Πέθανε ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ

Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Ζακ Σιράκ απεβίωσε σήμερα το πρωί σε ηλικία 87 ετών, ανακοίνωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο γαμπρός του, ο Φρεντερίκ Σαλά-Μπαρού.

«Ο πρόεδρος Ζακ Σιράκ έσβησε σήμερα το πρωί ανάμεσα στους δικούς του. Γαλήνια», δήλωσε ο Σαλά-Μπαρού, σύζυγος της Κλοντ Σιράκ.

Ο «μπουλντόζας»

O Ζακ Σιράκ γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1932 στο Παρίσι. Ήταν παντρεμένος από το 1956 με την Μπερναρντέτ Σιράκ, με την οποία απέκτησαν δυο παιδιά.

Ως φοιτητής των Πολιτικών Επιστημών στη γενέτειρά του, ήρθε κοντά στην ιδεολογία του κομμουνισμού. Μάλιστα, το 1950 υπέγραψε τη συνθήκη της Στοκχόλμης για τον περιορισμό της χρήσης των πυρηνικών.

Κατά τη στρατιωτική του θητεία, επέλεξε να υπηρετήσει στην Αλγερία. Όταν επέστρεψε στη Γαλλία, γύρω στο 1958, δούλεψε πρώτα στα ανώτατα κλιμάκια του δημοσίου πριν ασχοληθεί με την πολιτική.

Εκλέχθηκε βουλευτής με το κόμμα UDR του Ζορζ Πομπιντού για πρώτη φορά το 1967. Ο Πομπιντού μάλιστα είχε δώσει στον Σιράκ το ψευδώνυμο «ο μπουλντόζας» για τον ακτιβισμό του στα φοιτητικά του χρόνια.

Έγινε γραμματέας του κράτους το 1968, υπουργός για τις Επαφές με τη Βουλή το 1971, της Γεωργίας το 1972, των Εσωτερικών το 1974.

Την ίδια εποχή στις προεδρικές εκλογές έπαιξε σημαντικό ρόλο υπέρ του Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, στον οποίο εξασφάλισε ένα στήριγμα ενός σταθερού μέρους του κόμματος του Σαρλ ντε Γκωλ. Αυτό τον ανακήρυξε πρωθυπουργό. Ερχόμενος σε ρήξη με τον πρόεδρο, ο Σιράκ άφησε την κυβέρνηση το 1976. Το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, για να σταθεροποιήσει τις θέσεις του κόμματος του Ντε Γκωλ προχώρησε στην επανίδρυση μετατρέποντας το παλιό UDR του Ντε Γκωλ σε Rassemblement pour La republique, του οποίου έγινε πρόεδρος.

Είχε διατελέσει επί 12 χρόνια πρόεδρος της Δημοκρατίας, δύο φορές πρωθυπουργός και δήμαρχος του Παρισιού για 18 χρόνια

Στις εθνικές εκλογές του 1978 το κόμμα του εμφανίστηκε το πιο ισχυροποιημένο στη χώρα. Έβαλε υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας το 1981, δεν έφτασε όμως στην τελική ψηφοφορία. Το 1986, με τη νίκη του επί του Σοσιαλιστικού Κόμματος, έγινε πρωθυπουργός για δεύτερη φορά. Δύο χρόνια αργότερα, έβαλε και πάλι υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας μαζί με το σοσιαλιστή πρόεδρο Μιτεράν, ηττήθηκε και παραιτήθηκε και από το αξίωμα του πρωθυπουργού.

Εκλέχθηκε δήμαρχος του Παρισιού το 1977 και οδήγησε το κόμμα του σε μια νίκη στις πολιτικές εκλογές το 1993. Στις προεδρικές εκλογές το 1995, ο Σιράκ νίκησε στην τελική ψηφοφορία τον σοσιαλιστή υποψήφιο, Λιονέλ Ζοσπέν, εγκαινιάζοντας για τη χώρα μια δεξιά κυβέρνηση.

Μια από τις πρώτες πράξεις κατά τη διάρκεια της προεδρίας του ήταν η επανάληψη των πυρηνικών πειραμάτων στον Ειρηνικό. Στην εξωτερική πολιτική, ο Σιράκ ακολούθησε την προηγούμενη πολιτική γραμμή της Γαλλίας, διατηρώντας σταθερό τον προνομιούχο άξονα με τη Γερμανία. Επανεξελέγη το 2002 με συντριπτική πλειοψηφία, έχοντας απέναντί του τον ακροδεξιό υποψήφιο, Ζαν-Μαρί Λεπέν.

Το 2005 αντιμετώπισε τις ταραχές με τους νεαρούς μετανάστες, που πήραν χαρακτήρα εξέγερσης και ανάγκασαν την κυβέρνησή του να κηρύξει ξανά το νόμο που ίσχυε την περίοδο του Πολέμου στην Αλγερία. Μετά τις προεδρικές εκλογές του 2007 αποσύρθηκε από την πολιτική.

Τα προβλήματα υγείας

Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ εισήχθη το 2016 σε νοσοκομείο του Παρισιού για «θεραπεία οξείας λοίμωξης του αναπνευστικού».

Επιστρέφοντας στο Παρίσι από το Μαρόκο όπου βρισκόταν μαζί με τη σύζυγό του Μπερναντέτ, ο πρώην πρόεδρος «εισήχθη το πρωί στο νοσοκομείο Πιτιέ-Σαλπετριέρ για θεραπεία λοίμωξης των πνευμόνων» εξήγησε ο σύζυγος της κόρης του Κλοντ Σιράκ, Φρεντερίκ Σαλάτ-Μπαρού.

Ο Σιράκ, που φημιζόταν για τη πολύ καλή υγεία του, υπέστη εγκεφαλικό το 2005, κατά τη διάρκεια της δεύτερης προεδρικής θητείας του. Το πρόβλημα επιδείνωσε σημαντικά την υγεία του.

Μετά την αναχώρηση του από το Μέγαρο των Ηλυσίων, ο πρώην πρόεδρος νοσηλεύτηκε επανειλημμένα, με την τελευταία σημαντικότερη περίοδο μία 15ημερη νοσηλεία τον περασμένο Δεκέμβριο. Ο Σιράκ δοκιμάστηκε πολύ από τον θάνατο τον περασμένο Απρίλιο της Λοράνς, της πρωτότοκης κόρης του η οποία υπέφερε πολλά χρόνια από ανορεξία.