Για να ασχολείστε για δεύτερη χρονιά με το «Greece’s Next Top Model» πάει να πει ότι μάλλον κάτι σας αρέσει. Έτσι δεν είναι;
Είναι επέκταση της δουλειάς μου αυτό το project. Τα τελευταία είκοσι χρόνια είμαι booker και coach μοντέλων. Αυτό ξέρω να κάνω. Οπότε, κάνω απλώς τη δουλειά μου. Ότι έχω μια αμηχανία μπροστά στις κάμερες, συμβαίνει. Όμως, μου αρέσει και το απολαμβάνω. Και μαθαίνω πολλά από τους γύρω μου.
Η τηλεοπτική αναγνωρισιμότητα είναι περίεργη. Είναι κάτι το οποίο στην αρχή μου φάνηκε «περίεργο». Όχι γιατί δεν το περίμενα. Γιατί, ήταν αναμενόμενη για μένα η επιτυχία του project. Αλλά, δεν περίμενα ότι ένας τηλεοπτικός «ρόλος» -και μάλιστα πολύ πιο μικρός από τους υπόλοιπους- θα κάνει τέτοια αίσθηση. Και, μέχρι και σήμερα, μου κάνει πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση. Συμβαίνει να με χαιρετάνε άνθρωποι που δεν γνωρίζω στον δρόμο. Και χαμογελάω. Το απολαμβάνω. Είναι πολύ χαριτωμένο. Δεν έχει αρνητική πλευρά αυτό. Αλλιώς, δεν μπλέκεις με κάτι που λέγεται τηλεόραση, η οποία το πρώτο πράγμα που θα σου δώσει είναι αυτού του είδους την εκτεταμένη αναγνωρισιμότητα. Θα ήμουν χαζή το να σκεφτόμουν το αντίθετο.
Μια και μιλήσατε για τα κοινωνικά δίκτυα, πώς βλέπετε την εμμονή να είμαστε όλοι τέλειοι, αψεγάδιαστοι, αλαβάστρινοι στα social media;
Είναι η μεγαλύτερη πλάνη της εποχής μας. Για όλους μας! Γιατί, καλώς ή κακώς, οι περισσότεροι επηρεαζόμαστε από αυτό το φαινόμενο. Εύχομαι, κάποια στιγμή, να ξεφουσκώσει, χωρίς να αφήσει κατάλοιπα στους ανθρώπους. Δεν γίνεται να αλλάζεις τον εαυτό σου για να σε δεις εσύ και άλλοι δέκα, ενώ η πραγματικότητα είναι αλλιώς! Είμαστε στο 2019, μεγαλώνουμε ωραία, οπότε δεν καταλαβαίνω το σκεπτικό με τα φίλτρα και τις αλλαγμένες κολώνες από πίσω τους. Το επιθυμητό είναι να τα πηγαίνεις καλά με τον εαυτό σου, διαφορετικά δεν θα τα πηγαίνεις καλά πουθενά.
Η ηλικία είναι ένας παράγοντας άγχους; Θέλετε να προλάβετε να κάνετε περισσότερα;
Από τα 17 μου χρόνια, ήθελα να κάνω περισσότερα. Δεν θυμάμαι ποτέ τον εαυτό μου να εφησυχάζει. Συνέχεια θέλω να κάνω πράγματα. Και σήμερα, που μιλάμε, από τις 7.30 το πρωί σκέφτομαι ποια θα είναι η σημερινή μέρα, τι θα κάνω αύριο, τι θα κάνω τον επόμενο μήνα, τι θα κάνω αφού τελειώσει το «Greece’s Next Top Model».
Με φροντίζω αρκετά. Όχι όσο θα ήθελα. Ελπίζω να το κάνω περισσότερο. Όταν είναι υγιής ο περιβάλλοντας χώρος που ζεις, όταν είσαι καλά με τον άνθρωπό σου, όταν οι φίλοι σου είναι επιλεγμένοι πια άνθρωποι, που είναι ακέραιοι, ωραίοι, δυνατοί, αληθινοί -για μένα αυτά είναι η ψυχική και συναισθηματική μου «φωλιά»- μετά όλα τα άλλα έχεις χρόνο να τα φτιάξεις.
Την ευγένεια – και δεν εννοώ το comme il faut. Θαυμάζω την ακεραιότητα. Επειδή μου έχει λείψει στη ζωή μου για κάποια χρόνια σαν στοιχείο από τους γύρω μου, τη βάζω -μαζί με την ευγένεια- στα πρώτα ζητούμενά μου από τους ανθρώπους.
Το όνειρό μου, αυτή τη στιγμή, είναι αυτή η πραγματικότητα που έχω επιλέξει και ζω, να κρατήσει για πάντα. Είμαι σε μια φάση που περνάω μια πραγματικότητα πολύ ωραία κι αυτό θα ήθελα να κρατήσει για πάντα. Όσο παιδικό κι αν ακούγεται.
Ο Ντόναλντ Τραμπ βρίσκεται σε μία πρωτοφανή θέση στην ιστορία: Ποτέ στο παρελθόν δεν είχε εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ κάποιος που έχει καταδικασθεί για κακούργημα
