Οι σχέσεις της Άγκυρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και με πολλά από τα μέλη του ΝΑΤΟ έχουν πιάσει νέο χαμηλό μετά την στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στην βορειοανατολική Σύρια.
Εξοργισμένες με την τουρκική επιχείρηση, πολλές χώρες της Δύσης, συμπεριλαμβανομένων βασικών εξαγωγέων όπλων όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο, ανέστειλαν τις εξαγωγές όπλων τους προς την Τουρκία.
Εν τω μεταξύ, και οι ΗΠΑ, που προμηθεύουν περίπου το 60% των συνολικών εισαγωγών όπλων της Τουρκίας – τα περισσότερα δηλαδή από οποιαδήποτε χώρα – θα μπορούσαν επίσης να «κλείσουν την κάνουλα», αν το Κογκρέσο ψηφίσει μια σειρά μέτρων κατά της Τουρκίας.
Όμως ασχέτως των τωρινών προβλημάτων του τουρκικού αμυντικού τομέα, η χώρα έχει επιλογές, κάτι που υποδηλώνει πως τελικά θα καταφέρει να περάσει τα δύσκολα εμπόδια, στρεφόμενη σε εναλλακτικούς εξαγωγείς και στηριζόμενη όλο και περισσότερο στη δική της αμυντική βιομηχανία.
Η «σπίθα» για την εγχώρια βιομηχανία
Επειδή η τουρκική αμυντική βιομηχανία χρησιμοποιεί πολλά υποεξαρτήματα για την παραγωγή του δικού της εξοπλισμού, η τρέχουσα αναστολή και τα εμπάργκο θα την «τσούξουν».
Όμως, τα μέτρα της Δύσης δεν θα στερήσουν απλώς την Τουρκία από νέο εξοπλισμό, αλλά θα εξαντλήσουν και τα προϋπάρχοντα αποθέματά.
Αυτό θα είναι επιζήμιο για την συντήρηση και τον εκσυγχρονισμό ορισμένων βασικών οπλικών συστημάτων στα οποία βασίζεται η Τουρκία, όπως τα μαχητικά F-16, τα Leopard και τα τανκ M-60, καθώς και άλλου σημαντικού εξοπλισμού που έχει αγοράσει η Τουρκία από τη Δύση.
Όμως, παρά το αναπόφευκτο πρόβλημα που θα δημιουργήσουν τα εμπάργκο όπλων από τη Δύση, η Τουρκία έχει εναλλακτικές για να το αντιμετωπίσει.
Πρώτον, τα τελευταία 50 χρόνια έχει ξεπεράσει αρκετά εμπάργκο όπλων από το ΝΑΤΟ.
Το σοβαρότερο εμπάργκο που επιβλήθηκε στην Τουρκία ήταν από το 1975 μέχρι το 1978, μετά την εισβολή της στην Κύπρο το 1974. Αδυνατώντας να έχει πρόσβαση σε αμερικανικό εξοπλισμό και όπλα που χρειάζονταν κατά τη διάρκεια του 42 μηνών εμπάργκο, η Τουρκία αναγκάστηκε να αρχίσει να αναπτύσσει τη δική της αμυντική βιομηχανία.
Από την δεκαετία του 1970, η τουρκική αμυντική βιομηχανία έχει εμφανίσει αξιοσημείωτη ανάπτυξη, σε βαθμό που η Τουρκία να είναι πλέον σημαντικός εξαγωγέας αμυντικού εξοπλισμού.
Η Τουρκία, μάλιστα, ισχυρίζεται πως η εγχώρια βιομηχανία της ήδη ανταποκρίνεται στο 70% των στρατιωτικών της απαιτήσεων, έναντι του 20% πριν από 15 χρόνια.
Έτσι, ενώ η Άγκυρα βρίσκεται στην σχετικά γνώριμη θέση να αντιμετωπίζει εμπάργκο όπλων, ωστόσο είναι πολύ καλύτερα προετοιμασμένη να επιβιώσει από τα σημερινά προβλήματα, δεδομένης της εμπειρίας που έχει σε τέτοιου είδους απαγορεύσεις και της πιο αναπτυγμένης κατάστασης της εγχώριας αμυντικής της βιομηχανίας.
