H Χριστίνα Μαξούρη μιλάει για μια μουσική νύχτα στο Μουσείο Γουλανδρή

Η Χριστίνα Μαξούρη στις 25 Οκτωβρίου με μία ειδικά προσαρμοσμένη μουσική παράσταση, μας μυεί στον ιδιαίτερο και γεμάτο νοσταλγικά ακούσματα κόσμο της με αφορμή την παράσταση στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή.

Από τον Τσιτσάνη και τον Χατζιδάκι, μέχρι τον Σαββόπουλο και τον Δεληβοριά. Aπό την Καραΐνδρου και τον Λάγιο, μέχρι τον Κραουνάκη και τον Bregovic. H ερμηνεύτρια επιλέγει παλιά και νέα τραγούδια, πλάι στα κομμάτια του πρώτου της δίσκου. Με τον ήχο της να ακροβατεί ανάμεσα στην ευαισθησία και την ερμηνευτική δύναμη, η Μαξούρη έρχεται να μας συστήσει μία ξεχωριστή βραδιά.

Η Χριστίνα Μαξούρη μίλησε στο in.gr για το «Άσπρο μαμά νοσταλγώ»

Ποια ιδιότητα προτιμάτε; της ερμηνεύτριας ή της ηθοποιού;

Αυτήν που μου δίνει κάθε φορά την ευκαιρία να βρίσκομαι σε ωραίες συνθήκες, με ωραίους συνεργάτες και να μπορώ να προχωρώ τη σκέψη μου, το αισθητικό μου κριτήριο και την όποια ικανότητά μου, ένα βήμα παραπέρα.

Tι θα μας παρουσιάσετε στο Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή;

«Το άσπρο μαμά νοσταλγώ» σε μία ακουστική εκδοχή, με τον Κωνσταντίνο Ευαγγελίδη στο πιάνο και τις ενορχηστρώσεις  και τον Αναστάση Μισυρλή στο τσέλο.

Μια παράσταση που φτιάχτηκε με άξονα τα τραγούδια του δίσκου, πλαισιωμένα από παλιότερα και νεότερα αγαπημένα τραγούδια της ελληνικής δισκογραφίας. H παράσταση παρουσιάστηκε στον Σταυρό του Νότου Club -πάντα με την συμβολή της Όλγας Λασκαράτου- το περασμένο φθινόπωρο και σε μικρή περιοδεία στη Β. Ελλάδα και την Κρήτη, κλείνει τον κύκλο της. Tην Παρασκευή 25/10, ακριβώς έναν χρόνο από κυκλοφορία του  άλμπουμ θα παρουσιαστεί ειδικά διαμορφωμένη για το αμφιθέατρο του Ιδρύματος

Τι θέλετε να πάρει ο κόσμος μαζί του φεύγοντας;

Τον εαυτό του, σε μία πιο τρυφερή, αποδεκτή και συγκινημένη εκδοχή.

Ένα χρόνο σχεδόν μετά την κυκλοφορία της πρώτης σας δισκογραφικής δουλειάς, ποια είναι τα συναισθήματά σας;

Το να δημιουργηθεί από το μηδέν και εντέλει να εκδοθεί και να υποστηριχθεί, μια δισκογραφική δουλειά, είναι μια γόνιμη, λυτρωτική, αλλά και περιπετειώδης διαδικασία. Σήμερα, απαλλαγμένη πλέον από την αγωνία και την χρονική αβεβαιότητα της ‘αποκάλυψης’ και έχοντας πάρει απόσταση από αυτήν, νιώθω τυχερή και χαρούμενη που συναντήθηκα με τους ανθρώπους που επιθυμούσα διακαώς να συναντηθώ. Δεν αναφέρομαι μόνο στην Ελένη Φωτάκη και τον Άγγελο Τριανταφύλλου, αλλά και στους σημαντικούς μουσικούς και συνεργάτες μου, που στήριξαν και στηρίζουν αυτό το υλικό, από την καταγραφή του, μέχρι την ζωντανή εκτέλεσή του.

Και φυσικά τις Εκδόσεις Μικρή Άρκτος που το αντιμετώπισαν, από την πρώτη στιγμή, με φροντίδα και αγάπη.

Ποιο τραγούδι σας ξεχωρίζετε;

Αγαπώ ιδιαίτερα το «Κάθε Κυριακή»

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Τους προσεχείς μήνες θα βρίσκομαι σε δύο παραστάσεις του Εθνικού, στην ‘Χριστουγεννιάτικη Ιστορία», μια διασκευή του μυθιστορήματος του Ντίκενς, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου (που επαναλαμβάνεται λόγω της περσινής της επιτυχίας). Και στο «Hotel Etrernité» σε κείμενο και σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού.

Παράλληλα, αναμένω την έκδοση της ζωντανής ηχογράφησης της δουλειάς «20+1 Λαϊκά Μεταπολεμικά Τραγούδια με Μπαρόκ Σύνολο» που παρουσιάστηκε για δύο συνεχόμενες χρονιές (2017 & 2018) στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών / Άνοιγμα στην Πόλη.