Αν παίζει έτσι δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Έχει ακόμα να διορθώσει πολλά, αλλά πρώτα απ’ όλα πρέπει να θέλει. Κι ο Παναθηναϊκός κόντρα στην Αναντολού Εφές όχι μόνο έδειξε ότι ήθελε, αλλά υπήρχαν στιγμές που… γυάλιζε το μάτι των παικτών.

Έτσι, και παρότι η διαιτησία δεν ήταν ιδιαιτέρως φιλική, έφτασε σε μια σπουδαία (από κάθε άποψη) νίκη, δίχως να επιτρέψει στους παίκτες του Αταμάν να πιστέψουν ότι μπορεί να φύγουν με αποτέλεσμα από το «Νίκος Γκάλης».

Ένα από τα στοιχήματα ήταν ο Ράις, ο οποίος μέχρι πρότινος ήταν σκιά του εαυτού του. Κόντρα στην Εφές έκανε το (με απόσταση) καλύτερο παιχνίδι του κι οδήγησε τον Παναθηναϊκό στη νίκη με 86-70. Με 18 πόντους, με ενέργεια, με μεστό παιχνίδι έγινε ο δημιουργός που έψαχνε ο Αργύρης Πεδουλάκης. Αλλά δεν ήταν μόνος.

Πέρα από τη χρυσή σταθερά (βλέπε Καλάθης), ο Παπαπέτρου ήταν συγκλονιστικός, αλλά και καθοριστικός στο διάστημα που τον χρειάστηκε η ομάδα του. Και ο τρίτος της παρέας των διακριθέντων ήταν ο Παπαγιάννης, ο οποίος κατάλαβε ότι αν δεν δουλέψει θα μείνει αναφορά στο φύλλο αγώνα. Αυτή τη φορά ήταν η… κολόνα που ήθελε η ομάδα του.

Η Εφές

Στην αντίπερα όχθη η Εφές είχε έναν συγκλονιστικό Λάρκιν και τον Σίνγκλεντον, ο οποίος ένιωθε ότι κάτι… χρωστούσε.

Οι δυο τους πέτυχαν τους περισσότερους πόντους της ομάδας τους στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά δεν έφταναν. Τελευταία φορά που οι Τούρκοι ήταν στο παιχνίδι ήταν στο 25’, όταν ο Λάρκιν με έξι συνεχόμενους πόντους (τρίποντο και στην επόμενη επίθεση 3/3 βολές) έκανε το 51-54.

Ο Παναθηναϊκός απάντησε με σερί 12-0 ως το τέλος της τρίτης περιόδου (63-54) κι έβαλε τις βάσεις για τη νίκη. Ο Αργύρης Πεδουλάκης κράτησε στον πάγκο τον Φριντέτ (έπαιξε μόλις 5 λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο) και πήρε τη νίκη από την άμυνα.

Βεβαίως, με τον Ράις να κάνει σπουδαίο ματς και τον Καλάθη να έχει 11 πόντους και 10 ασίστ, απέκτησε αυτή τη δυνατότητα.

Τα δεκάλεπτα: 24-19, 42-38, 63-54, 86-70

Headlines