«Φοβού τους Γερμανούς υπουργούς οικονομικών όταν φέρνουν δώρα» αναφέρουν σε σημερινό τους άρθρο οι Financial Times, αναφερόμενοι στην ανακοίνωση του γερμανού υπουργού Οικονομικών, Όλαφ Σολτς, ότι το Βερολίνο εξετάζει μια πανευρωπαϊκή εγγύηση καταθέσεων.
«Οι προτάσεις του δεν είναι ακριβώς αυτό που δείχνουν» γράφουν οι FT.
Το άρθρο μάλιστα τονίζει να μην ξεχνάμε και τα «ψιλά γράμματα», ενώ υπενθυμίζει τη θέση του πρώην υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος επέμενε πως «η Γερμανία ούτε θα συζητήσει για πανευρωπαϊκή ασφάλιση ‘’εκτός και έως ότου’’ μειωθούν οι κίνδυνοι στο τραπεζικό σύστημα».
«Η πρόταση του κου Σολτς είναι ουσιαστικά η ίδια, με μια σημαντική διαφορά: είναι έτοιμος να διαπραγματευτεί χωρίς προϋποθέσεις. Το non-paper που δημοσίευσε την προηγούμενη εβδομάδα δείχνει ότι θέλει μια σοβαρή συζήτηση. Οι κόκκινες γραμμές, όμως, δεν άλλαξαν» υπογραμμίζουν οι FT.
«Δεν είναι κυβερνητική πολιτική» τονίζει το άρθρο, κάνοντας αναφορά στις πρόσφατες δηλώσεις της καγκελαρίου, Ανγκελα Μέρκελ, η οποία «επανέλαβε την κόκκινη γραμμή του κόμματός της, η δημοσιονομική θέση πρέπει να είναι είτε ισορροπημένη, είτε πλεονασματική, ένας συνδυασμός γνωστός στην Γερμανία ως ‘’το μαύρο μηδέν’’».
Ο ρόλος του SPD
«Η αντίδραση απέναντι σε μια προαιρετική δημοσιονομική τόνωση είναι τεράστια εντός του CDU της Ανγκελα Μέρκελ» γράφει ο αρθρογράφος.
«Οι σοσιαλδημοκράτες (SPD), ειδικά ο κος Σολτς είναι επίσης δημοσιονομικά ‘’συντηρητικοί’’. Κάποιοι αλλά όχι όλοι, είναι ανοικτοί στη δημοσιονομική τόνωση κατά την διάρκεια υφέσεων» Το υπόβαθρο μεγάλου μέρους της συζήτησης είναι η υποψηφιότητα του κου Σολτς για την χηρεύουσα θέση του προέδρου του SPD. Η πρόταση για την ασφάλιση καταθέσεων του φέρνει τη στήριξη της φιλοευρωπαϊκής πτέρυγας του κόμματος. Η αντίθεσή του σε περισσότερες δαπάνες στην άμυνα είναι δημοφιλής στα αριστερά. Ο δημοσιονομικός συντηρητισμός τον καθιστά προσφιλή στα αριστερά.
Αυτή η ψηφοφορία θα έχει επίπτωση σε μια άλλη μεγάλη απόφαση του SPD, για το μέλλον του «μεγάλου συνασπισμού». Αν τα μέλη του SPD επιλέξουν το δίδυμο Σολτς/Γκέιγουιτς έμμεσα θα κρατούν την κα Μέρκελ και τον κο Σολτς στις κυβερνητικές θέσεις τους. Αν όχι, θα μπορούσαν να προκηρυχθούν εκλογές την άνοιξη.
«Ενώ είμαι σκεπτικιστής αναφορικά με μια βραχυπρόθεσμη τομή, είμαι περισσότερο αισιόδοξος ότι η Γερμανία θα υιοθετήσει μακροπρόθεσμα διαφορετικές πολιτικές για την ευρωζώνη» υπογραμμίζουν οι FT.
«Η ιδέα είναι να διασφαλιστεί ότι η μείωση του ελλείμματος δεν γίνεται σε βάρος των επενδύσεων του δημόσιου τομέα» αναφέρεται μεταξύ άλλων.
«Αυτό δεν είναι μια συνήθης τεχνική αλλαγή. Θα επέτρεπε μια πολύ πιο επεκτατική πολιτική κατά μέσο όρο. Οι Πράσινοι θα απαιτήσουν επίσης περισσότερες δημόσιες επενδύσεις για πιάσει η Γερμανία τους συμφωνημένους στόχους για το κλίμα. Δεν βλέπω ουσιώδεις αλλαγές στην δημοσιονομική πολιτική εκτός και έως ότου οι Πράσινοι μπουν σε ένα συνασπισμό. Το περισσότερο πιθανό σενάριο θα είναι ένας συνασπισμός με το CDU και το CSU.
»Αυτό είναι εν τέλει η ειρωνεία γύρω από την καθυστερημένη ανακάλυψη από τον κο Σολτς της ανεπάρκειας στην διακυβέρνηση της ευρωζώνης ως πολιτικό θέμα: αν οι ιδέες του δουν ποτέ το φως της ημέρας, τότε το πιθανότερο είναι ότι θα γίνει χωρίς αυτόν και το κόμμα του στην εξουσία» καταλήγει το άρθρο.
Όλες οι χώρες έχουν κάποιους νόμους που μοιάζουν με εξωγήινους για άλλους ανθρώπους. Ωστόσο αυτός στην Ελλάδα κάνει τους ξένους να βγαίνουν από τα ρούχα τους - ή από τα παπούτσια τους.
Τι μπορείς να καταλάβεις για έναν άνθρωπο που έχεις απέναντί σου, απλά και μόνο κοιτάζοντάς τον; Πολλά, αν ξέρεις να «διαβάσεις» τη γλώσσα του σώματος.
Σε μια μίξη τεχνολογίας αιχμής, με τεχνητή νοημοσύνη, σε συνδυασμό με τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου, η εταιρεία Spot it Early, ανιχνεύει με επιτυχία 4 είδη καρκίνου.
Το ποσοστό είναι σχεδόν διπλάσιο από την εκτίμηση του 2000 για το πως επηρεάζει το τσιγάρο την υγεία. Σημαίνει ότι ένα πακέτο 20 τσιγάρων κοστίζει σε ένα άτομο επτά ώρες κατά μέσο όρο
Εκείνη ισχυρίστηκε ότι το έκανε, ο Τζίμι Κάρτερ ισχυρίστηκε ότι δεν το έκανε. Τι πραγματικά συνέβη κατά τη διάρκεια εκείνου του δείπνου στο παλάτι του Μπάκιγχαμ τον Μάιο του 1977.
