Σωτηρία Λεονάρδου: Ποια ήταν η εμβληματική ρεμπέτισσα που «έφυγε» από τη ζωή
Η σπάνια ασθένεια, η ζωή στην Ινδία και η καριέρα στην υποκριτική...
- Μέλος κυκλώματος που διέπραττε τηλεφωνικές απάτες ήταν η Ειρήνη – Τι λένε τα θύματα της σπείρας
- Πώς το Προσφυγικό πλήττει βαριά τη Μελόνι – Το πολιτικό φιάσκο της συμφωνίας Ιταλίας-Αλβανίας
- Ποινή φυλάκισης 51 μηνών εξαγοράσιμη και με αναστολή στον πατέρα Αντώνιο
- Κοινή αναφορά στη Βουλή από τους ανεξάρτητους βουλευτές πλησίον Κασσελάκη
Στην θλίψη βυθίστηκε ο καλλιτεχνικός κόσμος με την είδηση του θανάτου της τραγουδίστριας και ηθοποιού, Σωτηρίας Λεονάρδου.
Η σπουδαία ρεμπέτισσα είχε «χαρίσει» την φωνή της σε πολλά σπουδαία ρεμπέτικα τραγούδια και είχε γίνει αγαπητή τόσο για την ιδιαίτερη μαγευτική φωνή της, όσο και για το ταλέντο της στο θέατρο και το τραγούδι.
Η σημαντικότερη στιγμή στη καριέρα της
Η Σωτηρία Λεονάρδου έγινε ευρέως γνωστή με την εμβληματική ερμηνεία της στην ταινία «Ρεμπέτικο» του Κώστα Φέρρη, για την οποία βραβεύτηκε το 1984 με το βραβείο α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Στην ταινία ερμήνευσε επίσης μοναδικά το τραγούδι «Καίγομαι – Καίγομαι» σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου και στίχους Νίκου Γκάτσου.
Είχε προσφέρει αρκετές αξιόλογες δουλειές στην ελληνική δισκογραφία, όπως τα προσωπικά άλμπουμ της «Δεν έχω χρόνο μάτια μου», «Γυναίκες» και «MIS», ενώ συμμετείχε και σε δίσκους του Σταύρου Ξαρχάκου, των Πυξ Λαξ κι άλλων, καθώς και σε πολλές συναυλίες της Λαϊκής Ορχήστρας Μίκης Θεοδωράκη. Παράλληλα πήρε μέρος σε αρκετές κινηματογραφικές ταινίες και θεατρικές παραστάσεις.
Η καριέρα της στο θέατρο
Εκτός από το τραγούδι, είχε ασχοληθεί ενεργά και με την υποκριτική.
Υπήρξε μαθήτρια του Γιέρζυ Γκροτόφσκι στη Νότιο Ιταλία, παρακολούθησε σεμινάριο ινδικού θεάτρου Κατάκαλι στην Ινδία και «αφρικάνικη τελετουργική μαγεία στο θέατρο» στη Νότιο Αφρική όπου έζησε 4 χρόνια.
Το 1996 τιμήθηκε με το 2ο κρατικό βραβείο γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Ακροπόλ».
Τα βραβεία και τα άλμπουμ της σπουδαίας ρεμπέτισσας
Είχε βραβευθεί το 1984 με το βραβείο Α’ Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1984 για το «Ρεμπέτικο», το 1985 έλαβε το 1ο κορφιάτικο βραβείο γυναικείου ρόλου για το «Ρεμπέτικο», το 1985 το 1ο κρατικό βραβείο σεναρίου για το «Ρεμπέτικο», το 1996 το Β’ κρατικό βραβείο γυναικείου ρόλου για την ταινία «Ακροπόλ» του Παντελή Βούλγαρη, το 1986 της απονεμήθηκε τιμητική διάκριση της Ακαδημίας της Αλεξάνδρειας για το σύνολο της ταινίας «Ρεμπέτικο», το 1985 βραβείο Β΄ Γυναικείου ρόλου και επίσης ειδική μνεία Ακαδημίας Αλεξανδρείας.
Το 1995 κυκλοφόρησε το πρώτο προσωπικό της άλμπουμ «Δεν Έχω Χρόνο Μάτια Μου» με 11 τραγούδια που είχαν γράψει οι Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Μάνος Ξυδούς, Φίλιππος Πλιάτσικας, Νικόλας Άσιμος, Λάκης Παπαδόπουλος, Γιάννης Ζαχαρόπουλος κ.ά. Σε 2 τραγούδια μαζί με τη Λεονάρδου τραγουδούσαν οι Μπάμπης Στόκας και Θανάσης Ζαχαρόπουλος.
Η σπάνια ασθένειά της
Σύμφωνα με δημοσίευμα εφημερίδας, πριν από μερικά χρόνια, η σπουδαία ερμηνεύτρια περνούσε τον δικό της Γολγοθά καθώς έπασχε από σπάνια ασθένεια που επηρέασε νεύρα του εγκεφάλου της προκαλώντας της κινητικά προβλήματα με αντίκτυπο και στη φωνή της.
Η τραγουδίστρια τα τελευταία χρόνια πάλευε με σπάνια ασθένεια η οποία την είχε καθηλώσει στο κρεβάτι.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις