Την απονομή του Νομπέλ Ειρήνης στον πρωθυπουργό της Αιθιοπίας Αμπί Αχμέντ Άλι για τη συμβολή του στη συμφιλίωση με την Ερυθραία σχολιάζει ο γερμανικός τύπος. Άλλα θέματα, η τουρκική επέμβαση στη Συρία και το προσφυγικό.
«Ελπίδα για την Αιθιοπία» είναι ο τίτλος σχολίου στην πρώτη σελίδα της Frankfurter Allgemeine Zeitung αναφορικά με την απονομή του Νομπέλ Ειρήνης στον πρωθυπουργό της Αιθιοπίας Αμπί Αχμέντ Άλι για τη συνεισφορά του στην αποκατάσταση των σχέσεων με τη γειτονική Ερυθραία μετά από πολλά χρόνια ένοπλων συγκρούσεων και έχθρας. Η FAZ σημειώνει: «Υπάρχει πάντα κάποιο ρίσκο όταν τιμάται με βραβείο Νόμπέλ Ειρήνης ένας αρχηγός κράτους ή κυβέρνησης που δεν έχει πολλά χρόνια πολιτικής πορείας. Το βραβείο μπορεί να αποβεί βάρος για αυτόν που το λαμβάνει, γιατί θα πρέπει να φανεί και στο μέλλον αντάξιος. Αλλά και για την Επιτροπή στο Όσλο ενέχει ρίσκο γιατί μπορεί να αποδειχθεί η απόφασή της αργότερα εσφαλμένη (….) Ωστόσο ένα Νομπέλ Ειρήνης μπορεί να λειτουργήσει ως ενθάρρυνση και να δώσει δύναμη. Υπό αυτό το πρίσμα η απόφαση να δοθεί το Νομπέλ Ειρήνης στον Αμπί Αχμέντ Άλι είναι μια καλή επιλογή».
Σύμφωνα με το σχόλιο ο νεαρότερος αρχηγός κυβέρνησης στην Αφρική, που ανέλαβε πρωθυπουργικά καθήκοντα σε ηλικία 41 ετών τον Απρίλιο του 2018 «χρειάστηκε μόνο μερικές εβδομάδες για να προσεγγίσει την εχθρό Ερυθραία και λίγους μήνες για να θέσει τέλος στη διαμάχη των δύο χωρών για τα σύνορα, μια διαμάχη που κόστισε τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους από το 1998 (…) O Αμπί Αχμέντ Άλι χάραξε επίσης νέους δρόμους και στο εσωτερικό της χώρας του. Πολιτικοί κρατούμενοι απελευθερώθηκαν και ξεκίνησαν μεταρρυθμίσεις. Η χώρα με τις σαθρές δομές και τις συγκλονιστικές αναταραχές απέκτησε ξανά ελπίδα».
Από την πλευρά της η Süddeutsche Zeitung παρατηρεί σε σχόλιό της ότι η Επιτροπή των Βραβείων Νομπέλ με την επιλογή του πρωθυπουργού της Αιθιοπίας «βραβεύει έτσι έμμεσα ολόκληρη την Αφρική. Μια ήπειρο γεμάτη από ανθρώπους που εργάζονται με όλη τους τη δύναμη για την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα –ακόμη κι αν ο υπόλοιπος κόσμος της δίνει ελάχιστη σημασία. Σε μια εποχή που εθνικιστικές λαϊκιστικές δυνάμεις τροφοδοτούν διεθνείς συγκρούσεις, το Νομπέλ Ειρήνης στον Αμπί Αχμέντ υπενθυμίζει τη σημασία της προσέγγισης των αντιπάλων και της επίτευξης συμβιβασμών».
«Απαιτείται πίεση προς την Τουρκία»
Πλήθος σχολίων στον γερμανικό τύπο και για την επέμβαση της Τουρκίας στη βόρεια Συρία. Σε σχόλιο της Süddeutsche Zeitung τίθεται το ερώτημα ποια μέτρα θα μπορούσε να επιβάλει ως κυρώσεις πλέον η ΕΕ στην Τουρκία. Και σημειώνει: «Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις έχουν έτσι κι αλλιώς παγώσει. Η διεύρυνση της τελωνειακής ένωσης προς το παρόν δεν συζητείται. Και τα κονδύλια για την αντιμετώπιση του προσφυγικού δεν μπορεί η ΕΕ να περικόψει, διότι ο Ερντογάν θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει ως δικαιολογία για να αφήσει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να περάσουν στην Ευρώπη. Αυτό που πραγματικά θα μπορούσε να ταρακουνήσει στ´ αλήθεια την Άγκυρα θα ήταν να σταματήσουν οι επενδύσεις. Για παράδειγμα το σχεδιαζόμενο εργοστάσιο της VW. Αλλά τα μέτρα οικονομικού μποϋκοτάζ είναι ευαίσθητα. (…) Tι απομένει λοιπόν; Διαπραγματευτικές προσπάθεις, ακόμη κι αν είναι κουραστικές. Γι´ αυτό ήταν καλό που ο ΓΓ του ΝΑΤΟ Γενς Στόλντενμπεργκ πήγε στην Kων/πολη. Και η ΕΕ πρέπει να ασκήσει πίεση στην Άγκυρα, αλλά θα πρέπει να προσέξει και να σκεφτεί κάτι, ώστε να μην είναι εύκολο στον Ερντογάν να ρίξει πάλι το φταίξιμο στη ‘Δύση’».
