Ορθά η Υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως προτείνει -με τροπολογία- τη σημαία κατά τις μαθητικές παρελάσεις να τη σηκώνουν οι άριστοι μαθητές.

Ωστόσο θα ήθελα να εξηγήσω, γιατί πρέπει να απορρίψουμε μετά βδελυγμίας την αντίθετη φιλοσοφία την οποία είχε υιοθετήσει ο πρώην Υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου και υπερασπίζεται ακόμη και σήμερα η Επιτροπή Κοινοβουλευτικού ελέγχου του ΣΥΡΙΖΑ.

Δηλαδή οι σημαιοφόροι κατά τις μαθητικές παρελάσεις να ορίζονται με κλήρωση!

Γιατί ενοχλεί αυτή η φιλοσοφία; Γιατί πίσω από αυτή κρύβεται η φιλοσοφία ενός φρικτού «εξισωτισμού». Δηλαδή ότι όλοι οι άνθρωποι  (άρα και οι μαθητές μιας τάξης) πρέπει σώνει και καλά να είναι ίσοι !

Και άρα ότι δεν πρέπει να αμείβονται ούτε οι άριστοι άνθρωποι, ούτε οι πιο καλοί μαθητές .

Όπου εφαρμόστηκε αυτή η θεωρία οδήγησε σε καταστροφικά αποτελέσματα για την ανθρωπότητα  ! Και εξηγούμαι:

  1. Και ο Πλάτων (από παλιά) και ο αριστερός φιλόσοφος Αλαίν Μπαντιού (πολύ πρόσφατα)  μας είπαν , ότι ο κόσμος  και οι κοινωνίες ορίζονται μέσα  από τις  διαφορές τους!

Ουσιαστικά μας είπαν ότι οι άνθρωποι ( και οι μαθητές) δεν είναι ίδιοι. Ούτε στα μυαλά, ούτε στην απόδοσή τους!

Φαίνεται ότι η περίεργη «Αριστερά»  του τόπου μας δεν έχει μελετήσει ποτέ τον Πλάτωνα

2. Σε οικονομικό επίπεδο όπου εφαρμόστηκε η θεωρία του «ολοκληρωτικού εξισωτισμού», όπως στα συστήματα του υπαρκτού σοσιαλισμού, οδήγησε στην έλλειψη κινήτρων για την παραγωγή πλούτου.

Και στο περίφημο αξίωμα της σοβιετικής περιόδου «εσείς κάνετε ότι δουλεύετε και εμείς κάνουμε ότι σας πληρώνουμε». Μήπως κάτι ανάλογο θέλει να εφαρμόσει η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση και στις μαθητικές κοινότητες;

Όμως υπάρχει και κάτι επιπρόσθετο . Δηλαδή  είναι σίγουρο, ότι  στα μυαλά κάποιων από την περίεργη Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ  η έννοια της σημαίας ( και του άριστου σημαιοφόρου) έχει συνδεθεί με ένα αναχρονιστικό μέγεθος.

Δηλαδή με την έννοια του έθνους , όπως η έννοια τούτη είχε οριοθετηθεί μετά τον εμφύλιο πόλεμο, με τα γνωστά συστατικά στοιχεία (: πατρίς, οικογένεια , θρησκεία).

Ξέχασαν ολέθρια κάποιοι, ότι υπάρχει και ο σύγχρονος προοδευτικός  ορισμός του έθνους («Rorty, Achieving our country»).

Αν ακολουθήσει κανείς αυτή την αντίληψη, τότε «η εθνική ταυτότητα» διαμορφώνεται μέσα από τους διαλόγους της διαβουλευόμενης κοινωνίας των πολιτών. Εκεί οι Έλληνες πολίτες αποφασίζουν μόνοι τους αν θέλουν μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία, με διάκριση εξουσιών, κράτος δικαίου κλπ.

Γιατί υπό αυτές τις συνθήκες να μη νοιώθει υπερηφάνεια ο άριστος μαθητής ο οποίος  θα  σηκώσει συνειδητά την ελληνική σημαία κατά τη μαθητική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου;

Το συμπέρασμα; Οι οικονομικές ανισότητες πρέπει να καταπολεμούνται! Όμως η αντίληψη ότι οι σημαιοφόροι πρέπει να ορίζονται με κλήρωση είναι μια «σκουριασμένη αντίληψη»!

Ο Γρηγόρης Καλφέλης είναι Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. (kalfelis@law.auth.gr)

Headlines