Το θέατρο, η πολιτική και ένα ντιμπέιτ που δεν έγινε
Στη δραματουργία λέγεται «παράλληλοι μονόλογοι». Τι είναι στην ουσία; Ενας διάλογος που γίνεται με διαμεσολαβητή το κοινό.
Spotlight
-
Η νέα Κομισιόν διαμορφώνεται – Ποιος θα πάει πού; – Τα ονόματα που «παίζουν» για την Ελλάδα
-
Η Patricia και ο Dan επέλεξαν ένα χωριό στην Κρήτη για να ζήσουν - Τι λένε τώρα για την απόφασή τους
-
Το ρινικό εμβόλιο για τον κορονοϊό κάνει αυτό που τα υπόλοιπα δεν μπορούν: Σταματά τη μετάδοση του ιού
-
Συνελήφθη 39χρονος που χτύπησε άγρια με ζώνη τη σύντροφό του μπροστά στα ανήλικα παιδιά τους
Στη δραματουργία λέγεται «παράλληλοι μονόλογοι». Τι είναι στην ουσία; Ενας διάλογος που γίνεται με διαμεσολαβητή το κοινό. Αντί δηλαδή δύο ρόλοι να συνομιλούν μεταξύ τους, μονολογούν αλλά είναι σαν να απαντούν ο ένας στον άλλον. Νομίζω ότι αυτό αρέσει στους θεατές. Ισως επειδή, με κάποιον τρόπο, τους δίνει την αίσθηση ότι συμμετέχουν στην παράσταση. Αντίστοιχα, υπάρχει και το ξεπερασμένο και εντελώς «παλιακό» πλέον «μετωπικό παίξιμο». Οι ηθοποιοί δηλαδή, ενώ απευθύνονται ο ένας στον άλλον, μιλούν στραμμένοι προς το κοινό. Χάλια.
Κλισέ μεν αλλά είναι γεγονός ότι η πολιτική μοιάζει πολύ συχνά – και ιδιαίτερα στην εποχή μας – με κακό θέατρο. Ιδιαίτερα όταν παρεισφρέουν σε αυτήν όχι ακριβώς πολιτικοί αλλά «ρολίστες». Που υποδύονται δηλαδή έναν συγκεκριμένο ρόλο πέραν του οποίου είναι σαν το ψάρι έξω από το νερό. Τέλος πάντων, το μετωπικό παίξιμο που λέγαμε προηγουμένως είναι κακό θέατρο. Και εξίσου κακή πολιτική.
- Ποιος είναι ο στόχος των δύο συνεντεύξεων;
- Μπορούν δύο παράλληλοι τηλεοπτικοί μονόλογοι να καλύψουν το κενό μιας τηλεοπτικής αντιπαράθεσης που προεκλογικά δεν έγινε και μετεκλογικά δεν θα γίνει;
- Τι ουσία έχουν οι διαδικτυακές αντιπαραθέσεις όταν περιορίζονται σε ευφυολογήματα;
Διαβάστε περισσότερα στην έντυπη έκδοση της εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ της Παρασκευής
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις