«Ημουν στον δρόμο προς την έξοδο του Βουτζά, όταν η φωτιά έκαιγε τα πάντα. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Παλεύαμε με την φωτιά από τις 18.30 μ.μ.».

Με αυτά τα λόγια περιέγραψε ο δήμαρχος Ραφήνας, Ευάγγελος Μπουρνούς, πώς έζησε το απόγευμα της 23ης Ιουλίου, όταν η πύρινη λαίλαπα έγραφε μια απίστευτη τραγωδία για τους κατοίκους του Ματιού.

Ένα χρόνο μετά, σύμφωνα με τον δήμαρχο όλα είναι έρημα και ερειπωμένα στο Μάτι. Υπάρχουν παραθεριστές που έφυγαν και δεν επέστρεψαν. Υπάρχουν εκείνοι που έχασαν τα σπίτια τους και ζουν σε διαμερίσματα που τους παραχωρεί το κράτος, καθώς και εκείνοι που γύρισαν στο Μάτι αλλά μένουν σε υπόγειο του σπιτιού τους, καθώς μόνο αυτό δεν «ακούμπησε» η φωτιά.

Το συγκλονιστικό -σύμφωνα με τον Ευάγγελο Μπουρνού- είναι πως υπάρχουν και ηλικιωμένοι που δεν ξέρουν καν αν θα προλάβουν να γυρίσουν στο Μάτι πριν «κλείσουν» τα μάτια τους και ζουν με αυτό το άγχος.

Ζουν με την αγωνία αν ο βιολογικός τους χρόνος θα τους επιτρέψει να δουν να ξαναστήνονται οι κόποι μιας ζωής.

Όπως επισημαίνει, τα λάθη που οδήγησαν σε αυτή την τραγωδία ήταν πολλά και σημαντικά.

Δεν εισηγήθηκε κάποιος από την Πυροσβεστική την εκκένωση, η αστυνομία δεν χειρίστηκε καλά την κίνηση στη λεωφόρο Μαραθώνος, υπήρχε η φωτιά στην Κινέττα, η οποία είχε πάρει δυνάμεις από την περιοχή της Ανατολικής Αττικής, οι ιδιαίτερες καιρικές συνθήκες εμπόδισαν τα εναέρια μέσα, ενώ η ανεπάρκεια του επιχειρησιακού υπευθύνου ήταν εμφανής.

Καμένο σπίτι vs ανακαινισμένη μονοκατοικία στο Μάτι.

Όπως λέει ο Δήμαρχος, πρωταρχικός στόχος του είναι να γυρίσει ο κόσμος στα σπίτια του, πράγμα το οποίο ένα χρόνο μετά δεν έχει συμβεί.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Δημάρχου Ραφήνας, Ευάγγελου Μπουρνούς στο in.gr:

  • Είναι έξι ώρα το απόγευμα της 23ης Ιουλίου. Η φωτιά έχει περάσει στο Μάτι και καίει τα πάντα. Περιγράψτε μας τι βλέπετε, πώς ζείτε εσείς το γεγονός;

Την στιγμή της φωτιάς είμαι στο δρόμο, φτάνω στην πρώτη έξοδο Βουτζά, περίπου 400 μέτρα από την είσοδο προς Μαραθώνος. Ο δρόμος είναι αποκλεισμένος. Συναντώ τους ανθρώπους του δήμου από την γενική γραμματεία πολιτικής προστασίας και προσπαθούμε να αντιληφθούμε τι ακριβώς γίνεται στην περιοχή.

Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Αργότερα μαθαίνω πως η φωτιά μας έχει πλαγιοκοπήσει από το ρέμα και έχει μπει στο Μάτι. Εκείνη την ώρα βρισκόμαστε στην πρώτη είσοδο του Βουτζά. Παλεύαμε με την φωτιά από τις 6:25 μ.μ. Οι φλόγες είχαν περάσει και είχε κατακάψει ήδη το Μάτι χωρίς να το έχουμε αντιληφθεί. Όταν άλλαξε η ροπή του ανέμου ήρθε προς τα εμάς. Δεν είχαμε πλήρη εικόνα πως εξελισσόταν η φωτιά.

