Τζόκερ : Πώς γυρίστηκε η ανατριχιαστική σκηνή στα σκαλιά

Αν υπάρχει μία σκηνή από την ταινία «Joker» με τον Χοακίν Φίνιξ, η οποία έκανε γρήγορα τον γύρο του Διαδικτύου και έδωσε έμπνευση στους κριτικούς κινηματογράφου, τότε αυτή σίγουρα ήταν η σκηνή του χορού του Τζόκερ στα σκαλιά.

Η σκηνή από μόνη της είναι ένα καλλιτεχνικό αριστούργημα, όχι μόνο εξαιτίας της ανάλαφρης κίνησης του Χοακίν Φίνιξ, ο οποίος αποδεικνύει πως εκτός από εξαιρετικός ηθοποιός έχει ταλέντο και στο χορό, αλλά και γιατί μας δείχνει ένα ακόμη από τα πρόσωπα αυτού του χαρακτήρα.

Πώς έγινε το γύρισμα του χορού στα σκαλιά – Οι δυσκολίες και ο αυτοσχεδιασμός

Άλλωστε ο ίδιος Χοακίν Φίνιξ εξήγησε σε συνέντευξη του πως ο χορός στις σκάλες δεν ήταν τελικά εύκολη υπόθεση.

«Εκανα το λάθος να μην κάνω πρόβα στις σκάλες, πριν από το γύρισμα. Ηταν πολύ στενές και πιο κοντές από ό,τι περίμενα… Αυτό που θεωρώ όμως ενδιαφέρον στη σκηνή είναι ότι τη βλέπουμε μέσα από δύο φακούς – αυτόν της πραγματικότητας με 24 καρέ το δευτερόλεπτο, όπου η κίνηση μοιάζει διακεκομμένη και άρρυθμη, ενώ ο υποκειμενικός φακός του Joker τη δείχνει γεμάτη χάρη, αργή και ρευστή» είχε τονίσει ο Φίνιξ στην συνέντευξη Τύπου.

«Για τη χορογραφία στις σκάλες δούλεψα με τον εξαιρετικό χορογράφο Μάικλ Αρνολντ. Μου μιλούσε για το λεξιλόγιο του χορού, δίνοντας σημασία όχι τόσο σε συγκεκριμένα βήματα όσο στην ιδέα του χορού. Η προετοιμασία αυτή επηρέασε πολύ τις δύο πλευρές του χαρακτήρα μου – του Αρθουρ και του Τζόκερ», είχε πει ο ηθοποιός, υπογραμμίζοντας πως στόχος του ήταν ο χορός να είναι αυτοσχέδιος.

Ειδικός μιλά για το νόημα πίσω από τις φιγούρες του Τζόκερ

Φαίνεται λοιπόν πως ο Φοίνιξ όχι μόνο δεν πήγε «by the book», αλλά προσπάθησε να εκφράσει πολλά συναισθήματά μαζί με τον τρόπο και τον ρυθμό που χόρευε.

«Δεν είναι μόνο ο τρόπος με τον οποίο κινείται, με ακαλλιέργητη φινέτσα, είναι επίσης και το γεγονός ότι μοιάζει ονειροπόλος, ζωώδης, σαν ροκ σταρ. Όταν τεντώνει τα χέρια του στο πλάι, είναι σαν να καλεί το φάντασμα του Jim Morrison ή του Brandon Lee στο ‘The Crow’. Έχει να κάνει περισσότερο με τον εκλεπτυσμένο τρόπο που το σώμα του εκφράζει τα συναισθήματά του», αναφέρει η κριτικός χορού των New York Times, Gia Kourlas σε πρόσφατο άρθρο της.

Πρόσθεσε πως αυτό που προσπαθεί να δείξει ο Φοίνιξ είναι πως ο χορός είναι η διαφυγή του. «Χλωμός και λιπόσαρκος, με τα κυματιστά μαλλιά του κολλημένα στις άκρες του προσώπου θυμίζει Ρούντολφ Νουρέγιεφ ή Σεργκέι Πολουνίν. Το δέρμα του τεντώνεται απότομα στους μυς και στα πλευρά του. Δεν κάνει μπαλέτο, έχει όμως την ικανότητα να περιστρέφει το σώμα του, και ειδικά την πλάτη του, επιδεικνύοντας παράξενες, φρικιαστικές γωνίες.» καταλήγει η κριτικός.

«Όταν άκουσα την μουσική σκέφτηκα πως απλώς πρέπει να απεικονίσουμε έναν Τζόκερ ο οποίος εκφράζεται χωρίς να μιλά, αλλά με έναν τρόπο ο οποίος μας κάνει να σκεφτούμε πως μόνο αυτός θα μπορούσε να το κάνει έτσι», είπε ο Χοακίν Φοίνιξ πρόσφατα σε συνέντευξη του στον Τζίμι Κίμελ φανερώνοντας πως τελικά ο χορός στα σκαλιά δεν ήταν εύκολη υπόθεση.