Τόπος ξέγνοιαστων στιγμών και θρυλικών beach parties, αλλά και γυρισμάτων της ταινίας «Κάτι να καίει», αποτέλεσε το αναψυκτήριο «Άκτιο» στην παραλία της Αγίας Τριάδας του δήμου Θερμαϊκού, στη Θεσσαλονίκη. Κατά τη δεκαετία του ’60 και του ’70, οι Θεσσαλονικείς είχαν ένα κοντινό προορισμό για να απολαύσουν το μπάνιο τους και να διασκεδάσουν μέχρι πρωίας.

Στις αλλοτινές δόξες της παραλίας και του «Ακτίου», έρχεται ως αντιστάθμισμα η τωρινή απογοητευτική πραγματικότητα: τα τελευταία χρόνια, το στέκι έχει αφεθεί να ρημάξει ακριβώς δίπλα στους λιγοστούς λουόμενους. Το κτίριο έχει μετατραπεί σε εστία βρωμιάς και στέκι ναρκομανών, με σπασμένα παράθυρα, ετοιμόρροπα μπετά, σκουριασμένα σίδερα και παντού πεταμένα σκουπίδια.

Τα μεταλλικά σύρματα – που έχουν τοποθετηθεί δήθεν για την ασφάλεια των πολιτών – βρίσκονται μόνο σε ορισμένα σημεία κι έτσι ο καθένας μπορεί να μπαίνει και να βγαίνει στους βρώμικους και επικίνδυνους χώρους του άλλοτε στολιδιού της πλαζ.

Οι κάτοικοι αφήνουν αιχμές στις δημοτικές αρχές της περιοχής, η οποία έδειξε αδιαφορία και άφησε την παραλία της Αγίας Τριάδας σε πλήρη απαξίωση. Ζητούν άμεσα την κατεδάφιση του αναψυκτηρίου, προτού θρηνήσουμε θύματα, ή τουλάχιστον την αξιοποίησή του.

Ωστόσο, όπως λένε χαρακτηριστικά, έχουν ακούσει τις ίδιες υποσχέσεις είτε για κατεδάφιση είτε για εκμίσθωσή του σε ιδιώτη από όλες τις δημοτικές αρχές, χωρίς να έχει γίνει τίποτα.

Οι εποχές της δόξας

Τις δεκαετίες του ’60 και του ’70, απολάμβανε λάμψη ανάλογη… της Μυκόνου. Κάθε καλοκαίρι, πλήθος κόσμου έπαιρνε το λεωφορείο ή το καραβάκι προς την ανατολική ακτή του Θερμαϊκού και ξεχυνόταν στην πλαζ της Αγίας Τριάδας για ένα μπάνιο.

Τα δε beach parties που λάμβαναν χώρα στο «Άκτιο» – το οποίο άνοιξε το 1957 – κάθε Σαββατοκύριακο έχουν μείνει στην ιστορία.

Γνωστά συγκροτήματα, όπως οι Ολύμπιανς, οι Ρενάλντι, τα Τρελά Παιδιά, οι Σνόουμπολς, οι Βόρειοι, οι Απ Τάιτ και άλλοι, έπαιζαν μουσική πάνω στην άμμο γνωρίζοντας την αποθέωση.

Ο χώρος έσφυζε από ζωή και έδινε δουλειά, αλλά και ένα κοντινό προορισμός απόδρασης στους κατοίκους της συμπρωτεύουσας.

Μέρος γυρισμάτων για το «Κάτι να Καίει»

Η πανέμορφη παραλία στο ψαροχώρι της Αγίας Τριάδας είχε γίνει διάσημη στους Θεσσαλονικείς όχι μόνο για τα πεντακάθαρα νερά, την πλαζ και το αναψυκτήριο «Άκτιον», αλλά και διότι στο γειτονικό κάμπινγκ είχαν γίνει τα γυρίσματα, το 1964, της γνωστής ταινίας της Φίνος Φιλμ «Κάτι να καίει».

Πρωταγωνιστές ήταν οι Ντίνος Ηλιόπουλος, Ρένα Βλαχοπούλου, Μάρθα Καραγιάννη, Χλόη Λιάσκου, Έλενα Ναθαναήλ και Κώστας Βουτσάς.

Στην ταινία, η Ρένα Βλαχοπούλου ως Σόφη πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια της ΔΕΘ για να πείσει έναν παιδικό της φίλο, τον Ντίνο (Ντίνος Ηλιόπουλος), να τελέσουν ένα λευκό γάμο, έτσι ώστε να κληρονομήσει μία τεράστια περιουσία. Ο Ντίνος όμως δε δέχεται, γιατί αν και είναι γυναικάς, προσποιείται στην κοινωνία και στον περίγυρό του, τον σεμνότυφο.

Όλοι εκεί θα γνωρίσουν μια παρέα μουσικών και ένας από αυτούς θα ερωτευθεί κεραυνοβόλα την κόρη του «αυστηρών αρχών» διευθυντή της εταιρείας, όπου ο Ντίνος εργάζεται, και η οποία συνοδεύεται από τον ίδιο τον Ντίνο. Κάποια στιγμή κατεβαίνουν όλοι στην Αθήνα. Εκεί όμως, τα πράγματα περιπλέκουν περισσότερο, ώσπου τελικά, ο καθένας βρίσκει και το ταίρι του.

Η Σόφη τελικά παίρνει την πολυπόθητη κληρονομιά και όλη η παρέα ανεβάζει μαζί μία μουσική παράσταση σε ένα θέατρο.

Πρόκειται για την πρώτη ελληνική έγχρωμη ταινία μεγάλου μήκους που γυρίστηκε με το σύστημα Σινεμασκόπ.

Στις μουσικές σκηνές της ταινίας συνδυάστηκε το λαϊκό τραγούδι με ήχους δυτικοευρωπαϊκούς, υπάρχουν εμφανείς επιρροές από το μιούζικαλ West Side Story και το φινάλε κάνει έκδηλη την επίδραση της επιθεώρησης. Στη ταινία παίζει μπουζούκι και τραγουδά ο Γιώργος Ζαμπέτας σε στίχους του Κώστα Κινδύνη.

Το μιούζικαλ είχε σημειώσει τεράστια επιτυχία, καθώς είχε καταρρίψει το ρεκόρ εισιτηρίων – κόβοντας συνολικά 660.791 εισιτήρια – ενώ από τις 92 ταινίες της χρονιάς είχε καταλάβει την 1η θέση. Η Ρένα Βλαχοπούλου «ανέβασε» πολύ τις μετοχές της χάρη στην ταινία αυτή, συναγωνιζόμενη μετέπειτα σε εμπορικότητα την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τη Ζωή Λάσκαρη.

Headlines