Τον Χρυσαυγιτισμό θα τον «σκοτώσουμε» όταν τον… ταράξουμε στη Δημοκρατία

Δύο από τα κορυφαία στελέχη της άλλοτε κραταιάς Χρυσής Αυγής κρίθηκαν ένοχοι από το δικαστήριο για την επίθεση στον κοινωνικό χώρο «Συνεργείο». Γιάννης Λαγός και Νίκος Μίχος δεν θα πάνε φυλακή, καθώς η 8μηνη καταδίκη τους έχει ανασταλτικό χαρακτήρα, όμως, το δικαστήριο έστειλε ένα μήνυμα.

Ειδικά μετά την πρόταση του εισαγγελέα να αθωωθούν με βάση φυσικά και το νέο ποινικό κώδικα που πέρασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Οι τζάμπα μαγκιές των φασιστών της Χρυσής Αυγής δεν πρέπει και δεν θα μένουν ατιμώρητες.

Το αυγό του φιδιού που είχε σπάσει πριν από έξι – επτά χρόνια περίπου, μια πληγή της ελληνικής κοινωνίας που είχε αρχίσει και κακοφόρμιζε τώρα δείχνει να κλείνει.

Αυτή η πληγή που ανατροφοδοτήθηκε από την οικονομική, κοινωνική και αξιακή κρίση της χώρας, τώρα δείχνει να επουλώνεται, ίσως αυτό να είναι και το βασικό στοιχείο της κανονικότητας.

Μένει, όμως, μια μεγάλη εκκρεμότητα. Η μεγαλύτερη.

Και αυτή δεν είναι άλλη από τη δίκη για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Εκεί θα κριθούν πολλά.

Θα κριθεί πώς ένα κράτος δημοκρατίας και δικαιοσύνης αντιμετωπίζει τους δολοφόνους αθώων ανθρώπων.

Θα κρίνει το πώς η Ελλάδα μπορεί να αντιμετωπίζει τους φασίστες, απ’ όπου κι αν προέρχονται. Συμψηφισμοί δε γίνονται, αλλά μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν κάπου ανάμεσά μας οι ένοχοι της δολοφονίας των παιδιών της Μαρφίν. Κι αυτοί δεν θα δικαστούν ποτέ.

Θα κρίνει την ικανότητα που έχει η ελληνική κοινωνία να αντιμετωπίζει τους νεοναζί, τους επικίνδυνους για τη δημοκρατία μας και τον τρόπο ζωής μας.

Θα κρίνει σίγουρα και το πολιτικό μέλλον ενός μορφώματος, μιας εγκληματικής οργάνωσης που βρίσκεται μεν σε αποδρομή, αλλά που η απειλή της είναι υπαρκτή.

Και τέλος, θα κρίνει το κατά πόσο αυτοί που είχαν «παραπλανηθεί» όλα αυτά τα χρόνια «αφομοιώθηκαν» και πλέον δεν αποτελούν κίνδυνο.

Μην ξεχνάμε, η Χρυσή Αυγή μπορεί να πάει φυλακή, μπορεί και να διαλυθεί ως πολιτικός φορέας. Ο «χρυσαυγιτισμός» όμως θα υπάρχει, θα βρίσκεται ανάμεσά μας.

Αλλωστε, το μίσος που καλλιεργήθηκε τόσο συστηματικά τα προηγούμενα χρόνια, δεν είναι εύκολο να εξαλειφθεί από τη μια μέρα στην άλλη.

Οι σαχλόμαγκες με τις μαύρες μπλούζες που φώναζαν «αίμα, τιμή, Χρυσή Αυγή», κι έτειναν το χέρι κάνοντας ναζιστικούς χαιρετισμούς, είναι ανάμεσά μας. Και καραδοκούν. Αυτούς πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε ιδεολογικά και να τους απομονώσουμε.

Όχι, τους εχθρούς δεν τους μισούμε. Το μίσος είναι χαρακτηριστικό των αδύναμων ανθρώπων. Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε πει ότι δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε κανέναν να μας σύρει τόσο χαμηλά επιδιώκοντας να τον μισήσουμε.

Όχι, δεν θα γίνουμε σαν κι αυτούς. Δεν θα γίνουμε Μιχαλολιάκος, Κασιδιάρης, Λαγός, Μίχος ή όλοι αυτοί που προσέβαλαν τον πολιτισμό μας, την ιστορία μας και την ηθική μας. Πολλώ δε μάλλον την αισθητική μας.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι αφενός η Δικαιοσύνη να τους τιμωρεί όπως τους αξίζει.

Και αφετέρου η ελληνική κοινωνία να πάψει να τους ανέχεται και να τους υποθάλπει. Αλλά να τους αντιμετωπίζει όπως τους πρέπει.

Τους Χρυσαυγίτες, τους ακροδεξιούς, τους υπερπατριώτες της φακής και όλους εκείνους που θέλουν να μας γυρίσουν δεκαετίες πίσω τους πολεμάς με το να τους ταράζεις στη νομιμότητα, στη Δημοκρατία, στα κοινωνικά δικαιώματα, στην προστασία των αδύναμων.

Τους διαλύεις έχοντας μια ανοικτή χώρα, μια ανεκτική κοινωνία, ένα ανθρώπινο κράτος.

Ας είναι η καταδίκη των Χρυσαυγιτών για τη δολοφονία του Φύσσα το πρώτο χτύπημα νομιμότητας, δικαιοσύνης και Δημοκρατίας.