Μαραθώνιος κι όχι 800άρι

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός αυτής της κυβέρνησης; Σε πρώτη φάση ο εαυτός της. Σε δεύτερη ο χρόνος. Ο εαυτός της, γιατί απλά έβαλε προεκλογικά τον πήχη των προσδοκιών ψηλά, πολύ ψηλά, μόνη της.

Ο χρόνος, γιατί πρέπει να αντιληφθεί ότι ο αγώνας που ξεκίνησε είναι μαραθώνιος κι αν επιχειρήσει να τον κάνει με 800άρι τέμπο, απλώς θα σκάσει. Αν το καταλάβει, όμως, θα έχει και μια ακόμα ευκαιρία: Να πετύχει τη διαστολή του πολιτικού χρόνου. Υπό κανονικές, προ κρίσης, συνθήκες, το εύρος της εκλογικής νίκης που πέτυχε στις 7 Ιουλίου, θα της εξασφάλιζε δύο θητείες στην εξουσία. Οπερ σημαίνει ότι θα πετύχαινε την επιστροφή στο 2004. Υπό τις τρέχουσες, κανείς δεν μπορεί να της το διασφαλίσει, εκτός από την… ίδια.

Και κάπου εδώ έρχεται να αναμετρηθεί με τον πρώτο από τους μεγαλύτερους εχθρούς της: τον εαυτό της. Στο ξεκίνημα δείχνει να έχει όλες τις προϋποθέσεις για να κερδίσει το στοίχημα. Αν κρίνει κανείς, για παράδειγμα, από το πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο, που λειτούργησε κατά τρόπο επαγγελματικό 100%: Μια μικρή εισήγηση, πολλές σαφείς εντολές και ένα σαφέστερο χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους. Ακόμα και το θλιβερό τεστ, της μεγάλης καταστροφής στη Χαλκιδική, επιτυχημένο ήταν ως προς τη διαχείρισή του.

Ομως, το μεγαλύτερο εχέγγυο για την επιτυχία του στόχου της είναι η ωρίμανση της κοινωνίας. Η οποία έδωσε τη δυνατότητα στην προηγούμενη κυβέρνηση μολονότι συνεργασίας – και μάλιστα στα όρια του εκφυλισμού, σχεδόν από το ξεκίνημά της – να κάνει το πρώτο βήμα της επιστροφής στην κανονικότητα και να τοποθετηθεί πολιτικά σε τετραετή βάση, για πρώτη φορά από την ώρα που ενέσκηψε η κρίση στη χώρα.

Συνεπώς, στο ξεκίνημά του, το νέο σχήμα έχει τα εχέγγυα και τις προϋποθέσεις για να αφήσει το αποτύπωμά του στο βάθος χρόνου που θέλει. Αρκεί να δουλέψει. Μπορεί να ακούγεται κοινότοπο, αλλά εκεί κρύβεται το μυστικό της επόμενης μέρας. Κι επειδή προφανώς ο Μητσοτάκης έχει καταλάβει ότι για να δουλέψει το σχήμα θα πρέπει να επιτηρείται, έφτιαξε το ασφυκτικό πρωθυπουργικό σύστημα που παρουσίασε.

Και κάπως έτσι φτάνουμε στον πυρήνα του εγχειρήματος. Στο πρωθυπουργικό γραφείο. Εκεί όπου αρχίζουν και τελειώνουν όλα. Αν οι άνθρωποι που κινούνται «γύρω του» μπορέσουν να διαχειριστούν τον κυκεώνα των επόμενων πρώτων μηνών, που θα είναι οι κρισιμότεροι και καταφέρουν να μην καούν, τότε το ταξίδι θα έχει και διάρκεια και αποτέλεσμα. Και «θα βρει λιμάνι»…