H σύγκρουση δύο διαφορετικών κόσμων επιβεβαιώθηκε χθες στη Βουλή. Όπως επιβεβαιώθηκε και η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να οδηγήσει τη χώρα σε επικίνδυνες ατραπούς, προτού καλά – καλά χωνέψει την τριπλή ήττα του μέσα σε ένα μήνα.

Με τις ίδιες κομπογιαννίτικες πρακτικές του, τα ίδια ψέματα που τάισε επί χρόνια τον ελληνικό λαό, τις ίδιες κουραστικές ψευτοεπαναστατικές απόψεις που ξεστομίζει ανερυθρίαστα, ο πρώην πρωθυπουργός επί της ουσίας προετοιμάζει το έδαφος για ακόμη μια σύγκρουση.

Όχι στη Βουλή, όχι προγραμματικά (μιας και του έγινε συνήθεια να αποχωρεί), αλλά στους δρόμους της οργής, στις πλατείες κι έξω από το Κοινοβούλιο. Εκεί όπου κατάφερε να εξαπατήσει ουκ ολίγες φορές στον ελληνικό λαό.

Κι αντί να κάνει την αυτοκριτική του που εξευτέλισε τις ιδέες, τους αγώνες και τις αξίες της Αριστεράς, των κινημάτων και της διαρκούς προσπάθειας για αποτροπή της παλινόρθωσης ιδεών που προέρχονται από την ταραγμένη δεκαετία του ’60, τι επιλέγει;

Να ανεβάσει τους τόνους σε επίπεδο πολιτικού πολέμου, να ζωστεί τις παλάσκες και να βάλει τα θεμέλια για έναν ακόμη εθνικό διχασμό.

Ο κύριος Τσίπρας ουδέποτε ενδιαφέρθηκε πραγματικά για τη χώρα, ουδέποτε μπόρεσε να αντιληφθεί ότι πάνω από τις προσωπικές στρατηγικές για την κατάληψη της εξουσίας και τα κομματικά συμφέροντα βρίσκεται η Ελλάδα. Και κυρίως βρίσκονται οι πολίτες που δεν αντέχουν άλλο τον διχασμό.

Το μήνυμα και ο διχασμός

Οι πρόσφατες εκλογές ήταν ένα μήνυμα του κόσμου ότι δεν μπορεί πλέον να κινείται με διχαστικούς όρους. Ότι δεν μπορεί να γίνεται η χώρα μπάχαλο και να σκοτώνονται στους δρόμους ή στα Πανεπιστήμια. Αυτό είναι κανονικότητα: Να εφαρμόζονται οι νόμοι, να προχωρά η Ελλάδα μπροστά και να αποδεικνύουν όλοι οι πολιτικοί ότι είναι ικανοί να προσφέρουν.

Ο Αλέξης Τσίπρας επανέφερε με τη χθεσινή ομιλία του το κλίμα διχασμού και τις εικόνες του 2012 και μετά. Τότε που υπήρχαν μόνον οι ταξικοί εχθροί, οι μνημονιακοί, οι γερμανοτσολιάδες κι οι μερκελιστές.

Σ΄ αυτό το πλαίσιο φαίνεται ότι θα κινηθεί κάνοντας όσους νουνεχείς τον ακούνε να φοβούνται ότι θα ζήσουμε ξανά στιγμές που δεν θα έπρεπε γιατί η χώρα δεν αντέχει.

Η ομιλία του ήταν ενός Τσίπρα που… δεν κυβέρνησε ποτέ τη χώρα. Που όλα επί ΣΥΡΙΖΑ έγιναν καλώς καμωμένα, που μόνο από το 2015 επανήλθε η δημοκρατία στη χώρα, που μόνο φιλολαϊκά και φιλεργατικά μέτρα πήραν οι κυβερνώντες.