Στην Αργυρά Ακτή. Η ταβέρνα έμεινε όρθια από την φωτιά, αλλά είναι άδεια από κόσμο ένα χρόνο μετά.

  • Εχετε το σπίτι σας εκεί, την οικογένειά σας, συγγενείς, φίλους. Πώς αισθανθήκατε τότε και πώς σήμερα;

Από την πρώτη στιγμή ανησυχούσα για την οικογένειά μου. Επειδή τους έχω δώσει εντολή σε φυσικές καταστροφές να φεύγουν από την Ραφήνα, γνώριζα πως είχαν φύγει. Δεν ήξερα που ακριβώς βρίσκονταν. Αργότερα έμαθα πως ήταν μέσα στην θάλασσα την ώρα που η φωτιά σάρωνε τα πάντα.

Ακόμη και σήμερα αισθάνομαι πολύ τυχερός, αλλά δεν μπορώ να αφήσω πίσω μου τις εικόνες των ανθρώπων που χάθηκαν. Οι ανθρώπινες ζωές είναι πιο σημαντικές από τις ανθρώπινες περιουσίες. Αυτές ξαναφτιάχνονται.

Θυμάμαι πως την ώρα της πυρκαγιάς αυτό που σκεφτόμουν ήταν πως θα σώσουμε τους εγκλωβισμένους σε στεριά και θάλασσα. Οι περισσότεροι ήταν ηλικιωμένοι. Για τον απεγκλωβισμό τους χρειάστηκαν περίπου 5 με 6 ώρες, ώσπου δηλαδή να φύγουν από την θάλασσα, να «αγγίξουν» στεριά και συγκεκριμένα το λιμάνι της  Ραφήνας όπου και βρήκαν θαλπωρή.

  • Πού δώσατε προτεραιότητα την στιγμή της τραγωδίας. Τι δηλαδή ήταν αυτό που σκεφτήκατε πρώτα;

Όταν είσαι μαζί με ανθρώπους που επιχειρούν να κατασβήσουν την φωτιά δεν μπορείς να σκέφτεσαι μεμονωμένα. Σκέφτεσαι τι ενέργειες πρέπει να κάνεις ώστε να είναι αποτελεσματικός ο συντονισμός. Δεν μπορούσα να σκεφτώ μεμονωμένα πρόσωπα. Ούτε καν την στιγμή την οικογένειά μου.

  • Ενα χρόνο μετά πώς είναι η καθημερινότητα στο Μάτι; Οι κάτοικοι εκεί βρίσκονται ακόμη σε σοκ; Έχουν ξεπεράσει τα τραύματα; Έρχεται κόσμος να κάνει μπάνιο εκεί που δεκάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους;

Ένα χρόνο μετά, αυτές οι περιοχές έχουν ερειπωθεί. Υπάρχουν ελάχιστα σπίτια που δεν έχουν πληγεί. Οι άνθρωποι που μένουν εκεί είναι πραγματικά δυστυχισμένοι γιατί βλέπουν μία εικόνα βγαλμένη από την κόλαση του Δάντη.

Μερικοί γύρισαν πρόσφατα στο Μάτι και μένουν στο υπόγειο των πολυώροφων σπιτιών τους γιατί το υπόλοιπο κτίριο έχει καεί.

Η αγωνία για το πότε θα επιστρέψουν πίσω στις εστίες τους όσοι έμειναν στον δρόμο εκείνη την τραγική ημέρα είναι μεγάλη.

Πραγματικά αξιοσημείωτο είναι πως οι μεγάλοι άνθρωποι αγωνιούν για το αν θα προλάβουν αν δουν τα σπίτια τους να έχουν ανακατασκευαστεί. Αν δηλαδή ο δικός τους βιολογικός χρόνος θα είναι επαρκής σε σχέση με τον κατασκευαστικό χρόνο των σπιτιών.

