Έρχονται αλλαγές σε παραλίες και αιγιαλό: Τι θα ισχύσει με ομπρέλες & ελεύθερο χώρο

Μεγάλες ανατροπές στις παραλίες όλης της χώρας με ρυθμίσεις στις ομπρέλες και τον ελεύθερο χώρο φέρνει η κυβέρνηση.

Ειδικότερα τις επόμενες μέρες αναμένεται να δοθεί σε δημόσια διαβούλευση το «αναπτυξιακό» σχέδιο νόμου, το οποίο περιλαμβάνει αλλαγές στη νομοθεσία για τον αιγιαλό και την παραλία.

Ανατροπές στον ελεύθερο χώρο στην παραλία και τις ομπρέλες

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «Καθημερινή», πλέον καταργείται ο περιορισμός στην έκταση (60%) που καταλαμβάνουν ομπρέλες και ξαπλώστρες και ανοίγει ο δρόμος για τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων σε αυτή τη ζώνη εφόσον έχουν κατασκευαστεί εώς τις 28/7/2011.

Μάλιστα, περιλαμβάνει και ρύθμιση με την οποία ο (δημόσιος) παλαιός αιγιαλός θα μπορεί να παραχωρείται σε ιδιώτες και να οικοδομείται.

Οι ρυθμίσεις για τον αιγιαλό, βρίσκονται στο τέταρτο κεφάλαιο του «αναπτυξιακού» σχεδίου νόμου και αφορούν κυρίως τροποποιήσεις του τελευταίου νόμου (ν. 4607/19).

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, οι επίμαχες ρυθμίσεις δεν είναι σίγουρο ότι θα συμπεριληφθούν στο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο, καθώς συνεκτιμώνται πολιτικά και οι αντιδράσεις που πιθανότατα θα συναντήσουν.

Ορισμένες από τις ρυθμίσεις είναι:

• Καταργείται η ρύθμιση με την οποία το ελάχιστο πλάτος μιας παραλίας (πλην εξαιρέσεων) οριζόταν στα 30 μέτρα από τη γραμμή του αιγιαλού.
• Καταργείται ρύθμιση που περιόριζε στο 60% ενός αιγιαλού (μη συνυπολογιζόμενου τυχόν δυσπρόσιτου τμήματός του) τον χώρο που παραχωρείται σε ομπρελοκαθίσματα.
• Επανέρχεται αντ’ αυτού η ελάχιστη απόσταση των 100 μέτρων ανάμεσα στις διαδοχικές παραχωρήσεις, που μπορούν να καλύψουν την υπόλοιπη παραλία.
• Ο (εξ ορισμού δημόσιος, εκτός αν υπάρχουν ιδιωτικά δικαιώματα) παλαιός αιγιαλός παύει να θεωρείται ανεπίδεκτος χρήσης ιδιωτικών δικαιωμάτων και υποχρεωτικά κοινόχρηστος. Αντιθέτως, χαρακτηρίζεται ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου και δύναται να παραχωρείται και να οικοδομείται.
• Ως προς το μίσθωμα για την απλή χρήση ενός αιγιαλού, προτείνεται να υπολογίζεται όχι η αντικειμενική και μισθωτική αξία του πλησιέστερου ακινήτου, αλλά του πλησιέστερου εκτός σχεδίου ακινήτου. Η ρύθμιση αυτή είναι δεδομένο ότι θα μειώσει τα μισθώματα, άρα τα έσοδα του Δημοσίου.
• Στις περιπτώσεις στρατηγικών επενδύσεων, δίνεται η δυνατότητα απευθείας παραχώρησης στον επενδυτή του αιγιαλού και της παραλίας που βρίσκεται όχι μόνο σε επαφή με το ακίνητο, αλλά και σε παρακείμενο χώρο.
• Δίνεται η δυνατότητα απευθείας παραχώρησης της χρήσης του αιγιαλού σε επιχειρηματικά πάρκα με μέτωπο στη θάλασσα.

Αντιδράσεις ΣΥΡΙΖΑ

Αντίθετη στο σχέδιο νόμου της κυβέρνησης είναι η Κατερίνα Παπανάτσιου, η οποία σε ανακοίνωσή της  ελπίζει οι πληροφορίες αυτές να «μην πατάνε στην πραγματικότητα».

Σε δημοσιεύματα του Τύπου διαβάζουμε ότι η Κυβέρνηση πρόκειται να προβεί σε νέες τροποποιήσεις στη νομοθεσία για τον αιγιαλό και την παραλία. Τις τροποποιήσεις αυτές πρόκειται να περιλάβει στο «αναπτυξιακού» σχεδίου νόμου, που αναμένεται να δοθεί τις επόμενες ημέρες σε δημόσια διαβούλευση και αφορούν κυρίως τροποποιήσεις του τελευταίου νόμου (ν. 4607/19) της κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Ευελπιστούμε οι πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει στον τύπο, σχετικά με τις ρυθμίσεις που προωθεί η Ν.Δ για τον αιγιαλό και την παραλία, να μην πατάνε στην πραγματικότητα.

Ευελπιστούμε επίσης, η κατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού, που υπήρξε πρόταγμα της πολιτικής της Κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α και κατοχυρώθηκε επί διακυβέρνησής της, να μην τεθεί σε αμφισβήτηση από τη Νέα Δημοκρατία.

Αν όμως τα δημοσιεύματα αποδειχθούν ορθά, πρόκειται ουσιαστικά για πολιτική στείρας οικονομικής εκμετάλλευσης των πολυτιμότερων κοινόχρηστων πραγμάτων της Χώρας.

Ακόμη δε και το ίδιο το γεγονός της ένταξης τροποποιήσεων που αφορούν τον αιγιαλό και την παραλία, σε ένα αναπτυξιακό νομοσχέδιο, φανερώνει την αντίληψη με την οποία η σημερινή Κυβέρνηση πρόκειται να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί το συγκεκριμένο θέμα, θυσία δηλαδή σε βωμό.

Ο Αιγιαλός και η παραλία είναι πράγματα κοινόχρηστα, ανήκουν σε όλους και σε όλες και δεν μπορούν να γίνουν αντικείμενα στείρας οικονομικής εκμετάλλευσης. Στον βωμό της «ανάπτυξης για την ανάπτυξη» δεν μπορεί να θυσιάζονται τα πάντα.