Ο πρώην πρωθυπουργός μιλώντας για το άσυλο επιτέθηκε στον Μητσοτάκη λέγοντάς του ότι αποστρέφεται το δημόσιο πανεπιστήμιο. Όμως, τι έκανε ο Τσιπρας ως πρωθυπουργός για το πανεπιστήμιο;

Βελτιώθηκαν οι συνθήκες φοίτησης στις σχολές; Ανανεώθηκαν οι βιβιλιοθήκες, η έρευνα, η διασύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας;

Μήπως γέμισαν τα πανεπιστήμια με περισσότερους «άχρηστους» φοιτητές που δεν θα έχουν στον ήλιο μοίρα;

Τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ πέραν του να ιδρύει σχολές σε κάθε χωριό για να εξυπηρετήσει την πελατεία του; Επιτίθεται για την κατάργηση της Νομικής Σχολή στην Πάτρα που δεν λειτούργησε ποτέ αλλά και που δεν μας είπε γιατί την ίδρυσε. Υπήρχε λόγος κανείς να το κάνει; Απολύτως, ρουσφέτι ήταν και γι’ αυτό δεν έπρεπε να υπάρξει.

Τι έκανε για τα Πανεπιστήμια;

Εκανε καμιά σοβαρή συζήτηση για το τι είδους σχολές χρειαζόμαστε πραγματικά; Για τα επαγγέλματα στα οποία πρέπει να οδηγηθούν οι νέοι;
Βελτίωσε τα πανεπιστημιακά συγγράμματα; Έκανε κάτι για την ομαλή λειτουργία των ΑΕΙ; Είναι πετυχημένος ο κ. Γαβρόγλου; Κι αν ναι γιατί τότε τον βρίζουν όλοι και τον θεωρούν παντελώς αποτυχημένο;

Και πάμε στο άσυλο; Ποιος διαφωνεί ότι τα Αμφιθέατρα δεν μπορούν να γεμίζουν με ΜΑΤ και Μαύρους Πάνθηρες που θα επιβάλλουν την τάξη.

Κανείς δε θέλει να δει εικόνες με αστυνομικούς να εισβάλουν στις σχολές. Ποιος όμως θέλει να βλέπει και τις άθλιες εικόνες σε ορισμένα ιδρύματα;

Τη διακίνηση ναρκωτικών ακόμη και μέσα στο προαύλιο, τον ξυλοδαρμό φοιτητών και καθηγητών; Το φόβο που αισθάνονται οι φοιτητές να κυκλοφορήσουν νύχτα μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο (βλέπε το χάος του ΑΠΘ). Το παρεμπόριο και τη δράση συμμοριών ή τα… πάρτι όπου αμέσως μετά γίνονται ορμητήριο μπάχαλακηδων;

Για ποια κινήματα μιλά;

Και μιλά ο Αλέξης Τσίπρας για τη σύνδεση του ασύλου «με τα κινήματα και τους αγώνες της νέας γενιάς, καθώς και με τον αγώνα της νεολαίας και του λαού ενάντια στην επτάχρονη δικτατορία και με τους αγώνες για τη πρόοδο και τη προκοπή στο τόπο».

Για ποια κινήματα μιλά; Αυτά που ξεπούλησε για να ανέλθει στην εξουσία; Ο πρώην… καταληψίας του 1990 (και καλώς έκανε) και μετέπειτα ο πιο μακρόβιος μνημονιακός πρωθυπουργός που έκανε βόλτες με τα κότερα επιχειρηματιών;

Για ποια νεολαία; Αυτή που οδήγησε με τις εγκληματικές ενέργειές του στη φυγή στο εξωτερικό;

Και για ποιους αγώνες μιλά ο πρώην πρωθυπουργός;

Των αντιστασιακών κατά της Χούντας όταν ο ίδιος επέλεξε να συγκυβερνά με ό,τι πιο ακροδεξιό, ρατσιστικό, ομοφοβικό υπήρξε; Για να μη μιλήσει κανείς για τις οικογενειακές, χουντικές ιστορίες…