Είναι άνθρωποι που έχουν συνδέσει την ζωή τους με το σπίτι τους και το Μάτι και θέλουν να γυρίσουν στον τόπο τους για να ζήσουν εκεί το υπόλοιπο της ζωής τους.

Εκεί που ένα χρόνο πριν οι άνθρωποι προσπαθούσαν να σωθούν από την φωτιά.

  • Από τις 7 το απόγευμα και μετά σας τηλεφωνούν από τα κανάλια και λέτε ότι θα έχουμε δεκάδες νεκρούς. Η δήλωση αυτή προκάλεσε οργή και κατηγορηθήκατε γι’ αυτό. Πώς εσείς εκείνη την ώρα βλέπατε τόσους νεκρούς και τελικώς επιβεβαιωθήκατε, με τραγικό βεβαίως τρόπο, ενώ άλλοι δεν έβλεπαν;

Γιατί εγώ ήμουν μέσα στο Μάτι. Όταν η φωτιά μας προσπέρασε και αντιληφθήκαμε πως ερχόταν κατά πάνω μας, κατεβήκαμε προς την Μαραθώνος. Επειδή ήθελα να δω τι γίνεται στα σύνορα της Ραφήνας με την δημοτική ενότητα Νέας Μάκρης, βούτηξα πίσω από την φωτιά που είχε περάσει στο Μάτι. Επομένως ότι έλεγα ήταν και αυτό που έβλεπα.

  • Τι δεν πήγε καλά τελικά στο Μάτι; Με την εμπειρία του ενός χρόνου που πέρασε, τι πιστεύετε ότι έγινε λάθος;

Για να γίνει μία τέτοια καταστροφή σημαίνει πως πολλοί παράγοντες πήγαν στραβά. Ο παράγοντας των ιδιαίτερων καιρικών συνθηκών ήταν ο πρώτος . Η συνύπαρξη άλλης μιας μεγάλης εστίας στην Κινέττα ήταν ο δεύτερος. Ο τρίτος παράγοντας ήταν η πλήρης ανεπάρκεια της πυροσβεστικής υπηρεσίας με την έννοια πως υπάρχει πάντα ένας επικεφαλής, υπηρεσιακός υπεύθυνος, ο οποίος οφείλει να αντιλαμβάνεται την σοβαρότητα της κατάστασης και να δίνει τις σχετικές κατευθύνσεις. Επίσης υπήρξε ένα σύνολο παραγόντων που είχαν σχέσεις με την έλλειψη συντονισμού μεταξύ των διαφόρων υπηρεσιών του κράτους.

  • Πείτε μας, αυτό το χρόνο τι έγινε στη Ραφήνα, την περιοχή σας και τι στο Μάτι; Υπήρξαν έργα, αποκαταστάσεις, κινητοποίηση για να σταθεί ο τόπος στα πόδια του;

Η φωτιά άφησε στο πέρασμά της μεγάλες καταστροφές στον δήμο Ραφήνας. Επλήγησαν μεταξύ άλλων πολλές δημόσιες και δημοτικές εγκαταστάσεις. Εκτός από τα σπίτια κάηκαν τέσσερις σχολικές μονάδες και μερικά αθλητικά κέντρα.

Το οικόπεδο- βόμβα στην Μαραθώνος. Ένα χρόνο μετά και ακόμη τόνοι με καμένα ξύλα δεν έχουν απομακρυνθεί από το Μάτι.

Μεγάλο στοίχημα στην αρχή ήταν να είναι όλες οι σχολικές μονάδες έτοιμες με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, ώστε τα παιδιά να επιστρέψουν στην κανονικότητά τους χωρίς καθυστερήσει.

