Πετρέλαιο θέρμανσης : Ο Τσακαλώτος εξηγεί τι εννοούσε με την «προστασία του περιβάλλοντος»

Διευκρινίσεις σχετικά με όσα υποστήριξε για το ακριβό πετρέλαιο θέρμανσης, έδωσε ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος.

Υπενθυμίζεται, ότι σε χτεσινές του δηλώσεις ο Ευ. Τσακαλώτος σχολίασε τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στα καύσιμα, με αφορμή και τη διάθεση του πετρελαίου θέρμανσης.

Συγκεκριμένα, είπε ότι ο ΕΦΚ είναι σημαντικός για την πάταξη του λαθρεμπορίου στα καύσιμα και συμπλήρωσε ότι το ακριβό πετρέλαιο θέρμανσης βοηθάει και στη μείωση της χρήσης του συμβάλλοντας έτσι στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων.

Στην προσπάθεια του να εξηγήσει τις δηλώσεις του, ο πρώην υπουργός, σε ανάρτησή του στο Facebook, αναφέρει ότι αυτό που είπε είναι ότι είναι πιο αποτελεσματική και στοχευμένη η πολιτική του επιδόματος θέρμανσης, από την μείωση των φόρων στα καύσιμα.

Η ανάρτηση του Ευκλείδη Τσακαλώτου

Όταν γίνεται μία συζήτηση και κάποιος υποστηρίζει το επίδομα θέρμανσης έναντι της μείωσης του φόρου στο πετρέλαιο γιατί είναι πιο στοχευμένη πολιτική, και μπορεί ταυτόχρονα να καλύψει τις ανάγκες των ανθρώπων για θέρμανση αλλά και να εξοικονομήσει πόρους για να καλυφθούν άλλες ανάγκες όπως η παιδεία και η υγεία και η «είδηση» βγαίνει αποκρύπτοντας όλη την κουβέντα και για το επίδομα και για τις άλλες ανάγκες τότε έχουμε κακή δημοσιογραφία.

Το ίδιο έχουμε και όταν από τη φράση «είχαμε πρόγραμμα είχαμε σχέδιο άλλα είχαμε και ελλείμματα» κάποιος ξεχνάει τα πρώτα 2/3. Αν κάποιος πιστεύει ότι οι πολιτικοί τα ξέρουν όλα, είναι έμπειροι για τα πάντα, και δεν κάνουν ποτέ λάθη, λυπάμαι αλλά θα τον απογοητεύσω.

»Το να μην κάνεις λάθη είναι αδύνατο, το να τα παραδέχεσαι και να τα διορθώνεις απαραίτητο. Η αριστερά το 2015 ανέλαβε την κυβέρνηση όχι γιατί κατείχε την απόλυτη αλήθεια. Αλλά γιατί ήταν ιστορικά αναγκαίο να αναχαιτιστεί η ανθρωπιστική κρίση, να βγούμε από τα μνημόνια, να βρεθεί λύση για το χρέος, να γίνουν δημοκρατικές τομές, να αλλάξει πορεία η χώρα.

»Και η αριστερά τα κατάφερε. Και αν βρισκόμασταν πάλι εκεί, πάλι θα αναλαμβάναμε την ευθύνη. Γιατί η κοινωνία δεν είχε, δεν έχει και δεν θα έχει την πολυτέλεια να περιμένει »να ωριμάσουν οι συνθήκες»».