ΚΙΝΑΛ : Τα διλήμματα της ηγεσίας, το ΠΑΣΟΚ και οι εκκρεμότητες

Η συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής του Κινήματος Αλλαγής έγινε σε μια αίθουσα στον ημιώροφο του Κάραβελ που τα επιτελικά στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη απέφευγαν, καθώς ξυπνά άσχημες μνήμες.

Σε εκείνη την αίθουσα εμφανίστηκε για τελευταία φορά το… συντεταγμένο ΠαΣοΚ. Σε εκείνη τη συνεδρίαση καρατομήθηκε ο γραμματέας Στέφανος Ξεκαλάκης και τα εκλεγμένα όργανα του κόμματος  αντικαταστάθηκαν από την οργανωτική επιτροπή έκτακτου συνεδρίου.

Ναι, από το 2017 το ΠαΣοΚ βρίσκεται σε διαδικασία εκτάκτου συνεδρίου!

Από τότε, βέβαια, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Τον ίδιο χρόνο, με διαδικασίες που δεν τόλμησε ο ΣΥΡΙΖΑ, 212 χιλιάδες πολίτες ίδρυσαν το Κίνημα Αλλαγής. Είναι βέβαιο ότι οι στόχοι που τέθηκαν το 2017 ήταν πολύ υψηλότεροι από το εκλογικό αποτέλεσμα.

Αλλά κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι το 8% είναι ένα ποσοστό για πέταμα. Και όσοι σπεύδουν να προδικάσουν ότι αυτό το ποσοστό στην πορεία προς τις επόμενες εκλογές θα διαμοιραστεί μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει πρώτον να επανεξετάσουν τις απόψεις τους για τις εκλογικές αντοχές του ΠαΣοΚ και δεύτερον να κοιτάξουν τους δρόμους που έχουν να διανύσουν οι Κυριάκος Μητσοτάκης και Αλέξης Τσίπρας. Δεν είναι, ειδικά του κ. Τσίπρα, στρωμένοι με ροδοπέταλα.

Η τελευταία εκκρεμότητα

Επιστρέφουμε στο ΠαΣοΚ. Είναι η τελευταία εκκρεμότητα της Φώφης Γεννηματά. Και δεν είναι εύκολη υπόθεση όπως έδειξε και η σχετική αναφορά του Νίκου Ανδρουλάκη. «Το ΠΑΣΟΚ υπάρχει χωρίς το ΚΙΝΑΛ αλλά το ΚΙΝΑΛ δεν υπάρχει χωρίς το ΠαΣοΚ». Δηλαδή; Πώς απαντά αυτή η ρήση στα καταστατικά και πολιτικά ζητήματα που αναμένεται να θέσει ο Παύλος Γερουλάνος;

Τυπικά η θητεία της Φώφης Γεννηματά, ως προέδρου του ΠαΣοΚ έχει λήξει. Και καταστατικά, προβλέπεται ότι η εκλογή του προέδρου του ΠαΣοΚ γίνεται από τη βάση. Μπορεί να υπάρξει μια τέτοια διαδικασία;

Πόσο σοβαρή θα είναι η εικόνα της εκλεγμένης από τη βάση επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής, και η οποία δεν αμφισβητείται, να κάνει προεκλογική εκστρατεία για να διεκδικήσει την επανεκλογή της σε μια συνιστώσα του κόμματος, την ώρα που Μητσοτάκης και Τσίπρας εμφανίζονται πρόθυμοι αλλά και έτοιμοι να διαλύσουν τον ενδιάμεσο χώρο;

Τυπικά επίσης, το ΠαΣοΚ θα πρέπει να πάει σε συνέδριο, με εκλογή συνέδρων από τις οργανώσεις του, οι οποίοι θα εκλέξουν τον γραμματέα και τα άλλα όργανα του, από τη στιγμή που δεν τίθεται θέμα ηγεσίας.

Δημοκρατική διαδικασία η οποία συνήθως συνοδεύεται από θέσεις για το πολιτικό στίγμα και τη στρατηγική του κόμματος.  Ναι, αλλά θα γίνει μετά την ολοκλήρωση της πολιτικής και προγραμματικής συνδιάσκεψης του Κινήματος Αλλαγής η οποία, όπως λέγεται, θα καθορίσει το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα του κόμματος. Δηλαδή τελειώνουμε με τη μια διαδικασία και πάμε σε μια άλλη. Σε διαδικασίες να βρισκόμαστε.

Είναι φανερό ότι η εμμονή στην τήρηση του γράμματος του καταστατικού του ΠαΣοΚ, θα οδηγήσει σε κωμικές  καταστάσεις και εικόνες.

Άρα θα πρέπει να βρεθεί μια φόρμουλα που θα τις αποτρέψει.

Τα δύο βασικά δεδομένα

Σε κάθε περίπτωση, στη  συζήτηση για «επιστροφή στο ΠαΣοΚ», υπάρχουν δύο δεδομένα.

Το πρώτο είναι ότι η «επιστροφή στο ΠαΣοΚ», με την έννοια της επιστροφής στην οργανωτικής του αυτοτέλειας, είναι αυταπάτη, ανάλογη, αν όχι χειρότερη, του Τσίπρα με το  μνημόνιο.  Όταν ακούς τον Νίκο Σαλαγιάννη να λέει στην κεντρική επιτροπή ότι το Κίνημα Αλλαγής «είναι πολιτική επιλογή, είναι και ανάγκη», το συμπέρασμα είναι απλό. Χωρίς το Κίνημα Αλλαγής δεν υπάρχει ο χώρος. Η επιστροφή στο ΠαΣοΚ είναι πρακτικά αδύνατη και λόγω των χρεών του. Και αυτό το ξέρουν από πρώτο χέρι όσοι θέτουν μετ επιτάσεως το θέμα.

Δεύτερον, ότι το ΠαΣοΚ, ανεξάρτητα από το εάν είναι ένα βήμα πίσω από το Κίνημα Αλλαγής, για να εμφανίζεται στοιχειωδώς ως κόμμα, και όχι ως σφραγίδα, πρέπει να αποκτήσει οργανωτική σπονδυλική στήλη.  Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό. Αντιθέτως μπορεί να μετατρέψει ένα νεκρό κόμμα, σε μια ενεργό συνιστώσα η οποία μπορεί, επιπροσθέτως, να αποτελέσει πεδίο δράσης και ανάδειξης και άλλων νέων ανθρώπων.

Ήλθε, λοιπόν, η ώρα του ΠαΣοΚ.  Όχι για να επιστρέψει αλλά για να συνειδητοποιήσει ότι μόνο του, δεν μπορεί να αποτελέσει το μέλλον. Και ότι το καλύτερο που έχει να κάνει, σε αυτή τη φάση, είναι να συνδράμει στην ενίσχυση του καινούργιου.