Οι ζημιές όμως ήταν πολλές. Είχε πληγεί το ΕΠΑΛ και τα εργαστήρια του, το τρίτο δημοτικό και τα ειδικά σχολεία. Όλα αυτά επανακατασκευάστηκαν μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα με χορηγίες και πολλή δουλειά από τις υπηρεσίες του δήμου.

Υπήρχαν επίσης δύο αθλητικά κέντρα στον Νέο Βουτζά και στο Κόκκινο Λιμανάκι, στα οποία έγιναν σε ύστερο χρόνο επεμβάσεις. Επίσης έχουμε προχωρήσει στις αναδασώσεις των δημοτικών χώρων. Εχουμε κάνει δηλαδή ένα πολύ μεγάλο κομμάτι δουλειάς. Ένα πρόβλημα που ακόμη μας ταλανίζει είναι αυτό της συσσώρευσης κλαδιών σε ένα οικόπεδο που νοίκιασε ο δήμος Ραφήνας – Πικερμίου με επιχορήγηση του υπ. Εσωτερικών για λογαριασμό του υπ. Υποδομών που εκτελούσε τις εργολαβίες και τις εκτελεί ακόμη.

Δυστυχώς -όπως έχω πει κι άλλες φορές- δεν δέχτηκαν τις αρχικές μου εισηγήσεις για τον τρόπο που θα γίνεται η μεταφορά από σπίτια προς το οικόπεδο με αποτέλεσμα να υπάρχει μία δυσλειτουργία σε αυτό το κομμάτι. Επομένως, υπάρχει μία συσσώρευση καμένων κλαδιών που ανησυχεί τους κατοίκους.

Ωστόσο η λύση έχει δρομολογηθεί μετά την σύμβαση που υπέγραψε το υπουργείο υποδομών και μεταφορών. Ως δήμαρχος έχω απαγορεύσει την μεταφορά της επιπλέον καμένης οργανικής ύλης εκεί πέρα, καθώς υπάρχει ένα 20% των οικοπέδων που δεν έχει καθαριστεί.

Επίσης το θέμα της συσσώρευσης των καμένων αποτελεί και ψυχολογικό βάρος για τους κατοίκους.

Πάντως δεν υπάρχει κίνδυνος στο να εκδηλωθεί κάποια αντίστοιχη πυρκαγιά, η οποία να έχει τα ανάλογα αποτελέσματα σε σχέση με πέρσι.

  • Είστε ο μόνος από τους εμπλεκόμενους αυτοδιοικητικούς που επανεξελέγησαν και δεν τους «έκαψε» η φωτιά. Γιατί έγινε αυτό; Ο κόσμος είδε ότι ήσασταν από την πρώτη στιγμή μέσα στη φωτιά; Τι εκτίμησε περισσότερο;

Αρχικά, η πραγματική προσφορά του Δήμου, η πραγματική υποχρέωση του Δήμου δεν είναι η κατάσβεση. Είναι το στάδιο πριν και το στάδιο το μετά. Οι άνθρωποι είδαν ότι οι υπηρεσίες του Δήμου και όλοι οι άνθρωποι ήταν παρόντες, ακόμη κι εκεί που ο κρατικός μηχανισμός έλειπε.

Παραδείγματος χάριν οι υπηρεσίες του υπ. Υγείας ήρθαν εδώ την Τρίτη ημέρα από την φωτιά. Πρώτα ήρθαν οι εθελοντικές οργανώσεις μαζί με τις υπηρεσίες του δήμου και το ίδιο βράδυ οργανώθηκε ένα τεράστιο σώμα 3.000 εθελοντών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την άλλη μέρα το πρωί όλοι να βρουν νερό και φαγητό στα σπίτια τους. Οπότε όλη αυτή η οργάνωση εκτιμήθηκε και στην κάλπη. Νομίζω πως εκτιμήθηκε θετικά από τους πολίτες.

Δίπλα στο οικόπεδο όπου βρέθηκαν 26 νεκροί στις 23 Ιουλίου 2018. Η εικόνα μοιάζει σαν να μην έχει περάσει ένας χρόνος.

