O ΣΥΡΙΖΑ, οι μετανάστες και η λογική του Χότζα

Τι θα συμβεί αν σε ένα δωμάτιο που χωράει δέκα Συριζαίους, βάλεις είκοσι;

Η απάντηση συνδέεται με το πολιτικό και επικοινωνιακό Βατερλώ, που υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ στην διαχείριση της επιχείρησης της αστυνομίας στα Εξάρχεια, για δύο κυρίως λόγους.

Ο πρώτος λόγος είναι ότι η Κουμουνδούρου, θέλησε να εστιάσει στις εικόνες με τις «μωρομάνες» που διώκονται, στην εικόνα των μεταναστών.  «Αυτοί είναι οι εγκληματίες; Που τους πάνε;», ρωτούσαν οι ευαίσθητοι αριστεροί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.  Η αριστερή ευαισθησία για τους μετανάστες σε αντιπαράθεση με την κοινωνική αναλγησία της δεξιάς.  Όμως, το ερώτημα, «που τους πάνε», απαντήθηκε.

Οι μάνες με τα παιδιά, οι μετανάστες, οδηγήθηκαν, όπως φαίνεται από τις φωτογραφίες, σε καθαρούς και αξιοπρεπείς χώρους. Προπαγάνδα τέλος. Πώς μπορείς να πείσεις τον κόσμο ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι περνούσαν καλύτερα στην κατάληψη; Πρώτη σιωπή.

Το χειρότερο όλων είναι ότι δημιουργήθηκαν ερωτήματα που δεν έχει απαντηθεί. Πως βρέθηκαν σε μια τέτοια-δομή όλοι αυτοί οι πρόσφυγες;  Υπό ποιες συνθήκες ζούσαν;  Και, φυσικά, ποιοι έπαιρναν το αντίτιμο της φιλοξενίας; Αλλά τα ερωτήματα δεν αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα.  Αφορούν τις τσέπες διάφορων επαγγελματιών «αλληλέγγυων», που αποτελούν μέρος της εκλογικής πελατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Οπότε, δεύτερη σιωπή.

Ο δεύτερος λόγος είναι το… δωμάτιο.  Τι θα συμβεί, λοιπόν,  αν σε ένα δωμάτιο που χωράει δέκα Συριζαίους, βάλεις είκοσι;  Το πιθανότερο είναι να τσακωθούν μέσα σε λίγες ώρες. Όχι επειδή οι μισοί θα είναι με τον Τσίπρα και οι άλλοι μισοί με τον Σκουρλέτη. Αλλά γιατί δεν γίνεται σε ένα χώρο που προορίζεται για ένα συγκεκριμένο αριθμό ανθρώπων να εγκαθιστάς  διπλάσιους και τους τριπλάσιους.  Γιατί τότε δημιουργείς αποθήκες ψυχών. Αυτά είναι τα hot spot του Αιγαίου. Αποθήκες ψυχών. Και είναι έργο ΣΥΡΙΖΑ.

Hot spot, της τελευταίας στιγμής, κακοφτιαγμένα, με ελλείψεις σε βασικές υποδομές, αλλά καλοπληρωμένα.  Με διαγωνισμούς για την σίτιση, που τροποποιούνταν συνεχώς με στόχο να βγουν εκτός παιχνιδιού οι μικρές τοπικές εταιρίες και να μείνουν στο παιχνίδι μόνο εταιρίες φιλικών προσώπων του συγκυβερνήτη.  Δεν είναι εύκολο μετά από όλα αυτά να πουλάς ευαισθησία.

Η Κουμουνδούρου ξεχνά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια αντιπολίτευση που, όμως, έχει κυβερνητικό παρελθόν. Δεν είναι η ελπίδα που έρχεται αλλά μια πραγματικότητα που αποδοκιμάστηκε. Μένει να καταλάβουν το γιατί. Για να αποφύγουν και άλλα Βατερλώ.