Για τα παιδιά που δεν θα γίνουν ποτέ σημαιοφόροι

Για άλλη μια φορά γίνεται θέμα συζήτησης το θέμα των σημαιοφόρων.

Η κυβέρνηση επαναφέρει να δίνεται η σημαία στους αριστούχους, γιατί λέει έτσι θα επιβραβεύεται η προσπάθεια και όχι η τύχη.

Δάσκαλος δεν είμαι για να κρίνω τι είναι παιδαγωγικά πιο σωστά.

Όμως, έχω βαρεθεί να ασχολούμαστε μόνο με τα παιδιά που θα πάρουν τη σημαία.

Όπως έχω βαρεθεί κάθε χρόνο πάντα τα φώτα της δημοσιότητας να πέφτουν πάνω σε αυτούς που πετυχαίνουν πρωτιές στις πανελλήνιες.

Γιατί ποτέ δεν ασχολούμαστε με όλα τα άλλα παιδιά, αυτά που δεν θα γίνουν ποτέ σημαιοφόροι, αυτά που δεν θα πρωτεύσουν ποτέ στις πανελλήνιες.

Αυτά που είναι η συντριπτική πλειοψηφία.

Τα παιδιά αυτά δεν είναι ούτε άχρηστα ούτε ανίκανα, επειδή δεν πετυχαίνουν υψηλές βαθμολογίες και «πρωτιές».

Απλώς μπορεί να μην αντέχουν ένα σχολείο που παραμένει ξένο προς τη ζωή τους και βαρετό.

Να κατανοούν, διαισθητικά προφανώς, ότι η παρέα, το παιχνίδι, το φλερτ μπορεί να είναι επίσης μαθήματα ζωής.

Να έχουν όνειρα που δεν περνούν απαραίτητα από τις πανελλήνιες και τις «σχολές υψηλής ζήτησης».

Γιατί και αυτά τα παιδιά μεγαλώνουν, ψάχνονται, εργάζονται, δημιουργούν.

Αναρωτιέμαι πολλές φορές μήπως αντί να μεγαλώνουμε παιδιά για να ζήσουν καλά και να δημιουργήσουν, εκπαιδεύουμε άλογα κούρσας που μετά ανακαλύπτουν ότι η ζωή δεν είναι κούρσα.

Γιατί πολλές φορές περισσεύει το άγχος και η πίεση και ξεχνάμε την ουσία.

Και μη βιαστείτε να με πείτε οπαδό της… ήσσονος προσπάθειας.

Πιστεύω στη σκληρή δουλειά, στη συνεχή βελτίωση, στην προσπάθεια να ξεπερνάς τα όρια, να κάνεις κάτι όλο και πιο καλό.

Όμως, αυτό σημαίνει μεράκι, δημιουργικότητα.

Όχι άγχος και κυνήγι «του βαθμού», του όποιου βαθμού.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να φορτώνουμε τα παιδιά που «δεν θα πάρουν τη σημαία» ούτε με το αίσθημα της αποτυχίας, ούτε με ενοχή.

Να τους μάθουμε την αξία της προσπάθειας, αλλά της προσπάθειας με στόχο και όραμα.

Να τους μάθουμε να αγωνίζονται και όχι να εξετάζονται.

ΥΓ. Καλό είναι πάντως να θυμόμαστε ότι στους ανθρώπους που δεν ήταν καλοί μαθητές περιλαμβάνονται ο Τσαρλς Ντίκενς, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο Τόμας Έντισον και ο Τσάρλι Τσάπλιν.