Ο Ζαννίνο, γεννήθηκε ως Γιάννης Παπαδόπουλος στις 21 Αυγούστου του 1923 στο Γαλατά της Κωνσταντινούπολης.

Τα χρόνια του ξεριζωμού ανάγκασαν την οικογένεια του ηθοποιού να φύγει από την πατρίδα της και να έρθει στην Ελλάδα, όπου και εγκαταστάθηκε στην Δραπετσώνα, στον Πειραιά. Σπουδαστής στη σχολή χορού του Άγγελου Γριμάνη, εργάστηκε για χρόνια ως χορευτής.

Από που πήρε το καλλιτεχνικό όνομα «Ζαννίνο»;

Στις αρχές της δεκαετίας του ’40 προσλαμβάνεται στα μπαλέτα Ραμασόφ και δίνει παραστάσεις σε διάφορα κέντρα «καφέ σαντάν» της εποχής. Σε μία από αυτές τις παραστάσεις στην «Μάντρα του Αττίκ» ο ίδιος ο Αττίκ βλέποντάς τον, ρωτά τον ηθοποιό πως το λένε. Εκείνος αποκρίνεται «Γιάννης», όμως η διευθύντρια του μπαλέτου τον αποκαλούσε Νίνο και τότε ο Αττίκ είπε: «Τι Γιάννης και αηδίες. Γιάννης, δηλαδή Ζαν, Ζαν και Νίνο ίσον Ζαννίνο. Έτσι θα σε παρουσιάσω!».

Έτσι λοιπόν, ο μέχρι τότε Γιάννης Παπαδόπουλος αποκτά το καλλιτεχνικό όνομα «Ζαννίνο», το οποίο διατήρησε και η κόρη του, Σόφη.

Ο Ζαννίνο στην μεγάλη οθόνη

Στον κινηματογράφο κάνει την πρώτη του εμφάνιση το 1960, στην ταινία «Ένα κορίτσι σε περιμένει». Γίνεται γνωστός στο ευρύ κοινό από τις εμπορικές κωμωδίες με τον Θανάση Βέγγο ενώ εκτός από τις 83 ταινίες που γύρισε στην Ελλάδα, συμμετείχε και σε αρκετές του εξωτερικού, όπως η «Οι 300 Σπαρτιάτες» το 1962 και «Το εξπρές του μεσονυκτίου» το 1978.

Ο Ζαννίνο πέθανε στην Αθήνα στις 27 Μαΐου του 1995.

Headlines