Αισιοδοξία και ταχύτητα

Σοβαρότατη δόση φιλελευθερισμού στην ομιλία Μητσοτάκη στη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης! Μπράβο. Τέθηκαν με σαφή τρόπο οι βάσεις. Οι υπουργοί τώρα οφείλουν να τρέξουν να τα υλοποιήσουν. Συνήθως οι κυβερνήσεις αποτυγχάνουν, όταν οι υπουργοί τρέχουν ταχύτατα κι ο Πρωθυπουργός, φοβισμένα και περισσότερο προσεκτικός, προσπαθεί να τους κρατήσει πίσω. Θυμίζει σιδηρόδρομο που κάποια βαγόνια πάνε γρηγορότερα από τη μηχανή. Με αποτέλεσμα τον εκτροχιασμό!

Εδώ όμως τώρα δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Ο αρχηγός της κυβερνητικής πλειοψηφίας είναι αποφασισμένος να τρέξει. Και οι υπουργοί οφείλουν να τον ακολουθήσουν. Οχι όμως με εξαγγελίες.

Αλλά με συγκεκριμένες αποφάσεις. Το δημόσιο κατεστημένο σίγουρα θα αντιδράσει. Η κυβέρνηση όμως έχει τον κόσμο μαζί της. Που διψάει για αλλαγές. ΕΜΠΡΟΣ με δύναμη…

Προσοχή όμως στον τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων. Τα μέλη της κυβέρνησης πρέπει να ακούγονται όταν εφαρμόζουν πολιτικές. Στα ΜΜΕ πρέπει να βγαίνουν για να εξηγήσουν πολιτικές που έχουν ΗΔΗ δρομολογήσει. Κι όχι να ανακοινώνουν προθέσεις και στόχους. Δίνουν έτσι χρόνο για συσσώρευση αντιδράσεων και για κινήσεις υπονόμευσης. Καλύτερα είναι οι αντιδράσεις να αφορούν θεσμοθετημένες πολιτικές παρά ιδέες και σχέδια.

Το παιχνίδι της επιτυχίας θα κριθεί το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης. Οπως έλεγε ο Φρίντριχ Χάιεκ, αυτή είναι η περίοδος που οι αντίπαλοι είναι ακόμα μουδιασμένοι από την ήττα και οι αντιδραστικοί αρνητές, κυρίως μέσα στα γρανάζια του κράτους κι ανάμεσα στις κρατικοδίαιτες ομάδες που επιβιώνουν με δημόσιες εργολαβίες, επιδόματα και παροχές, ψάχνονται για αναζήτηση συμμάχων και τη συγκρότηση μαχητικών επιθετικών μετώπων. Αν στο εξάμηνο επάνω δεν έχει επιβληθεί ο ρυθμός και η πολιτική ηγεμονία των κυβερνητικών προτεραιοτήτων, το παιχνίδι είναι περίπου χαμένο.

Από όλους λοιπόν επιβάλλεται εγρήγορση. Αντιδράσεις, και σοβαρές μάλιστα, σίγουρα θα υπάρξουν. Το ζήτημα είναι να προλάβει η κυβέρνηση να επιβάλλει τους ρυθμούς της και την πρωτοκαθεδρία των πολιτικών και ιδεολογικών της προταγμάτων. Καθαρά, όμως, δίχως μισόλογα κι υπαναχωρήσεις. Η αισιοδοξία που υπάρχει να εμπεδωθεί σαν σιγουριά και πίστη για το αύριο.