«Η συμφωνία ΕΕ – Toυρκίας απέτυχε»
Συνέντευξη στο περιοδικό Der Spiegel παραχώρησε ο Σπύρος Απέργης, δικηγόρος Αθηνών με ειδίκευση στο προσφυγικό δίκαιο και τ. μέλος των Ανεξάρτητων Επιτροπών Προσφυγών, που έχουν ως αρμοδιότητα την εξέταση αιτημάτων ασύλου σε δεύτερο βαθμό. Μιλά για την διαδικασία εξέτασης των αιτήσεων ασύλου, τις επιφορτισμένες ελληνικές αρχές αλλά και την προσφυγική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Σύμφωνα με τον Σπ. Απέργη «επί του παρόντος σε πρώτο βαθμό εξετάζονται 70.000 αιτήσεις ασύλου, αλλά οι αρχές ασύλου δεν είναι επαρκώς προετοιμασμένες. Οι περισσότεροι υπάλληλοι έχουν συμβάσεις ορισμένου χρόνου, κάτι που οφείλεται στην αναποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης αλλά και στα προγράμματα λιτότητας που περιπλέκουν το θέμα της μόνιμης απασχόλησης σε κρατικές υπηρεσίες στην Ελλαδα (…) Σε δεύτερο βαθμό εκκρεμούν 15.000 υποθέσεις για την ώρα». Αναφορικά με τη Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και τις συνεχιζόμενες προσφυγικές ροές εκτιμά ότι «η συμφωνία απέτυχε» και ότι «οι περισσότεροι άνθρωποι που φτάνουν στην Ελλάδα έχουν προσφυγικό προφίλ». Ο Σπ. Απέργης εκφράζει επίσης την ανησυχία ότι «η στάση της Τουρκίας (σσ: αναφορικά με την επίθεση στη Συρία) αυξάνει τον κίνδυνο για ένα νέο προσφυγικό ρεύμα. Και η θέληση του Ερντογάν να στείλει τους πρόσφυγες από τη Συρία σε μια ζώνη ασφαλείας πίσω στη Συρία, γεννά επίσης το ερώτημα αν η ίδια η Τουρκία μπορεί να θεωρηθεί ασφαλής τρίτη χώρα».
«Παγκόσμιο ειρηνοποιό» χαρακτηρίζει τον Τζίμι Κάρτερ ο Μαχμούντ Αμπάς, τονίζοντας πως κατέβαλε ακούραστα προσπάθειες «για να εξευρεθεί δίκαιη και διαρκής λύση στη Μέση Ανατολή».
Στην υπηρεσία του ΟΗΕ επιρρίπτει η Χαμάς την ευθύνη για τη φονική επίθεση σε οχηματοπομπή με βοήθεια του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 2 ανθρώπων.
Πύραυλο εκτόξευσαν οι Χούθι κατά του Ισραήλ, ο στρατός του οποίου ανακοίνωσε ότι τον αναχαίτισε, αλλά συντρίμμια του έπεσαν στην πόλη Μπέιτ Σάμες, κοντά στην Ιερουσαλήμ.
Οι απατεώνες χρησιμοποιούν έναν εξελιγμένο τύπο πορτοφολιού για να ξεγελάσουν τους… αφελείς απατεώνες, οι οποίοι μπορεί να χάσουν μικρά ποσά υπό τη μορφή τελών συναλλαγής
Η Ρωσία δια στόματος Σεργκέι Λαβρόφ απέρριψε τις προτάσεις της ομάδας Τραμπ για ειρήνη με την Ουκρανία. Αναφορές υπήρξαν στην Ταϊβάν, την Γεωργία, την Μέση Ανατολή και το ΝΑΤΟ.
Με το σενάριο του σαμποτάζ να παραμένει κυρίαρχο για την Φινλανδία και την Εσθονία, οι Φινλανδοί ισχυρίζονται πως υπάρχει σημάδι από σύρσιμο άγκυρας μήκους 100 χιλιομέτρων στη Βαλτική.
Η συζήτηση γύρω από την τσάντα δεν είναι μόνο για το μοναδικό υλικό της, αλλά και για την ευχάριστη ειρωνεία που φέρνει στην τρέχουσα τάση της πολυτέλειας.
Εκείνη ισχυρίστηκε ότι το έκανε, ο Τζίμι Κάρτερ ισχυρίστηκε ότι δεν το έκανε. Τι πραγματικά συνέβη κατά τη διάρκεια εκείνου του δείπνου στο παλάτι του Μπάκιγχαμ τον Μάιο του 1977.