  • Ακούμε τελευταία ότι δεν έγινε επί της ουσίας τίποτε. Το 112 δεν λειτουργεί, σύστημα ειδοποίησης με SMS δεν οργανώθηκε ακόμη, τα αυθαίρετα δεν έπεσαν ποτέ στο Μάτι και την γύρω περιοχή, οι προσβάσεις στη θάλασσα είναι ακόμη κλειστές. Γιατί όλα αυτά; Μέχρι να θρηνήσουμε κι άλλους νεκρούς;

Είναι σίγουρο ότι δεν έχουν γίνει όλα, αλλά είναι εξίσου σίγουρο πως έχουν γίνει πάρα πολλά. Ωστόσο, ποια είναι η πραγματική απαίτηση των πολιτών; Να γυρίσουν στο σπίτι τους.

Είμαστε πολύ πίσω σε αυτή την διαδικασία. Δυστυχώς στην Ελλάδα υπάρχουν διαδικασίες που μας ταλαιπωρούν από την ημέρα που γεννιόμαστε. Η διεθνής πρακτικής δείχνει πως σε περίπου από 3 -4 χρόνια θα έχει αποκατασταθεί το Μάτι και η Ραφήνα.

Εμείς μόλις έχουμε διανύσει το πρώτο χρόνο. Τον Μάιο λίγο πριν τις εκλογές πέρασε ο ειδικός χωροταξικός σχεδιασμός, ώστε όλη η περιοχή -από την Μαραθώνος ως την θάλασσα- που είναι εκτός σχεδίου να μπει στο σχέδιο. Εδώ άλλωστε εκτελείται ένα τεράστιο δημόσιο έργο καθώς τα σπίτια θα χτιστούν με 100% δημόσια κρατική αρωγή. Επομένως είναι δίκαια τα παράπονα. Θα μπορούσαμε να έχουν πάρει και επιπλέον νομοθετικές ρυθμίσεις, αν και για τα δεδομένα μας το κράτος μετά την τραγωδία κινήθηκε εκπληκτικά γρήγορα.

  • Είστε έμπειρος αυτοδιοικητικός. Τι νομίζετε ότι θα έπρεπε να γίνει σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχουν, λένε, τουλάχιστον 50 περιοχές σαν το Μάτι που θα μπορούσαμε να έχουμε ανάλογες καταστροφές.

Γι’ αυτό τον λόγο θέλουμε να δώσουμε μία πολύ μεγάλη απάντηση. Ο πρώτος βαθμός της τοπικής αυτοδιοίκησης την ημέρα της μαύρης επετείου σε συνεργασία με τους κάτοικους θα οργανώσει μία μεγάλη ημερίδα όπου θα παραστούν κορυφαία στελέχη που εμπλέκονται σε αυτό που ονομάζεται πολιτική προστασία. Θα μιλήσουμε για εκείνες τις διορθωτικές αλλαγές που πρέπει να θεσμοθετηθούν νομοθετικά ώστε να γίνει λειτουργικό αυτό το πλαίσιο.

Σήμερα για παράδειγμα οι διαδικασία εκκένωσης ενός οικισμού επαφίεται στην βούληση και στον τρόπο που σκέφτεται αυτός που είναι επιχειρησιακά υπεύθυνος. Δεν υπάρχουν βήματα, τα οποία όταν τα περάσεις να είσαι υποχρεωμένος να κάνει εκκένωση.

Η κεντρική πολιτεία αντιμετώπιζε την πολιτική προστασία ως πάρεργο και όσο αναφορά την χρηματοδότησή της. Να φανταστείτε πως το 2018 ο δήμος Ραφήνας-Πικερμίου που αποτελείται σε έκταση 2.000 τ.σ. χρηματοδοτήθηκε για την πολιτική προστασία 42 χιλ. ευρώ, δηλαδή 1 ευρώ κάθε τετραγωνικό στρέμμα. Δεν έφταναν τα χρήματα ούτε για να επανδρώσουμε τα 5 οχήματα στο πυροσβεστικό μας σταθμό, ο οποίος επικουρεί την πυροσβεστική.