Πιθανή μία περαιτέρω απομάκρυνση της Τουρκίας από τη Δύση – Ο ρόλος της Ρωσίας
Όμως, πέραν της κίνησης για μεγαλύτερη αυτάρκεια, η Άγκυρα θα μπορούσε επίσης να κοιτάξει αλλού για προμήθειες όπλων. Η Τουρκία έχει ήδη επεκτείνει τους αμυντικούς δεσμούς της με χώρες όπως η Νότια Κορέα, η Ουκρανία, η Λευκορωσία, το Πακιστάν, η Κίνα και η Ρωσία.
Μάλιστα, η Τουρκία ήδη αντιμετωπίζει ενδεχόμενες κυρώσεις από τις ΗΠΑ λόγω της της αγοράς των ρωσικών S-400.
Η Τουρκία είναι πιθανό να στραφεί ακόμα περισσότερο προς τις χώρες αυτές προκειμένου να αντιμετωπίσει ορισμένα από τα κωλύματα που προκύπτουν από το εμπάργκο όπλων από τη Δύση.
Η Άγκυρα, μάλιστα, έχει ήδη αγοράσει ρωσικά πυρομαχικά, διότι είχε «ξεμείνει» νωρίτερα κατά τη διάρκεια της επιχείρησής της στη Συρία.
Αυτή η απομάκρυνση από τη Δύση πιθανότατα θα συνεχιστεί, καθώς η Άγκυρα ήδη βρίσκεται σε προχωρημένες διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα για την αγορά μαχητικών αεροσκαφών Su-35.
Φυσικά, για τη Ρωσία η ευκαιρία να κλείσει μια μεγάλη συμφωνία πώλησης όπλων που θα μπορούσε να βοηθήσει ώστε να βαθύνει το ρήγμα εντός του ΝΑΤΟ, είναι μια ευκαιρία που δεν θα θέλει να αφήσει να φύγει.
Τα ενδεχόμενα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει η Τουρκία
Τελικά, η Τουρκία δεν μπορεί να αποφύγει τελείως τον «πόνο» που θα προκαλέσουν τα εμπάργκο όπλων της Δύσης, ιδιαίτερα αν διαρκέσουν για αρκετούς μήνες.
Τα έργα της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας που βασίζονται σε εξαρτήματα από δυτικές εταιρείες αναπόφευκτα θα αντιμετωπίσουν καθυστερήσεις και τα υπάρχοντα όπλα από τη Δύση θα είναι δυσκολότερο να εκσυγχρονιστούν και να συντηρηθούν χωρίς πρόσβαση σε ανταλλακτικά από τη Δύση.
Όμως καθώς έχει εναλλακτικές επιλογές από την εγχώρια βιομηχανία και εναλλακτικούς προμηθευτές, ο στρατός της Τουρκίας έχει καλές πιθανότητες να ξεπεράσει τα προβλήματα.
«Οποιο μωρό παίρνει στα χέρια της να παθαίνει κάτι;» λέει για την Ειρήνη η γιαγιά του μωρού το οποίο επανέφεραν στη ζωή οι γιατροί στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο το 2016.
Η Ειρήνη ισχυρίστηκε στο «Τούνελ» ότι τα ρούχα που φορούσε η κόρη της δεν πρόκειται να τα πάρει το Ανθρωποκτονιών γιατί τα έχει θάψει μαζί με το παιδί, αλλά η νονά του ρωτάει «γιατί τόσο πολύ ψέμα»...
Νέα ερωτήματα γεννά για την ήδη περίπλοκη υπόθεση στην Αμαλιάδα με τους θανάτους βρεφών η αποκάλυψη του Τούνελ ότι η Ειρήνη Μουρτζούκου που ήταν αυτόπτης μάρτυρας στο θάνατο του μικρού Παναγιώτη προσποιήθηκε τη μητέρα του παιδιού.
Συνομιλίες με την Ειρήνη, λίγο μετά το θάνατο του 15μηνών Παναγιωτάκη αποκαλύπτει το το Φως στο Τούνελ, φέρνοντας στην επιφάνεια νέα στοιχεία για το θρίλερ στην Αμαλιάδα.
