Τον φασισμό τον νικάς κάθε μέρα και παντού

Ενας πολίτης βρίσκει έναν πρώην πρωθυπουργό στο αεροπλάνο της γραμμής και του επιτίθεται. Τον χαρακτηρίζει προδότη, του λέει ότι πούλησε τη χώρα, ότι είναι παράνομος και άλλα τέτοια.

Θα μπορούσε να ήταν στο δρόμο να τον είχε χτυπήσει κιόλας. Να ξεχάσουμε άραγε τις φορές εκείνες που πολιτικοί χτυπήθηκαν από… αγανακτισμένους πολίτες;

Να ξεχάσουμε τον νυν υπουργό, Κωστή Χατζηδάκη με τα αίματα στο πρόσωπό του;

Ασφαλώς και δεν πρέπει να ξεχνάμε. Ασφαλώς και δεν πρέπει να επικροτούμε τέτοιες συμπεριφορές.

Ο κόσμος νομίζει ότι έχει δικαίωμα να βρίζει, να χτυπά, να παρενοχλεί τους πολιτικούς επειδή τους ψηφίζει. Νομίζει ότι μπορεί να συμπεριφέρεται με φασιστικό τρόπο επειδή πιστεύει ότι του χρωστάνε κάτι, ότι κάθε πολιτικός πρέπει να στέκεται σούζα και να μη μιλάει, να μην αντιδρά σε τίποτε, σε καμιά προσβολή.

Η εικόνα του πρώην πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, να προσπαθεί να συμπεριφερθεί με κόσμιο τρόπο απέναντι σε μια γυναίκα που τον βρίζει, είναι ενδεικτική μιας κατάστασης που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα.

Μιας κατάστασης που λέει ότι πρέπει να δέχονται οι πολιτικοί τις προσβολές γιατί «έτσι γουστάρει» του καθενός.

Στην περίπτωση του Τσίπρα, όμως, υπάρχει και μια σημαντική λεπτομέρεια. Η κυρία είναι χρυσαυγίτισσα. Είχε πάει σε εκδήλωση του χρυσαυγίτη ευρωβουλευτή Γιάννη Λαγού, στις Βρυξέλλες.

Οι θέσεις της –αν μπορεί να θεωρηθούν θέσεις οι γραφικές αποτυπώσεις της πολιτικής κατάστασης- έχουν αυτό που λέμε πολλές φορές «κρυπροφασισμός».

Είναι αυτό που έχουμε τονίζει επανειλημμένα, ότι δηλαδή η Χρυσή Αυγή μπορεί να έσβησε ως πολιτικός φορέας, μπορεί τα γραφεία της να διαλύθηκαν και τα κορυφαία στελέχη της να κινδυνεύουν με φυλάκιση, όμως ο χρυσαυγιτισμός της ελληνικής κοινωνίας υπάρχει.

Είναι εδώ και μας απειλεί. Όχι μόνο τους πολιτικούς που στο κάτω – κάτω αναλαμβάνουν ένα ρίσκο όταν εκτίθενται δημόσια.

Αλλά και όλους εκείνους τους δημοκρατικούς πολίτες που δε θέλουν να βλέπουν τη χώρα τους να διολισθαίνει σε φασιστικές πρακτικές.

Ολους εκείνους τους πολίτες που ανησυχούν για τους διάφορους «Σαλβίνι» της Ελλάδας που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να πουν «βουλιάξτε τις βάρκες των προσφύγων».

Ολους εκείνους που δεν έχουν πρόβλημα να βρίζουν πολιτικούς, δημοσιογράφους ή δημοσιολογούντες που έχουν αντίθετη άποψη. Ολοι εκείνοι που δεν ανέχονται την άποψη του άλλου επειδή είναι διαφορετική από τη δική τους. Αυτός είναι φασισμός.

Όπως επίσης κι όλους τους ακροδεξιούς που πλέον δεν έχουν πολιτική στέγη και βρίσκουν καταφύγιο στα social media.

Εκεί που είναι τζάμπα η ανάρτηση της άποψης, που δεν υπάρχουν κανόνες και που μπορεί ο κάθε τρελός να λέει ό,τι του καπνίσει χωρίς συνέπειες. Ακόμη και να απειλήσει όσους δεν συμφωνούν μαζί του.

Δυστυχώς, η διαχείριση της υπόθεσης του Μακεδονικού από την προηγούμενη κυβέρνηση συνέβαλε στην αναζωπύρωση ακραίων, εθνικοπατριωτικών συμπεριφορών σαν και της παραπάνω κυρίας.

Δεν κρίνει κανείς τη λύση που δόθηκε στο Σκοπιανό αλλά τον τρόπο που το έκανε η κυβέρνηση. Έναν τρόπο που οδήγησε κόσμο στους δρόμους παραπλανημένοι από χρυσαυγίτικες, κρυφοφασιστικές ιδέες που στόχο έχουν μόνο να προκαλέσουν διχασμό στην ελληνική κοινωνία.

Ο,τι έγινε έγινε, όμως, από εδώ και πέρα η συντεταγμένη πολιτεία και οι δημοκρατικοί πολίτες οφείλουν να αντιμετωπίσουν τον κρυφο-χρυσαυγιτισμό με καίριο τρόπο.

Δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να επιτρέψουμε να ξαναβγάλει το κεφάλι του το φίδι, ειδικά τώρα που ηττήθηκε πολιτικά.

Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να ρίξουν τη σπορά τους στην κοινωνία.

Αυτοί οι δήθεν Ελληναράδες, που στα λόγια αγαπάνε την Ελλάδα αλλά στα έργα την ξεπουλάνε και την εξευτελίζουν δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να γίνουν ανεκτοί σε μια δημοκρατική χώρα.

Και ο μοναδικός τρόπος αντιμετώπισης δεν είναι φυσικά η βία, λεκτική ή σωματική. Κανείς δεν πρέπει να δει το τέρας στα μάτια και να του μοιάσει.

Μόνο με ζύμωση ιδεολογική, με μόρφωση στα σχολεία, με υπενθύμιση του τι είναι φασισμός και ναζισμός μπορεί να καταπολεμηθούν οι ακραίοι, οι ρατσιστές, οι φασίστες.

Μόνο με καθημερινή αντιμετώπισή τους με επιχειρήματα μπορούν να απομονωθούν.

Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από άλλους Μιχαλολιάκους, Κασιδιάρηδες ή Λαγούς. Εχει ανάγκη από μορφωμένους Ελληνες που ξέρουν ότι ο φασισμός αυτό που μισεί περισσότερο είναι η ευφυΐα.

Δεν θα τους μιμηθούμε, δεν θα επιτρέψουμε στα καθημερινά «Χιτλεράκια» να μας τσακίσουν το ηθικό.

Η Δημοκρατία, η ελευθερία της έκφρασης, η ανοικτή κοινωνία θα νικήσει γιατί πάντα το φως νικάει το σκοτάδι.