Φέτος επιχορηγηθήκαμε με ένα ποσό 174.000, δηλαδή σχεδόν τριπλάσιο. Ωστόσο συνεχίζει να αποτελεί παρωνυχίδα μπροστά σε αυτό που θέλουμε να κάνουμε. Πρέπει να περάσουμε στην εποχή της τεχνολογίας, πρέπει να πάρουμε μηχανήματα, κλαδοθρυματιστές, μηχανήματα τα οποία βγάζουν δουλειά ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των κατοίκων. Για αυτά τα πράγματα πρέπει να επιχορηγηθούμε να τα βάλουμε σε μία προτεραιότητα. Για αυτά τα πράγματα θέλουμε να μιλήσουμε.

Καμένο και έρημο σπίτι ακόμη να κατεδαφιστεί στο Μάτι.

  • Η κυβέρνηση είχε ανακοινώσει πως θα χορηγηθούν 10 εκατομμύρια ευρώ για την ανέγερση ενός δημόσιου νοσοκομείου στην Ανατολική Αττική. Αυτό το έργο έχει ξεκινήσει;

Πριν γίνουν οι εκλογές της 7ης Ιουλίου, η κυβέρνηση είχε ανακοινώσει πως τα 10 εκατομμύρια ευρώ που ήταν μία χορηγία της Κυπριακής Δημοκρατίας μαζί με κάποια χρήματα από το Κατάρ και από τον οργανικό λογαριασμό της Βουλής θα χρησιμοποιούνταν για να χτιστεί νοσοκομείο στην ανατολική Αττική δίπλα στην πυρόπληκτη περιοχή.

Αυτός ο χώρος είναι το σημερινό κέντρο υγείας Ραφήνας, το πρώτο παιδοψυχιατρικό νοσοκομείο Αττικής. Εχω ζητήσει να συναντηθώ με τον υπουργό Υγείας ώστε να επαναβεβαιώσουμε την πρόθεση της κυβέρνησης.

Για εμάς θα είναι ευλογία να γίνει πράξη αυτή η χορηγία όχι μόνο γιατί θα γίνει ένα νοσοκομείο στην ανατολική Αττική αλλά και γιατί η Ραφήνα είναι το δεύτερο επιβατηγό λιμάνι της χώρας. Είμαστε δίπλα σε μία από τις μεγαλύτερες πύλες εισόδου και εξόδου της Ευρώπης, τον διεθνή αερολιμένα Αθηνών. Επομένως είμαστε δίπλα σε τέτοιες δομές που η παρουσία ενός νοσοκομείου είναι άκρως απαραίτητη και πρέπει να υλοποιηθεί.

Το οικόπεδο που βρέθηκαν αγκαλιασμένοι 26 άνθρωποι ένα χρόνο μετά. Δεν έχει απομείνει τίποτα εκεί.

  • Μιλήστε μας λίγο για τους αφανείς ήρωες. Τους εθελοντές, τους τοπικούς φορείς, τις οργανώσεις που βοήθησαν και συνεχίζουν να βοηθούν τους κατοίκους. Είναι ο εθελοντισμός το «φάρμακο» για ένα κράτος που πολλές φορές δείχνει διαλυμένο;

Να πούμε μία σκληρή αλήθεια. Ο εθελοντισμός στην Ελλάδα είναι στα σπάργανα. Δεν έχει καμία σχέση με τον εθελοντισμό και τον τρόπο που τον αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι πολίτες. Οι συμπολίτες μας έχουν ελάχιστο ελεύθερο χρόνο αλλά παρ’ όλα αυτά επωμίζονται το βάρος για να κάνουν βάρδιες στα πυροφυλάκια. Ο εθελοντισμός πρέπει να περάσει στην παιδεία μας, να γαλουχηθεί το κοινωνικό σύνολο γιατί πραγματικά όλοι έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον.

