Φεστιβάλ νεολαίας. Σημαίες, συναυλίες, ομιλίες, θέατρο, ξένες νεολαίες, πολιτικές συζητήσεις, διαφωνίες, βιβλία, πολλά βιβλία, συνθήματα και ίσως η αίσθηση μιας άλλης εποχής, πιο έντονης και έκδηλης πολιτικοποίησης της νεολαίας, που για κάποιους έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και για κάποιους μπορούν να αναβιώσουν και μάλιστα πιο δυναμικά, με τον ουσιαστικό πολιτικό λόγο και την αναγκαιότητα της συμμετοχής στα κοινά να μην έχει πεθάνει λόγω της κρίσης, αλλά να αναγεννάται εξαιτίας της.

Την περίοδο της Μεταπολίτευσης και ιδιαίτερα τη δεκαετία του ’80 οι νεολαίες διαγωνίζονταν για το καλύτερο φεστιβάλ. Φεστιβάλ έκανε το σύνολο των πολιτικών νεολαιών, ΚΝΕ, Ρήγας Φεραίος, νεολαία ΠΑΣΟΚ.

Για να είμαι ειλικρινής, επειδή είμαι παιδί του ’80, δεν μπορώ να θυμηθώ φεστιβάλ ΟΝΝΕΔ, θυμάμαι όμως προσπάθειες γιορτών νεολαίας, σίγουρα πιο κυριλέ και μέινστριμ. Τα φεστιβάλ έδειξαν να αποδυναμώνονται περίπου το ’90 και κάποια έσβησαν. Σταθερό έμεινε το φεστιβάλ της ΚΝΕ, που αν και γνώρισε ύφεση, αναδιοργανώθηκε και το 1998-1999 επανήλθε σε μια ισχυρή δυναμική, αποτελώντας για τον Περισσό ορόσημο για την επιστροφή στις επάλξεις του πολιτικού αγώνα της κάθε χρονιάς.

Η ΚΝΕ φέτος διοργανώνει το 45ο φεστιβάλ της με σύνθημα «Με τους αγώνες, τα όνειρα, τη δύναμή μας… «θα χτίσουμε έναν κόσμο λέφτερο, ανοιχτό, γεμάτο ελπίδα…» τον Σοσιαλισμό».

Η «κόκκινη πολιτεία» θα στηθεί για μια ακόμα φορά στο Πάρκο Τρίτση, στις 19, 20 και 21 Σεπτέμβρη, με τις εκδηλώσεις να κλείνουν όπως κάθε χρόνο με ομιλία του γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ Νίκου Αμπατιέλου και του γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα. Γνωστή συνταγή, δοκιμασμένη και πάντα πετυχημένη. Ξένες αντιπροσωπείες, πολλές και διαφορετικές συναυλίες, από ροκ μέχρι «σκληροπυρηνικό» λαϊκό και δημοτικά, θέατρο, συζητήσεις, αφιερώματα, ευκαιρία για προβληματισμό, σταθερό ραντεβού για τα μέλη της ΚΝΕ, αλλά και τους φίλους του ΚΚΕ. Ακόμα μια ευκαιρία ανοίγματος και προσέγγισης σε όποιον θέλει να δει ή και να θυμηθεί. Να δημιουργήσει ή να αποκαταστήσει δεσμούς. Το φεστιβάλ είναι η καλύτερη και πλέον απενοχοποιημένη ευκαιρία. Εστω και για μια απλή βόλτα. Αλλωστε, όπως λέει και ένας παλιός φίλος από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, «τα φεστιβάλ της ΚΝΕ ήταν πάντα τα καλύτερα, κανείς δεν μπορούσε να τα κάνει με αυτόν τον τρόπο»…

Το φεστιβάλ και η δυναμική του όμως, εκτός από ό,τι σημαίνει για τον κάθε διαφορετικό επισκέπτη του, για την ίδια την ΚΝΕ και το ΚΚΕ είναι ένα σημείο αναφοράς. Μετράει σταθερά και αξιόπιστα τη δυναμική του κόμματος στη νεολαία και ανοίγει την αυλαία των κινητοποιήσεων που θα ακολουθήσουν τον χειμώνα. Δίνει το σύνθημα. Και η ΚΝΕ έχει καταφέρει -ομολογουμένως – να το κρατήσει πολύ ψηλά στα νεολαιίστικα (και μη) αγωνιστικά ραντεβού.

Και αν για την ΚΝΕ ο δρόμος είναι λίγο – πολύ γνωστός και δοκιμασμένος, για τον ΣΥΡΙΖΑ που θέλει να ενδυναμώσει την παρέμβασή του στη νεολαία τα πράγματα ίσως μετά και την τετραετία της «αριστερής κυβέρνησης» είναι λίγο πιο δύσκολα. Το «Σπούτνικ», το φεστιβάλ του ΣΥΡΙΖΑ, δίνει ραντεβού αρχές Οκτωβρίου στου Γουδή.

Στόχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι να ανακτήσει και να χτίσει εκ νέου δεσμούς με τη νεολαία. Η αναδιοργάνωση και η προσπάθεια μάλιστα για ενίσχυση της παρέμβασης και της παρουσίας του κόμματος στην Κουμουνδούρου στο νεολαιίστικο κίνημα, είναι στους βασικούς στόχους του χειμώνα, που προμηνύεται θερμός. Ωστόσο ΣΥΡΙΖΑ και κινήματα έχουν πάρει τις αποστάσεις τους και η επαναπροσέγγιση μοιάζει εξαιρετικά δύσκολη.

Παραδοσιακά η Αριστερά διεκδικούσε τη νεολαία. Ως την νέα σπορά. Το πρόβλημα ήταν ότι συνήθως όλοι ξεκινούσαν με ένα έξτρα προοδευτικό πρόσημο, για να καταλήξουν κάπου πολύ μακριά από εκεί που ξεκίνησαν, θεωρώντας τα όνειρα της νιότης τους ουτοπία. Και ίσως αυτό πρέπει να πετύχει να αλλάξει η Αριστερά. Να μπορέσει να κρατήσει τη νεολαία και να διοχετεύσει σταθερά τη δυναμική της και την παραμονή της στο κίνημα. Κάτι που δεν είμαι σίγουρη αν μπορεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ σίγουρα πρέπει να παλέψει πολύ για να το πετύχει.

Headlines