Οι πρώτες 20 μέρες

Αν συγκρίνει κανείς τον τρόπο λειτουργίας και τις εξαγγελίες της νέας κυβέρνησης, σ’ αυτές τις πρώτες 20 ημέρες από τις εκλογές με τα τελευταία τέσσερα χρόνια, εύκολα αντιλαμβάνεται ότι οι προηγούμενοι δεν είχαν σχέδιο για την οικονομία. Είχαν σχέδιο μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ: Υπερπλεονάσματα με υπερφορολόγηση, παύση πληρωμών και αρκετή δημιουργική λογιστική για να δίνονται επιδόματα και να συντηρείται μια εκλογική πελατεία, μεγάλο μέρος της οποίας εκφράστηκε την τελευταία στιγμή στην κάλπη ύστερα και από αρκετή δόση κινδυνολογίας από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Στη ΔΕΗ, όπως αποδεικνύεται, τα πράγματα είχαν αφεθεί σε αυτόματο πιλότο και πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο, μεγαλώνοντας τον κίνδυνο που θα αντιμετώπιζε, αργά ή γρήγορα, η ελληνική οικονομία, αν έσκαγε σαν βόμβα η μεγαλύτερη βιομηχανική επιχείρηση της χώρας

. Στο Ελληνικό, οι καθυστερήσεις διαδέχονταν η μία την άλλη, κάνονας αμφίβολη την έναρξη του έργου στο ορατό μέλλον.

Στη φορολογία, το δόγμα ΣΥΡΙΖΑ ήταν ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει υπερφορολόγηση.

Και οι όποιες ελαφρύνσεις δειλά εξαγγέλλονταν, ήταν εγκλωβισμένες σε ιδεοληψίες των κυβερνώντων και εντέλει σε ένα μικρό ποσοστό χαμηλόμισθων και χαμηλοϊδιοκτητών, αποκλείοντας το σύνολο της κοινωνίας και το κρίσιμο κομμάτι της μεσαίας τάξης που είναι η ατμομηχανή κάθε οικονομίας.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ανοίξει τα μέτωπα αυτά, αναζητώντας λύσεις σε αντίθετη κατεύθυνση. Δείχνει προετοιμασμένη και φαίνεται να έχει σχέδιο. Για τη ΔΕΗ, για τις μεγάλες επενδύσεις, για τη μείωση των φόρων. Το σχέδιο αυτό θα κριθεί από το αποτέλεσμα. Τίποτε δεν είναι προδιαγεγραμμένο. Μπορεί να αποδειχθεί καλό ή κακό, λίγο ή μέτριο. Αλλά υπάρχει! Και αυτό είναι ένα το κρατούμενο!

Το μήνυμα το πήραν και οι δανειστές. Αναψαν αμέσως το πράσινο φως για τις μειώσεις των φόρων που είχε εξαγγείλει προεκλογικά η νέα κυβέρνηση, ενώ οι πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει κλείσει οριστικά για το 2019 και το θέμα της επίτευξης του στόχου 3,5% του ΑΕΠ για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Οι προβλέψεις για μαύρη τρύπα φέτος έχουν φύγει από το τραπέζι και όλα δείχνουν ότι η διαπραγμάτευση θα επικεντρωθεί στον προϋπολογισμό του 2020, με την κυβέρνηση να εξακολουθεί να δεσμεύεται ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα μείωσης του αφορολόγητου ποσού εισοδήματος.

Κάπως έτσι η νέα κυβέρνηση έχει κερδίσει έναν καθαρό ορίζοντα μπροστά της για να δείξει το έργο της, όπως διαπιστώνουν στις εκθέσεις τους ο ένας μετά τον άλλο οι διεθνείς οργανισμοί και οι μεγάλοι χρηματοοικονομικοί οίκοι. Θα κριθεί από το έργο αυτό και από τίποτε  άλλο.Το ζητούμενο είναι: Θα μπορέσει να απελευθερώσει την αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής οικονομίας; Αυτό θα φανεί τους επόμενους κρίσιμους μήνες.