Δεν μπορούμε να βασιζόμαστε σε κάποιο απρόσωπο κράτος, να επικαλούμαστε συνέχεια το κράτος, να λέμε όλο το κράτος φταίει και εμείς να κοιτούμε αμέτοχοι.

Ελάχιστοι κάτοικοι του Ματιού επισκέπτονται την παραλία της περιοχής ένα χρόνο μετά. Το τοπίο ακόμη σκοτεινό.

  • Με το χέρι στην καρδιά κύριε δήμαρχε. Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι από όλα αυτά που έγιναν τι θα ήταν αυτό; Τι θα θυσιάζατε για να μην είχαμε τους 102 νεκρούς.

Δεν είναι θέμα θυσίας. Σε μία τέτοια τραγωδία δεν μπορείς να θυσιάσεις ούτε μία ανθρώπινη ζωή. Αν γνωρίζαμε σαν τοπική αυτοδιοίκηση πως θα είχαμε τόσα θύματα μέχρι και τον πρωθυπουργό θα έπαιρνα για να διατάξει την εκκένωση.

Δυστυχώς δεν είχα εγώ αυτή την αρμοδιότητα γιατί η φωτιά κινιόταν σε 3 δήμους, άνηκε σε κάποιον άλλον. Όμως όταν δεν έχεις γνώση του τι συμβαίνει συνολικά, κάθεσαι και ακολουθείς τις εντολές που σου δίνουν για να συνεπικουρήσεις τον ρόλο της κατάσβεσης.

Η γνώση πάντα είναι αυτή που σε οδηγεί σε αποφάσεις, η έλλειψη της σε οδηγεί σε λάθη. Ο δήμος Ραφήνας και γενικά η αυτοδιοίκηση όταν εκδηλώνεται μία πυρκαγιά εντάσσεται κάτω από την πυροσβεστική υπηρεσία και ακολουθεί τις εντολές της. Δεν μπορεί ο καθένας να κάνει του κεφαλιού του.

Θα έπρεπε να αλλάξουν πάρα πολλά πράγματα αν είχαμε την γνώση. Αν ήμουν εγώ αυτός που είχε την γνώση, το πρώτο πράγμα που θα ζητούσα θα ήταν να απομακρυνθούν οι κάτοικοι.

Μία νύχτα μετά την φονική φωτιά στο Μάτι που δεν είχε αφήσει τίποτα στο πέρασμα της. Ενα χρόνο μετά η εικόνα έχει αλλάξει πολύ.

Μετά θα ζητούσα μηχανικά μέσα γιατί τα αεροπλάνα δεν μπορούσαν να πετάξουν για να σβήσουν την φωτιά σε τέτοιες καιρικές συνθήκες. Επίσης θα σάρωνα μία ζώνη ώστε να περιοριζόταν η φωτιά, η οποία ότι έβρισκε στα 200 μέτρα πρώτα το ξέραινε και μετά έκανε την επέλαση της.

Το θερμικό κύμα ήταν τεράστιο. Ηταν τόσο μεγάλη η φωτιά που δεν μπορούσαμε καν να πλησιάσουμε. Όλα αυτά όμως είναι γνώση εκ των υστέρων. Εκείνη την στιγμή όμως άλλος ήταν επιχειρησιακός υπεύθυνος. Εγώ αυτό που θέλω να πω είναι πως η πολιτεία πρέπει να βάζει τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις. Να πάψουν πλέον τα πολιτικά ή κομματικά κριτήρια για να αναδειχθεί κάποιος στην ηγεσία μίας διοίκησης. Αυτό είναι μία γάγγραινα που πρέπει να σταματήσει γιατί αλλιώς δεν μπορούμε να έχουμε ένα οργανωμένο κράτος.

Headlines