Γιατί θέριεψε τώρα ο ρατσισμός κατά προσφύγων και μεταναστών

Ανόητοι ακροδεξιοί, κρυμμένοι πίσω από τη μάσκα του «πατριώτη», διοργανώνουν barbeque με χοιρινό και αλκοόλ δίπλα σε κέντρα διαμονής προσφύγων και μεταναστών. Παίζουν δηλαδή, όχι μόνο με το θρησκευτικό συναίσθημά τους, αλλά με τα βάσανα ταλαιπωρημένων γυναικών και παιδιών που περιμένουν το συσσίτιο και την αλληλεγγύη των ανθρώπων σε μια χώρα μακριά από την πατρίδα τους.

Αλλοι, θρασύδειλοι κι αυτοί, κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία τους, αφήνουν απειλητικό μήνυμα σε ιδιοκτήτρια ενοικιαζόμενων γράφοντας: «Ενοικιάζεις σε αλλοδαπούς μαύρους… Θα σου βάλουμε φωτιά ξεφτιλισμένη. Αν δεν τους διώξεις θα πάθεις ζημιά».

Ομάδες 30, 40 ή 100 «αγανακτισμένων» πολιτών, βγαίνουν στους δρόμους και εμποδίζουν λεωφορεία με πρόσφυγες και μετανάστες που έρχονται από τα «πνιγμένα» ελληνικά νησιά για να εγκατασταθούν σε δομές στην ενδοχώρα.

«Φύγετε ζώα, ουστ», φωνάζουν οι… φιλόξενοι συμπατριώτες μιας χώρας που γέννησε και τη Δημοκρατία, και τη φιλοξενία και την αλληλεγγύη.

Αγνωστοι επιτίθενται σε προσφυγόπουλα που πάνε στο σχολείο με την ελπίδα να γίνουν όπως τα παιδιά από το… Μπαγκλαντές ή το Πακιστάν που σηκώνουν περήφανα την ελληνική σημαία.

Το Διαδίκτυο έχει γεμίσει με ρατσιστικά, ξενοφοβικά, στα όρια της απανθρωπιάς σχόλια.

«Εισβάλλουν στην Ελλάδα. Να τους τρυπήσουμε τις βάρκες. Να πνίξουμε μερικούς για να μην έλθουν οι άλλοι», λένε για πρόσφυγες και μετανάστες τους οποίους συλλήβδην χαρακτηρίζουν «δολοφόνους, βιαστές, φανατικούς που έρχονται να αλώσουν την Ελλάδα».

Πολλοί μάλιστα μιλούν για διεθνή συνωμοσία, με επικεφαλής πότε τον Σόρος και πότε τον Ερντογάν, με στόχο την «αποχριστιανοποίηση», την «ισλαμοποίηση της Ευρώπης», την «εξαφάνιση του ελληνικού γένους», που όπως γνωρίζουμε είναι… περιούσιο, μοναδικό και προστατεύεται από τον Θεό.

Αυτά κι άλλα πολλά περιστατικά έρχονται να περιγράψουν την εικόνα της Ελλάδας τις τελευταίες εβδομάδες.

Μαύρο πέπλο

Βρισκόμαστε μπροστά σε «Νύχτες Κρυστάλλων» και σε διωγμό κάθε τι ξένου;

Ενα «μαύρο πέπλο», που όμοιό του είχαμε ζήσει στα χρόνια της κυριαρχίας της Χρυσής Αυγής, όταν έδερναν μετανάστες στους δρόμους. Οταν τα Τάγματα Εφόδου έφεραν τη χώρα πολλές δεκαετίες πίσω κι οδήγησαν τελικά στη δολοφονία του Λουκμάν αλλά και του Παύλου Φύσσα.

Κι ενώ ο «Φύρερ» της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος και τα πρωτοπαλίκαρά του κινδυνεύουν με πολυετείς καθείρξεις, φαίνεται ότι η «σπορά» που έριξαν έχει βγάλει ρίζες. Στα καφενεία, τους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και κυρίως στο Διαδίκτυο.

Χάνονται τα σοβαρά θέματα

Το τοξικό, ξενοφοβικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί, η συνεχής ανακύκλωση ρατσιστικών αναφορών και fake news στα social media, η κινητοποίηση «αγανακτισμένων» που οδηγεί σε αναζωπύρωση παθών καλύπτουν πιο σοβαρά θέματα.

Οπως το ίδιο το προσφυγικό – μεταναστευτικό πρόβλημα.

