Τόσο ανεξήγητο, όσο η ντρίμπλα του Ζαγοράκη στον Λιζαραζού…
Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για την επέτειο της κορυφαίας στιγμής του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κι είναι από τις λίγες φορές που γράφει και επί προσωπικού...
Με τις επετείους δεν τα πηγαίνω καλά, ιδιωτικές και γενικότερες. Θεωρώ την μνήμη μια εντελώς προσωπική υπόθεση. Εδώ και δέκα πέντε χρόνια τέτοια μέρα δεν πιέζω τον εαυτό μου να θυμηθεί κάτι ιδιαίτερο. Ίσως και να μην προλαβαίνω. Όλο και κάποιοι φίλοι ή περίπου φίλοι θα με ρωτήσουν ή θα μου ζητήσουν κάτι σχετικό με το 2004. Τις περισσότερες φορές απαντώ αμήχανα και νερόβραστα. Που και που βλέπω καμιά φωτογραφία, θυμάμαι τον φίλο μου τον Μπάμπη, τον Γιώργο τον Μαζιά και μέχρι εκεί.
- Ευρώπη: Οι στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ αυξάνουν τα επίπεδα απειλής για την ασφάλεια
- Ιράκ: Οι αρχές εξουδετέρωσαν 6 αυτοσχέδιες βόμβες στο ιστορικό τζαμί Αλ Νουρί της Μοσούλης
- Καραϊβική: Ο τυφώνας Μπέριλ κινείται απειλητικά, αναβαθμισμένος σε καταιγίδα κατηγορίας 4
- Γαλλικές εκλογές: Η νίκη του Εθνικού Συναγερμού τρομάζει τις αγορές
- Στα «ΝΕΑ» της Δευτέρας: Oh, mon Dieu!
- Τάιλερ Ντόρσεϊ η επιστροφή: Τα γνώριμα λημέρια και η μεταγραφή που ήταν επιβεβλημένη (vids)