Λαϊλιάς : Τόπος αναψυχής και καύχημα των Σερραίων

Ο σημαντικότερος δασικός πνεύμονας της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών, ο Λαϊλιάς, τόπος αναψυχής και καύχημα των Σερραίων, αποτελεί τμήμα της οροσειράς της Βροντούς (υψόμετρο 1.849), βρίσκεται δε σε απόσταση περίπου 25 χλμ Β από την πόλη των Σερρών.

Το δασικό σύμπλεγμα του Λαϊλιά, έκτασης σχεδόν 32.500 στρεμμάτων, καλύπτεται κυρίως από δασική πεύκη και οξιά.

Κατά την επικρατέστερη εκδοχή, η ονομασία Λαϊλιάς προήλθε από παραφθορά τουρκικής λέξης (γιαϊλιάς ή γιαϊλάς) που σήμαινε την εξοχή, τον τόπο αναψυχής ή παραθερισμού (το δάσος των Σερρών αποτελούσε άλλοτε θέρετρο των Τούρκων).

Πάντως, πιθανολογείται ετυμολογική συσχέτιση του Λαϊλιά και με τον Προφήτη Ηλία, τον κύριο της βροχής, των βροντών και των κεραυνών, ο οποίος τιμάται στα ξωκλήσια που είναι διεσπαρμένα στα ψηλώματα, στις κορυφές λόφων και βουνών της πατρίδας μας.

Ο Λαϊλιάς στο πέρασμα του χρόνου

Η περιοχή του Λαϊλιά κατοικήθηκε από τους Προϊστορικούς Χρόνους.

Ο τούρκος περιηγητής Εβλιά (Εβλιγιά) Τσελεμπή, ο οποίος επισκέφθηκε το Λαϊλιά το 17ο αιώνα, εξυμνεί τις φυσικές ομορφιές και το κλίμα της περιοχής, ενώ αναφέρεται στις κτιριακές εγκαταστάσεις που υπήρχαν εκεί προς εξυπηρέτηση των χιλιάδων παραθεριστών.

Κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου οι Σερραίοι συνήθιζαν να ανταμώνουν στο οργανωμένο θέρετρο που υπήρχε στο δάσος του Λαϊλιά.

Η φυσιογνωμία του Λαϊλιά

Πανύψηλα δέντρα, απόκρημνες χαράδρες και τεράστιοι βράχοι συνθέτουν την εικόνα της περιοχής του Λαϊλιά, όπου το κλίμα είναι υπέρυγρο, με δριμύ χειμώνα.

Τον επισκέπτη του δάσους του Λαϊλιά εντυπωσιάζουν η πλούσια χλωρίδα (εκατοντάδες φυτικά είδη, ορισμένα σπάνια) και πανίδα του (θηλαστικά, πτηνά, ερπετά, αμφίβια).

Τα βράχια του Λαϊλιά προσφέρονται για αναρρίχηση, ενώ οι δασικές διαδρομές είναι κατάλληλες για πεζοπορία, ορεινή ποδηλασία, σκι δρόμων αντοχής, οδήγηση 4×4 κ.ά.

Ένα από τα γραφικά μονοπάτια του Λαϊλιά οδηγεί σε έναν τεράστιο μονόλιθο, το λεγόμενο βράχο της Κατίγκας. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, η εν λόγω νεαρή γυναίκα αυτοκτόνησε επί Τουρκοκρατίας πέφτοντας από τον ομώνυμο βράχο στη βαθιά χαράδρα της περιοχής.

Εντός του δασικού συμπλέγματος του Λαϊλιά, σε υψόμετρο 1.470, υπάρχει ένα ανακηρυγμένο μνημείο της φύσης, ο αποκαλούμενος σφαγνώνας του Λαϊλιά. Πρόκειται για μια βαλτώδη και ελώδη έκταση με σπάνια είδη της ελληνικής χλωρίδας, που παρουσιάζει παλαιοβοτανικό ενδιαφέρον.

Το Καταφύγιο Λαϊλιά

Χτισμένο σε υψόμετρο 1.500 και σε απόσταση μόλις 3 χλμ από το χιονοδρομικό κέντρο της περιοχής, το Καταφύγιο Λαϊλιά «Χρήστος Καραμπουρούνης» μπορεί να φιλοξενήσει έως 50 άτομα στους χώρους του.

Το Χιονοδρομικό Κέντρο Λαϊλιά

Δημιούργημα του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου (EOΣ) Σερρών, το Χιονοδρομικό Κέντρο Λαϊλιά διαθέτει μία πίστα καταβάσεων 1.200 μ., μία πίστα δρόμων αντοχής διάθλου, χώρο εκμάθησης αρχαρίων, δύο συρόμενους αναβατήρες, σύγχρονο σαλέ με εστιατόριο, αναψυκτήριο και κοιτώνες, πάρκινγκ.

*Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο παρόν άρθρο προέρχονται από το διαδικτυακό τόπο του Καταφυγίου Λαϊλιά (katafigiolailias.gr).