Θέλει θράσος βεβαίως να μιλά για το άσυλο όταν ο ίδιος δεν προστάτεψε το νόμο Διαμαντοπούλου που ψηφίστηκε με ευρεία πλειοψηφία. Αν λειτουργούσε ο νόμος δεν θα υπήρχε αυτό το μπάχαλο που υπάρχει. Κι αν έκανε λάθος η ΝΔ ο ΣΥΡΙΖΑ όφειλε να εξηγήσει τη δική του πρόταση, όφειλε να μας πει τι είναι καλύτερο για τα πανεπιστήμια, τι συνιστά ελεύθερη διακίνηση ιδεών και τι έκνομες ενέργειες.

Δεν το έκανε. Επέλεξε τις άναρθρες κραυγές, αυτές που ηχούν καλά στ’ αυτιά ορισμένων που θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς.

Αν μη τι άλλο θα είναι φρικτό θέαμα να κάνει περιπολίες η αστυνομία έξω από τις αίθουσες. Ομοίως φρικτό είναι να παραμένει στάσιμη αυτή η άθλια κατάσταση. Κάτι πρέπει να αλλάξει, ας το βρει και ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι να επιμένει σε ένα αποτυχημένο καθεστώς.

Τουλάχιστον ας αφήσει ήσυχα τα κινήματα ο κ. Τσίπρας, ούτε του ανήκουν, ούτε του έδωσε κανείς το δικαίωμα να τα οικειοποιηθεί.

Το έκανε μια φορά το 2015 και απογοήτευσε τόσο κόσμο…

Όσο για τις κατηγορίες περί ελέγχου της Επιτροπής Ανταγωνισμού ή κομματικοποίησης του κράτους, ο μόνος που δεν έχει δικαίωμα να μιλά είναι ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ. Επί των ημερών του το κράτος έγινε λάφυρο της Κουμουνδούρου, οι ανεξάρτητες αρχές ευτελίστηκαν, η Δικαιοσύνη υπέστη το χειρότερο πλήγμα στην ιστορία της.

Προκαλεί ο κ. Τσίπρας να γίνει εξεταστική επιτροπή για τη Novartis ή για τον Πολάκη. Επιτέλους, να γίνει, αλλά να είναι ουσιαστική, χωρίς τάσεις εκδίκησης ή εντυπωσιοθηρία. Για να μάθουμε ποιοι έστησαν την υπόθεση, ποιος ήταν ο Ρασπούτιν, ποιοι οι προστατευόμενοι μάρτυρες και ποιοι τους είπαν να πουν αυτά που είπαν.

Και να μάθουμε τελικά αν και ποιοι πήραν εκατομμύρια και από τη Novartis και από το ΚΕΕΛΠΝΟ.

Πολύ φοβούμαστε ότι ο κ. Τσίπρας δεν θα συμβάλει στην αποκατάσταση της αλήθειας.

Ο ίδιος Τσίπρας

Ο πρώην πρωθυπουργός επέλεξε μια ομιλία που δείχνει τον χαρακτήρα του, κι αυτό δεν αλλάζει, όσα χρόνια κι αν καθίσει στα έδρανα της αντιπολίτευσης, όσα γκολ κι αν φάει σε πολιτικό επίπεδο.

Ο κ. Τσίπρας είναι εδώ για να διχάσει, όχι για να ενώσει. Είναι εδώ για να πουλήσει ξανά ψεύτικες ελπίδες, είναι εδώ για να ξεσηκώσει τον κόσμο και μετά να του δώσει μια και να τον πετάξει στην άκρη.

Σημασία έχει, όμως, να δούμε πώς θα αντιδράσει η ελληνική κοινωνία. Είναι έτοιμη για ένα νέο εθνικό διχασμό ή πιστεύει ότι η χώρα μπορεί να γίνει κανονική;

Headlines