Ο πρώην Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατασκευάζει , δυστυχώς, μια δική του πραγματικότητα  (Construction of Reality)! Και μέσα στο πλαίσιο αυτό κατακρίνει εντελώς αδικαιολόγητα την ορθή απόφαση της νέας Υπουργού Παιδείας  Ν. Κεραμέως να καταργήσει τη νεοσύστατή Νομική Σχολή της Πάτρας.

Και μάλιστα στέλνει ένα «μήνυμα εικονικότητας» στην ελληνική κοινωνία , λέγοντας ως κλασσικός επαγγελματίας της πολιτικής ότι η επιλογή τούτη υπαγορεύθηκε από κομματικούς λόγους , ένεκα των οποίων στερήθηκε η Πάτρα μια ολόκληρη σχολή που θα τροφοδοτούσε την τοπική οικονομία .

Ωστόσο και η αναφορά μόνο μιας παρόμοιας αντίληψης αποκαλύπτει το στρεβλό τρόπο με τον οποίο σκέφτεται ο Αλέξης Τσίπρας – ως αρχηγός πλέον της αξιωματικής αντιπολίτευσης- γιατί οι φοιτητές και οι φοιτήτριες δεν είναι «καταναλωτές κρέατος» , αλλά γνωστικά υποκείμενα. Ούτε βεβαίως ιδρύονται οι Πανεπιστημιακές Σχολές, επειδή το ζητούν κάποιοι Δήμαρχοι ή άλλοι τοπικοί αξιωματούχοι! Οι Πανεπιστημιακές Σχολές ιδρύονται , αφού εκτιμηθούν οι γνωστικές ανάγκες μιας χώρας – με βάση και τις ευρωπαϊκές «κατευθύνσεις»- και αφού συνυπολογιστεί και η δυναμική της αγοράς εργασίας.

Και δυστυχώς από τέτοιου είδους αντιλήψεις –που ενστερνίζονταν και άλλοι πολιτικοί στο μεταπολιτευτικό παρελθόν- φθάσαμε στο αίσχιστο αποτέλεσμα , δηλαδή κάθε μικρή κοινότητα ( ή κάθε «χωριουδάκι») να διεκδικεί σήμερα να έχει και μια πανεπιστημιακή Σχολή!

Όμως ας θυμηθούμε σύντομα με ποιο τρόπο φθάσαμε στο παραπάνω κακό αποτέλεσμα της ίδρυσης και μιας Τέταρτης Νομικής Σχολής  ( η οποία σήμερα ορθά καταργείται).

Η τέταρτη λοιπόν Νομική Σχολή ιδρύθηκε «ετσιθελικά» και αυταρχικά με το νόμο-τερατούργημα για την παιδεία που ψήφισε βιαστικά πριν από μερικούς μήνες ο προηγούμενος Υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου (ίσως ο πιο αποτυχημένος κατά τη γνώμη μου Υπουργός Παιδείας)!Και λέω «ετσιθελικά»  και αυταρχικά , γιατί με το εγχείρημα τούτο  διαφωνούν οι πάντες .

Έτσι διαφωνεί καταρχήν όλος ο «δικηγορικός κόσμος» , αφού η δικηγορία (στα χρόνια της οικονομικής κρίσης) έχει εκμηδενιστεί και ένα 70% των δικηγόρων τα βγάζει πέρα με 500 ευρώ το μήνα. Εξάλλου, έχουμε ήδη ένα μεγάλο αριθμό δικηγόρων ( σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας μας).

Υπό αυτήν την έννοια είναι ενδεικτικό, ότι η Ελλάδα με έντεκα περίπου εκατομμύρια κατοίκους είχε το 2015   42.500 δικηγόρους (!) , ενώ το Βέλγιο με τον ίδιο περίπου πληθυσμό είχε  18.174 δικηγόρους !

Από αυτήν την άποψη είναι σίγουρο, ότι η ίδρυση και τέταρτης Νομικής Σχολής θα οδηγήσει σε δραματική αύξηση της ανεργίας στο δικηγορικό κλάδο ( αφού κάθε χρόνο αυξάνεται ταυτόχρονα και ο αριθμός των εισακτέων στις αντίστοιχες Σχολές) .

Και είναι ενδεικτικό ότι τα τελευταία χρόνια πολλοί πτυχιούχοι της Νομικής στρέφονται σε άλλους κλάδους( : δημόσια διοίκηση,  δημοσιογραφία κλπ), επειδή τα νομικά επαγγέλματα είναι πλέον «κορεσμένα».

Όμως με το εγχείρημα τούτο διαφωνούν και οι υφιστάμενες Νομικές Σχολές, οι οποίες υποστηρίζουν ότι θα ήταν καλύτερο, αντί να ιδρυθεί μια καινούργια, να ενισχυθούν με κρατικούς πόρους οι ήδη υπάρχουσες ( οι οποίες αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα για την ενημέρωση των βιβλιοθηκών τους και την έρευνα, λόγω της βάρβαρης υποχρηματοδότησης).

Το συμπέρασμα; Είναι έγκλημα για την παιδεία μας να ιδρύονται χωρίς κανένα εκπαιδευτικό προγραμματισμό καινούργιες πανεπιστημιακές σχολές και επομένως ορθά καταργείται από τη νέα Υπουργό Παιδείας η τέταρτη Νομική σχολή!

Ο Γρηγόρης Καλφέλης είναι Καθηγητής της Νομικής Σχολής στο ΑΠΘ (kalfelis@law.auth.gr)

Headlines