Για παράδειγμα, αναδείχθηκε και σχολιάστηκε όσο κανένα άλλο θέμα, το άθλιο barbeque με χοιρινό. Εγιναν άπειρα σχόλια, διαστρεβλώθηκαν πλήρως οι δηλώσεις του βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ, Γιαννούλη, ενεπλάκησαν βουλευτές και στελέχη της ΝΔ καταγγέλλοντας ότι δήθεν εμποδίζονται τα ήθη και τα έθιμα των Ελλήνων.

Και δεν αναδείχθηκαν οι καταγγελίες ότι χιλιάδες ασυνόδευτα προσφυγόπουλα είναι… εξαφανισμένα. Λες και είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού, λες και αυτά τα παιδιά δεν είναι ζωές, ανάσες, ελπίδα, μέλλον.

Αναδείχθηκαν οι άναρθρες κραυγές «αγανακτισμένων» πολιτών, αλλά την ίδια ώρα έχει αποκρυβεί το γεγονός ότι το πραγματικό πρόβλημα το αντιμετωπίζουν εδώ και χρόνια τα νησιά κι όχι η ενδοχώρα.

Κι ότι η προσπάθεια της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει με μετριοπάθεια την έκρηξη των μεταναστευτικών ροών στη νησιωτική Ελλάδα, μεταφέροντας κόσμο σε δομές φιλοξενίας, είναι η μόνη λύση.

Εκτός κι αν επικρατήσουν ακραίες φωνές και όσοι βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη χώρα κάποιοι θα τους… πετάξουν στη θάλασσα.

Κοινωνική γάγγραινα

Πολιτικές δυνάμεις βλέπουν με ανησυχία το ξενοφοβικό και ρατσιστικό μέτωπο να απλώνεται σαν «γάγγραινα» και να μολύνει την ελληνική κοινωνία.

Εχει, όμως, ευθύνη γι’ αυτό και το πολιτικό σύστημα. Η λογική της «ατάκας» και της επιφανειακής αντιμετώπισης ενός μείζονος προβλήματος όπως αυτό, έχει μία στόχευση:

Να περάσει ευκολότερα σε μια φοβισμένη κοινωνία η οποία φοβάται ακόμη περισσότερο όταν ακούει ή διαβάζει ότι «όλοι οι πρόσφυγες και μετανάστες είναι εισβολείς, βιαστές, δολοφόνοι, τζιχαντιστές».

Η ευκολία της αβανταδόρικης πολιτικής ατάκας φτιάχνει τοξικό κλίμα το οποίο κερδίζει κατά κράτος τις φωνές αλληλεγγύης, μετριοπάθειας, ανάγκης για συναίνεση, διάλογο και κυρίως για προσπάθεια αν όχι ενσωμάτωσης των ξένων, τουλάχιστον δημιουργίας συνθηκών ανθρώπινης διαβίωσης.

Γιατί τώρα;

Και το ερώτημα που γεννάται είναι γιατί τώρα αυτή η ξενοφοβική έξαρση; Το 2015-2016 πέρασαν από την Ελλάδα περί το ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και μετανάστες. Οι εικόνες εξαθλίωσης από το Ελληνικό, την Ειδομένη και αλλού είναι χαραγμένες, όμως, υπήρχε κι ένα πρωτοφανές κύμα αλληλεγγύης. Τότε οι ακραίοι είχαν περιοριστεί.

Φαίνεται ότι σήμερα έχει δημιουργηθεί ένα «μπλοκ» ακροδεξιών εντός κι εκτός Βουλής, που επιδιώκει να διαμορφώσει ένα ελληνικό μέτωπο στα πρότυπα του Σαλβίνι και του Ορμπαν. Και να κερδίσει προφανώς πολιτικά οφέλη.

Ταυτόχρονα, η αντιπροσφυγική ρητορική ενισχύεται και από τη διάψευση των προσδοκιών όσων πίστευαν ότι μπορεί το πρόβλημα να λυθεί εύκολα από την παρούσα κυβέρνηση.

Οι προεκλογικές υποσχέσεις διαψεύστηκαν από την πραγματικότητα, τα ξενοφοβικά αντανακλαστικά επανήλθαν σε μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού που -δικαίως πολλές φορές – ανησυχεί για το αν κινδυνεύει ο… τρόπος ζωής του.

Παράλληλα, η εγκατάλειψη της Ελλάδας από τους Ευρωπαίους, οι οποίοι χτίζουν μια Ευρώπη-φρούριο, λειτουργεί αντιδραστικά.

Σε συνδυασμό φυσικά με ευρύτερες κοινωνικές αλλαγές που έχουν συντελεστεί στα χρόνια της βαθιάς οικονομικής κρίσης.

Μιας κρίσης που πλέον έχει προκαλέσει ανεπούλωτα τραύματα και μια κατάσταση καθημερινού αγώνα επιβίωσης στον οποίον οι «ξενόφερτοι» είναι πρόβλημα.