαδημητρίου μπροστά στο συγκεκριμένο μέτρο ανέφερε κατά λέξη πως το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές «μπορούμε να το δούμε σαν εκσυγχρονισμό».

Τον Γενάρη του 2018 σε πλήρη συμφωνία με τα υπόλοιπα κόμματα που στήριξαν Μνημόνια, αλλά και με τη σιωπηρή αποδοχή της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, έφεραν με βάση το πλαίσιο της 3ης «αξιολόγησης» νέο απεργοκτόνο νόμο που έβαζε νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση και στο δικαίωμα στην απεργία. Είναι ο νόμος που ο Αδωνις Γεωργιάδης κατά δήλωσή του «βιαζόταν» να τον ψηφίσει.

Οι εργαζόμενοι με βάση αυτά θα πρέπει να σταθμίσουν το μέγεθος της εξαπάτησης και να δουν με ψυχραιμία ποιο είναι το πραγματικό δίλημμα των εκλογών. Ποια θα είναι δηλαδή η δύναμη που θα ηγηθεί της λαϊκής αντεπίθεσης για να φρενάρει μέτρα και να ανοίξει ελπιδοφόρα διέξοδο. Την επόμενη μέρα των εκλογών χρειάζεται ένα ισχυρό ΚΚΕ.

Ο Γιάννης Πρωτούλης είναι μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