Συγκλονίζει ο Αντετοκούνμπο : Δεν είχα να φάω από τα 12 έως τα 16 μου
Το ταλέντο του στο μπάσκετ το συνειδητοποίησε την τελευταία τάξη του δημοτικού, αποκαλύπτει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο τονίζοντας ότι «ήμουν σκύλος», θα έκανα οτιδήποτε περνά από το χέρι μου για να αγωνιστών στο NBA.
- «Αποφασισμένη να αλλάξει την κοινωνία» η Ζιζέλ Πελικό - Κοντά στην ολοκλήρωση η εκδίκαση της υπόθεσης
- Τι λέει η Ειρήνη για το ηχητικό όπου προσποιήθηκε την Πόπη - «Γιατί τόσο ψέμα...» αναρωτιέται η νονά
- «Θαρραλέα απόφαση» η έκδοση των ενταλμάτων σύλληψης του ΔΠΔ κατά Νετανιάχου, Γκάλαντ, λέει ο Ερντογάν
- Θλίψη στην κηδεία του Δημήτρη Σούρα: Συντετριμμένες η σύζυγος και η κόρη του (εικόνες)
Το ταλέντο του στο μπάσκετ το συνειδητοποίησε την τελευταία τάξη του δημοτικού, αποκαλύπτει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο τονίζοντας ότι «ήμουν σκύλος», θα έκανα οτιδήποτε περνά από το χέρι μου για να αγωνιστών στο NBA.
«Κακά τα ψέματα, αναγνωρίζω τον εαυτό μου ως έναν από τους top παίκτες στο κόσμο, αλλά όταν σκέφτομαι κάτι τέτοιο, με κάνει να σταματάω να δουλεύω. Δεν μου αρέσει να το ακούω συνεχώς, είμαι ένας άνθρωπος που παλεύει για το ψωμί του, για τη θέση του. Ετσι έχω μάθει από μικρό παιδί, να παλεύω καθημερινά, αυτή ήταν και είναι η ζωή μου. Πολλά στοιχεία του παιχνιδιού μου χρειάζονται βελτίωση, όπως το σουτ και η ντρίμπλα. Ακόμα βρίσκομαι στο 60% με 70% των δυνατοτήτων μου», λέει ο ίδιος σε συνέντευξή του.
Αναφερόμενος στα μπασκετικά του πρότυπα, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο τόνισε: «Στα 16-17 μου ήθελα να μοιάσω στον Νικολά Μπατούμ, αργότερα ήθελα να γίνω σαν τον Κέβιν Ντουράντ. Πάντα έχω μπασκετικά πρότυπα -ακόμα και τώρα- τα οποία με παρακινούν συνεχώς να πετύχω τον στόχο μου. Για παράδειγμα, ο Λεμπρόν Τζέιμς, ο Κάγουαϊ έχουν μια δική τους επιτυχημένη πορεία, που με ωθεί στο να τους ξεπεράσω. Κάποια εποχή πέρασα τόσο δύσκολα με την οικογένειά μου, που δεν με ένοιαζε καν το μπάσκετ. Ήθελα να γίνω σκληρός σαν τη μητέρα μου. Η μητέρα μου είναι ένας άνθρωπος που πάντα έχει ψηλά το κεφάλι και χαμογελά. Πλέον, θέλω να γίνω ένα καλό πρότυπο πατέρα».
Εν συνεχεία, όσον αφορά τα στοιχεία του χαρακτήρα του ο Γιάννης Αντετοκούνμπο λέει μιλώντας στο contra.gr: «δεν ξέρω αν είναι πλεονέκτημα ή μειονέκτημα, αλλά είμαι πολύ ειλικρινής. Aν δεν μου αρέσει κάτι, δεν μπορώ να το κρύψω. Όταν κουβεντιάζω με τον Θανάση και έχει κάνει ένα κακό παιχνίδι, θα του μιλήσω ειλικρινά και θα του πω ‘σήμερα έπαιξες χάλια’. Επίσης, είμαι αρκετά ευέξαπτος».
Για την παρουσία του στην Εθνική Ελλάδος
Αναφορικά με την παρουσία του στην Εθνική Ομάδα ο περσινός MVP του ΝΒΑ τονίζει ότι δεν νιώθει πίεση. «Δεν υπήρχε πίεση. Ο καθένας μπορεί να γράφει και να λέει ό,τι θέλει. Πίεση δεν θα υπάρχει ποτέ για μένα, γιατί από τα 12 έως τα 16 μου δεν είχα να φάω… Αν είχα μεγαλώσει μέσα στα λεφτά και είχα τις ανέσεις από μικρός, θα έλεγα πως τότε ναι, υπάρχει πίεση, αλλά εγώ ήρθα από το τίποτα και έχω φτάσει εδώ που είμαι. Ακόμα και σήμερα να έκοβα το μπάσκετ, θα κοίταζα πίσω και θα έλεγα πως είμαι ο πρώτος Ελληνας και ο δεύτερος Ευρωπαίος που έχει κερδίσει το βραβείο του MVP, ότι έχω βοηθήσει τα αδέλφια μου να φοιτήσουν σε ιδιωτικά σχολεία και ότι έχει ζήσει μια καλή ζωή ο πατέρας μου. Εχω καταφέρει ήδη πολλά στα 25 μου, δεν μπορώ να νιώσω πίεση».
Για το «τελετουργικό» πριν από κάθε αναμέτρηση
«Πριν ξεκινήσει ο αγώνας, χτυπώ το στήθος μου και δείχνω τον ουρανό. Με την κίνηση αυτή, αναφέρομαι στον πατέρα μου. Από κει και πέρα, όσον αφορά τις συνήθειές μου πριν αγωνιστώ, προσπαθώ να κοιμάμαι πάντα δύο ώρες και σαράντα πέντε λεπτά πριν από το ματς. Αν δεν το κάνω, δεν νιώθω καλά. Επίσης, συνηθίζω να τρώω ελάχιστη ποσότητα από μακαρόνια».
Καταληκτικά, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο αποκαλύπτει: «Εχει μαζευτεί ένα ποσό για να χτιστεί γήπεδο στη Ραφήνα (σ.σ. ως φόρος τιμής για τους νεκρούς από τη φωτιά στο Μάτι) αλλά αυτό είναι κάτι για το οποίο δεν μ’ αρέσει να μιλάω. Αυτά τα αφήνω στους μάνατζερ και στους δημοσιογράφους. Οπως μου είχε διδάξει ένας άνθρωπος κάποτε στο κατηχητικό, ό,τι γνωρίζει το δεξί σου χέρι δεν πρέπει να το μαθαίνει το αριστερό. Εγώ ως Γιάννης έχω αποκτήσει αρκετά, το θέμα είναι να αφήσω κάτι πίσω για τον κόσμο που το έχει ανάγκη. Στα μελλοντικά σχέδια είναι να προσφέρω κάτι και στη Νιγηρία, τη χώρα στην οποία είναι οι ρίζες μου. Δεν έχω καταφέρει να πάω ακόμα, διότι ενώ είχα κλείσει εισιτήρια το 2016, πέθανε ο παππούς μου και η μητέρα μου δεν ήθελε να έχω ως πρώτη ανάμνηση από τη Νιγηρία αυτό το γεγονός. Υστερα, το 2017, έφυγε ο πατέρας μου, αλλά σίγουρα κάποιο καλοκαίρι που δεν θα έχω αγωνιστικές υποχρεώσεις, θα την επισκεφτώ».
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις