Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει τη μονοφωνία

Χρειάστηκε να μιλήσει επιτέλους ο πραγματικός «βαθύς ΣΥΡΙΖΑ», για να καταλάβουμε το πρόβλημα που έχουν πάθει στον ΣΥΡΙΖΑ.

Και κανείς δεν εκπροσωπεί περισσότερο τον «βαθύ ΣΥΡΙΖΑ» από τον Θανάση Καρτερό.

Ο κάποτε κομμουνιστής και δημοσιογράφος και μετέπειτα υπεύθυνος διάφορων αποστολών, από τους λόγους του Τσίπρα μέχρι τη… μετάφραση των απαιτήσεων του Ιβάν Σαββίδη, αποφάσισε να μιλήσει μετά από σιωπή μηνών.

Και τι μας είπε; Ότι είχαν πάθει κατάθλιψη μετά τις εκλογές, αλλά τώρα τους πέρασε και επανέρχονται δριμύτεροι να συγκρουστούν με την κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά και με τα «κακά» συγκροτήματα του Τύπου.

Γιατί στον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ακόμη ότι έχασαν τις εκλογές επειδή «δεν τους έπαιξαν τα ΜΜΕ».

Ξεχνούν ότι ανέβηκαν στην εξουσία και κέρδισαν δύο εκλογές και ένα δημοψήφισμα με τα ΜΜΕ στην πραγματικότητα απέναντι.

Παραβλέπουν ότι τα τελευταία 4,5 χρόνια ήταν κυβέρνηση και άρα αντικειμενικά είχαν μεγάλη προβολή. Και έφτιαξαν και δικά τους ΜΜΕ. Και εφημεριδες. Και ραδιόφωνα. Και κανάλια. Και ιστοσελίδες. Και χρήμα μοίραζαν σε αυτά με το τσουβάλι και κάθε είδους εξυπηρέτηση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχασε από τα ΜΜΕ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε από τον εαυτό του. Από τα δικά του λάθη, τις δικές του ανεπάρκειες, τις δικές του παλινωδίες.

Όμως, στον «βαθύ ΣΥΡΙΖΑ», στον Τσίπρα, στον Τζανακόπουλο, στον Παππά, στον Χαρίτση, στον Φλαμπουράρη, στον Καρτερό και στα άλλα προεδρικά στελέχη αρέσει να υποστηρίζουν ότι τους «χτυπούν τα ΜΜΕ».

Γιατί εάν υπάρχει κάτι που αποτελεί πραγματικά εμμονή για την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό είναι η λογική ότι ενημέρωση σημαίνει λιβάνισμα και δη από φιλικά μέσα.

Φάνηκε και στη συνέντευξη στη Θεσσαλονίκη.

Το σε ποιους ήθελαν να δώσουν το λόγο και σε ποιους δεν έδωσαν το λόγο.

Λες και ήθελαν μόνο «πασούλες» για να πει ο Αλέξης το ποίημά του, να το πάρουν τα «φίλια μέσα», να το αναπαράγουν και να είναι χαρούμενοι ότι έκαναν «πολιτική παρέμβαση».

Μόνο που δεν έκαναν πολιτική παρέμβαση. Γιατί δεν ξέρω εάν έχουν ξεπεράσει την κατάθλιψη στον ΣΥΡΙΖΑ, όμως ξέρω ότι έχουν ξεχάσει να κάνουν πολιτική.

Ένα γραφείο τύπου που βγάζει ανακοινώσεις αραιά και που.

Ένα γραφείο τύπου του Τσίπρα που θεωρεί ότι αρκεί να εξασφαλίζει ότι θα γίνονται μόνο φιλικές ερωτήσεις.

Στελέχη που εμφανίζονται και λένε ό,τι τους κατέβει.

Καμιά αποτίμηση πραγματική της κυβερνητικής θητείας.

Καμιά συστηματική και τεκμηριωμένη κριτική της κυβέρνησης.

Κανένα ουσιώδες πρόγραμμα για το τι έχουν να προτείνουν στην κοινωνία.

Και ένας αρχηγός που δεν έχει καμιά διάθεση να κάνει πραγματικά αυτοκριτική.

Έτσι έχετε σκοπό να συνεχίσετε;
Ή απλώς επειδή κάπου κάπου θα βγαίνετε και θα λέτε ότι «τα κυβερνητικά μέτρα είναι νεοφιλελεύθερος όλεθρος», θα έχετε βγάλει την υποχρέωση και θα μπορείτε να ασχοληθείτε με τα εσωκομματικά σας;

Και βέβαια κάποτε θα πρέπει να καταλάβετε ότι η καραμέλα «μας χτυπάνε τα μέσα» δεν πιάνει.

Ιδίως όταν συγκεκριμένα μέσα και βήμα σας έχουν δώσει και τεκμηριωμένη κριτική σας έχουν ασκήσει και φροντίζουν για την ολόπλευρη ενημέρωση του κοινού, την ίδια ώρα που το «επικοινωνιακό σας επιτελείο» και διάφοροι «Ανδριόπουλοι», το μόνο που κάνουν είναι να προσπαθούν να εξασφαλίζουν «ασφαλές» επικοινωνιακό περιβάλλον για τον «ηγέτη».

Καλό είναι να καταλάβουν εκεί στην Κουμουνδούρου ότι η αντιπολίτευση δεν γίνεται με τεμπελιά. Ούτε με τσογλανιά. Και σίγουρα όχι με μονοφωνία και μονολόγους.

Αντιπολίτευση σημαίνει να βγάζεις συμπεράσματα για τις μέρες που κυβέρνησες, να μελετάς την πραγματικότητα και τη συγκυρία, να λογοδοτείς στην κοινωνία, να σφυροκοπάς την κυβέρνηση, κι αυτό πατώντας πάνω στη δική σου επεξεργασία και τη δική σου πρόταση και όχι πάνω σε συνθήματα και σε «μαγικές εικόνες».

Αντιπολίτευση σημαίνει να μην αντιμετωπίζεις το λαό σαν βλάκα.

Σημαίνει ότι σέβεσαι την επιλογή του και κατανοείς ότι πρέπει να τον πείσεις ξανά για να μπορέσεις να κυβερνήσεις ξανά.

Σημαίνει ότι δεν φοβάσαι τα δύσκολα ερωτήματα αλλά τα επιδιώκεις.

Σημαίνει ότι δεν αποστρέφεσαι την κριτική αλλά την επιζητάς.

Σημαίνει ότι πρώτα ακούς και μετά μιλάς.

Και όλα αυτά σημαίνουν ότι δεν ψάχνεις για λιβανιστήρια, αλλά γι’ αυτούς που θα σου κάνουν τα δύσκολα ερωτήματα. Αυτούς που θα σε στριμώξουν. Αυτούς που θα σε φέρουν σε δύσκολη θέση.

Γιατί εάν απέναντι σε αυτούς σταθείς, τότε έχεις κάτι πραγματικά να πεις.

Και ο λαός θα σου δώσει ξανά την εμπιστοσύνη του.

Διαφορετικά, θα σου γυρίσει ξανά την πλάτη.